Kongo nehri nerededir? Kongo nehrinin keşif tarihi ile birlikte Kongo Nehri ile ilgili olarak coğrafi bilgilerin yer aldığı sayfamız.
Kaynak: commons.wikimedia.org
Kongo Nehri
Afrika kıtasının ekvator bölümünde büyük bir nehirdir. Dünyanın en çok su taşıyan akarsularından biridir. Uzunluğu 4.650 km.’dir.
Kongo nehri, Luapula ve Lualaba nehirlerinin birleşmesiyle meydana gelir.
Kongo, çatal ağzı olmayan tek Afrika nehridir. Denize döküldüğü yerden aşağı yukarı 528 kilometre içeride genişleyerek bir göl meydana getirir. Burada Brazzaville ve Leopoldville limanları bulunur. Kongo, meydana getirdiği gölden, genişliği 16 kilometreden fazla olan bir akarsu şeklinde çıkar. Kongo, ağzından başlayarak 133 kilometrelik bölümü, büyük gemilerin işlemesine elverişlidir. Daha yukarıda, Stanley Gölü’nden Stanley Çağlayanı’na kadar olan 1.680 kilometrelik kesimde de büyük gemilerle ulaşım yapılabilir.
Kongo Nehri’nin taşıdığı su ağız kısmında zaman zaman saniyede 80.000 metre kübü bulur. Bu büyük nehrin, 11 km. genişliği olan bir halici vardır. Kongo’nın kolları ile birlikte suladığı havza 4 milyon kilometrekareyi geçer.
Kongo’nun ağız kesimi, 1484’te, Portekizli gemici Diego Cam tarafından; aşağı yatağı da 1816’da İngiliz kaşifleri tarafından keşfedilmiştir. Daha sonra 1867- 1873 yılları arasında Livingstone, kaynak bölgelerini; 1874- 1884 yılları arasında da Sir Henry Morton Stanley, Kongo’nun bütün yatağını keşfetmiştir.
Kongo ticari bakımdan çok önemli bir su yoludur, bu önemi her gün biraz daha artmaktadır. Kongo’nun lâstik ticaretinin büyük bir kısmı, bu akarsu yolu ile yapılmaktadır.
Kaynak: commons.wikimedia.org
KAYNAK 2
KONGO IRMAĞI, Orta Afrika’da ırmak. Uzunluğu 4.371 km, akaçlama havzası 3.690.750 km2. Afrika Kıtası’ nın Nil’den sonra ikinci uzun, debi açısından (75.000 m3/sn), ikinci büyük ırmağıdır. Kongo Demokratik Cumhuriyeti’nin güneyinde (eski Zaire) Zimbabve sınırı yakınında, deniz düzeyinden 1.500 m yükseklikteki Katanga’ dan doğar. Ekvator’a kadar olan kesimi Lualaba adını taşır, dolambaçlı bir vadide, yer yer çavlanlarla kesilerek kuzeye doğru akar. Upemba, Kisale göllerini aştıktan sonra sağdan, Moero Gölü’nün sularını, ırmağa boşaltan ilk büyük kolu Luvua’yı; daha kuzeyde Tanganika Gölü’nün sularını boşaltan Lukuga Irmağı’nı alır.
Ekvator yakınlarında Stanley Çağlayanlarını oluşturduktan sonra Ekvator’u geçip önce kuzeybatıya, ardından güneybatıya yönelerek bir yarım daire çizer. Bu kesimde, sağdan Aruvimi, İtimbiri,. Sangha ve Ubangi; soldan Lomami, Lulonga, Lomela ve Kasai ırmaklarını alır. Uçsuz bucaksız çöküntü bir alanda kimi kez genişliği 20 km’ye ulaşan tek bir yatakta, kimi kez bataklık adaların çevresini dolaşan birkaç kola ayrılarak akar. Güneybatıya doğru bir süre Kongo-Kongo Demokratik Cumhuriyeti sınırında akışını sürdürür. Malebo Gölü’nü aşıp Livingstone Çavlanları’nı oluşturduktan sonra Atlas Okyanusu’na dökülür. Rejimi düzenlidir, Orta Afrika’nın büyük ırmakları tarafından beslendiğinden, en kurak aylarda bile debisi oldukça yüksektir. Ancak, ırmağın sık sık büyüklü küçüklü çavlanlarla kesintiye uğraması, ulaşımı olanaksız kılar.
Debisi, çağlayanları elektrik enerjisi üretimine (dünya hidroelektrik potansiyelinin % 13’ü) son derece elverişli olmasına karşın, 1980′ lere kadar hidroelektrik enerji üretiminden yararlanılamadı.
