Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim hakkında yazılmış şiirler. Kuran-ı Kerim’i anlatan, Kuran- Kerim konulu şiir örnekleri, Kuran ile ilgili şiirler.
Kur’an-ı Kerim İle İlgili Şiirler
Kur’an-ı Kerim ile ilgili şiirler, İslam dininde büyük bir öneme sahiptir. Bu şiirler, Kur’an-ı Kerim’in yüceliğini ve güzelliğini anlatmak, insanları onun hikmet ve mesajlarına davet etmek, onun öğretilerini anlamak ve uygulamak için yazılır ve okunur.
Bu şiirler, Kur’an-ı Kerim’in dilinin estetik güzelliğini, söz sanatlarını ve derinliğini vurgular. Böylece insanlar, Kur’an-ı Kerim’in mesajlarını daha iyi anlayarak, manevi dünyalarını zenginleştirirler. Ayrıca, Kur’an-ı Kerim ile ilgili şiirler, insanların Kur’an-ı Kerim’i daha çok sevmesine ve onunla daha sıkı bir bağ kurmasına yardımcı olur.
Bunun yanı sıra, bu şiirler İslam kültüründe önemli bir yere sahiptir. İslam dünyasında geniş bir okuyucu kitlesi tarafından okunur ve paylaşılır. Bu şiirler, İslam geleneğinde bir araç olarak kullanılarak, insanların Kur’an-ı Kerim ile daha sıkı bir bağ kurmalarına ve onun mesajlarını hayatlarına uygulamalarına yardımcı olur.
Sonuç olarak, Kur’an-ı Kerim ile ilgili şiirler, İslam dininde önemli bir yere sahip olan bir sanat dalıdır. Bu şiirler, Kur’an-ı Kerim’in yüceliğini ve güzelliğini anlatmak, insanları onun öğretilerini anlamak ve uygulamak için teşvik etmek, manevi dünyalarını zenginleştirmek ve İslam kültürünü korumak için yazılır ve okunur.
Nur Elçisi Kur’an-ı Kerim
Kur’an-ı Kerim, kelam-ı ilahi
Doğru yolu gösteren nur elçisi
Kitaplar içinde en şereflisi
İlahi kelamın tamamı bu kitapta yazılıdır
Yeryüzünde yürümüş insanlar hep
Bir yoldaş, bir rehber aramışlar hep
Kur’an-ı Kerim, tüm insanlığa yol gösterir
İlahi kelamı anlamak, anlamaya dair
Alemde hakikat, Kur’an’da gizlidir
Kur’an’ı anlamak, insanlığın gizemidir
Hakikatin aydınlığı bu kitapta saklıdır
Kur’an-ı Kerim, gerçeği gösteren bir pusuladır
Kur’an-ı Kerim, yol gösterici
Hayat rehberi, insanın ışığı
Okuyup anlamak, insanlığın ortak hedefi
Kur’an-ı Kerim, tüm insanlığa bir armağandır.
Pulsar
YÜCE KİTABIMIZ
Öylesine güzel, öylesine farklı,
Bir ses yayılır dudaklardan.
Sevap kazandırır.
Hem okuyana, hem dinleyene,
Yüce kitabımız Kur’an.
Söz eder incirden, karıncadan, yıldızlardan,
Bilgiyi ondan öğrenir insan,
Yararlanır ondan her Müslüman,
Önümüze sonsuz ufuklar açar,
Yüce kitabımız Kur’an.
Yediden yetmişe okur her insan.
Huzur den,izlerinde yol alır,
Hem dinleyen hem okuyan.
Kalbimize Allah sevgisi doldurur,
Yüce kitabımız Kur’an.
Okuyalım gece, gündüz,
Sular seller gibi ezberleyelim.
Kur’an ayetleri düşsün hep dilimize,
Huzur gelip yerleşsin kalbimize.
Rehber olsun her zaman bize,
Yüce kitabımız Kur’an.
Mustafa Oğuz
KUR’ANI ANLADIKÇA
Maddeyi putlaştıran, o dünyevî korkular;
Vicdan ve ahlâkını, bulandıran tortular;
Düşünce sarnıcında, biriken kirli sular;
Atılır yüreğinden, Kur’ân’ı anladıkça…
Akıl tahtın önünde, hurâfeler diz çöker;
Bilinç ufuklarında, binlerce şafak söker;
Gözlerin damla damla, yaş değil umut döker;
O devâlar deryâsı, Kur’ân’ı anladıkça…
Çözülür, kalp gözünü bağlayan kördüğümler;
Açılır, örümcekli kapılar birer birer;
Varlık târifindeki, maddeye mânâ girer;
Şüpheler sona erer, Kur’ân’ı anladıkça…
Gör ki; sebepsiz değil, varlığın bir zerresi;
Ne bir yağmur damlası, ne de bir kum tanesi..
Gerçeğin karşısında, ” tesâdüf ” efsânesi;
Âciz kalır, alçalır, Kur’ân’ı anladıkça…
Katılaşan yürekler, hoşgörüyle beslenir;
Kirli eller, hidâyet selleriyle ıslanır;
Dinlersin ki; taş toprak ”Allah” diye seslenir;
Zikirleri duyarsın, Kur’ân’ı anladıkça…
Her nefsin tadacağı, ölüm ve ötesinden;
Kabirde duyacağın, Münker Nekir sesinden;
Ve er geç varacağın, mahşer mahkemesinden;
İbretle ürperirsin, Kur’ân’ı anladıkça…
Gösterişin postunu, yerden yere vurursun;
Nefsine köle değil, ona sultân olursun…
Yalnızlık sancısından, ebedî kurtulursun;
Gerçek Dost’u bulursun, Kur’ân’ı anladıkça…
Yaratan hakkı için, insanla barışırsın;
Kibir dağından iner, ummâna karışırsın;
Hâk yolunda rütbesiz, isimsiz yarışırsın;
Sevgiyle tanışırsın, Kur’ân’ı anladıkça…
Kanayan bir yarayı, görmeden geçemezsin;
İnsanın bedelini, servetle biçemezsin;
Kavrulsan da, bir yudum haramdan içemezsin;
Kula el açamazsın, Kur’ân’ı anladıkça…
Allah’tan başkasına minnet sana âr gelir,
Onurlu bir yoksulluk, iffetine kâr gelir;
Ruhuna beden değil, dünya bile dar gelir,
Semâlar mekân olur, Kur’ân’ı anladıkça…
İlim mercekleriyle görürsün uzakları;
Fark eder ve seçersin, karalardan akları;
Hele ki; o şeytanın, kurduğu tuzakları;
An be an yakalarsın, Kur’ân’ı anladıkça…
Korkma ki; ak yürekte, kara sancı başlamaz,
Kem tohumlar kök salıp, toprağında kışlamaz.
Var git artık yoluna, sana kurşun işlemez;
Böyle gönül verip de, Kur’ân’ı anladıkça…
CENGİZ NUMANOĞLU (1992)
Ayet diyor ki eğer, dağa inseydi Kur’an;
Paramparça olurdu dağ, Allah korkusundan.
Hangi insan durup da ibret almaz ki bundan?
Sen ki, bir dağ yanında ne kadar cücesin,
Haddini bilmen için daha Kur’an ne desin?
Cengiz Numanoğlu
KUR’AN-I KERİM
İbret olmaz bize her gün okuruz ezberde
Yoksa hiç mana aranmaz mı bu ayetlerde
Lafz-ı muhkem yalnız anlaşılan Kur’an’ın
Çünkü kaydında değil hiç birimiz mananın
Ya açar nazm-ı celilin bakarız yaprağına
Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına
İnmemiştir hele Kur’an şunu hakkıyla bilin
Ne mezarlıkta okunmak ne de fal bakmak için.
Mehmet Akif ERSOY
KUR’AN-I KERİM
Allah’tan geldi Kur’an
Elçisidir Resûl-i Ekrem
Kurtuluş vardır O’nda
Kur’ân-ı Kerîm öğreniyorum.
Dört kitabın sonuncusudur
O’nun okuyucusu insanlardır
Hep insanları rahatlatandır
Kur’ân-ı Kerîm öğreniyorum.
Kur’ân-ı Kerîm’i elimden bırakmayacağım
O’nu hayatımın sonuna kadar okuyacağım
O’nun ne demek istediğini anlayacağım
Kur’ân-ı Kerîm öğreniyorum.
Ebru Sağır
KUR’AN-I KERİM
Ne muazzamsın ki asırlar geçti,
Hala tazeliğin korumaktasın
Dalalete giden küfür yolunu,
Kapatıpta Hakk’a çağırmaktasın
Adalet boğulmuş her taraf zulüm,
Zalime mükafat, mazluma ölüm,
İnsanlık arıyor acep ne çözüm?
Bendedir diye de bağırmaktasın
Anlamıyor insan senin dilinden,
Haberimiz yok ki rahmet selinden,
Bir seher vakti de zikir telinden,
Huzur budur diye duyurmaktasın
Kuranı Kerim
Ayet ayet gir kalbime
Yer et amel ve dilime
Harf harf kelime kelime
Gönüle huzurdur Kuran
Okuyanı darda koymaz
İnanan şeytana uymaz
Asla yarı yolda koymaz
En vefalı dosttur Kuran
Hakkın yüce kelamıdır
Müminlerin yaşamıdır
İki cihan baş tacıdır
Kitaplarda birdir Kuran
Sorma ondan bundan haber
Ezelden ebede rehber
Gösterdi yüce peygamber
Hakka giden yoldur Kuran
Davet eder hakikate
Kavuşturur selamete
Delil olur kıyamete
Hiç solmayan güldür Kuran
Karanlığı aydınlatır
Hep mevlayı hatırlatır
Kurtuluşa ulaştırır
Nur üstüne nurdur Kuran
Hasan Konç
Bir kitap ki
Bir kitap ki; Allah’ın, beşere son kelâmı,
En büyük mûcizesi, ve en büyük selâmı.
Bir kitap ki; Ne dengi, ne benzeri , ne eşi;
İnsanlık âleminin, batmayan tek güneşi.
Bir kitap ki; nûrunda, karanlıkları boğan,
Bindörtyüz yıldan beri, hergün yeniden doğan
Bir kitap ki; barışın, kurtuluşun rehberi,
İdrâkin temel taşı, akılların cevheri.
Bir kitap ki; Nebî’nin, en büyük emâneti,
Ne bir hükmü değişir, ne harfi, ne âyeti.
Bir kitap ki; vicdânın, adâletin tek sesi,
Ahlâk depremlerinin, sarsılmaz güvencesi.
Bir kitap ki; ilmiyle, cehâleti susturan;
Zulümler karşısında, heybetle dimdik duran.
Bir kitap ki; irfânın, zaptedilmez kalesi,
Çaresiz mazlumların, sönmeyen meş’alesi.
Bir kitap ki; ümidin tükendiği her yerde;
Açılır görenlere, kapılar perde perde.
Bir kitap ki; şefkâtin kucaklayan kolları,
Selâmete götüren, ince sabır yolları.
Bir kitap ki; gaflete, dalâlete son veren,
Mahremlerin üstüne, hayâ perdesi geren.
Bir kitap ki; tahtından, zorbaları indiren,
Mülkün temellerini, hukukla güçlendiren.
Bir kitap ki; müşrikler, münâfıklar listesi,
Kârun’dan, Firavun’dan, nice ibret hissesi.
Bir kitap ki; ihlâsı, tevhîdi müjdeleyen,
İsyankâr kavimleri, birer birer eleyen.
Bir kitap ki; bileni, bilmeyenden ayıran,
O kıyâmet gününde, muhlisleri kayıran.
Bir kitap ki; mahşerde, muttakiler gölgesi,
Cennet semâlarında, çınlayan “selâm” sesi.
Bir kitap ki; çağlara, çağlar üstü hükmeden,
Hükmünü yok sayacak, yoktur asla bir neden.
Bir kitap ki; âcizdir önünde tüm san’atlar;
Hikmetine dar gelir, o sonsuz kâinatlar.
Bir kitap ki; korkular ve ümitler harmanı,
En Yüce Padişah’ın, âlemlere fermanı.
Bir kitap ki; beş vakit secdelerde göz yaşı,
Mûminlerin elinde, değişmez mihenk taşı.
Bir kitap ki; mübîndir.. Apaçıktır görene,
Son nefeste korku yok, O’na gönül verene.
Adı; Kur’ân-ı Kerîm.. Mekânı; kalb-i selîm,
O’ndadır gerçek irşâd, O’ndadır gerçek ilim.
Ey ! Şânı mahşere dek, korunan yüce kitap;
Yetmez seni övmeye, hiçbir söz, hiçbir hitap.
Seni yazmak ne mümkün, cür’etimize bakma,
Hesap günü Mîzan’da, BİZİ YALNIZ BIRAKMA !
CENGİZ NUMANOĞLU
15-16 Eylül 2009 (Kadir Gecesi)
Kur’ân kapısı
Bakıp da, o dünkü günahlarına,
Çâresiz gözlerle, bakma yarına.
Yeter ki, bugün gel Dost diyârına;
Herkese açıktır… Kur’ân kapısı…
İsterse günlerin, isyânla dolsun,
İsterse bu gaflet, yılları bulsun,
Yeter ki, son nefes gelmemiş olsun,
Herkese açıktır… Kur’ân kapısı…
CENGİZ NUMANOĞLU
(1995)
KUR’AN-I KERİM
Bu Kitab’tır: her insana için dışın öğreten
Gökte, yerde, tende, canda bir Yaratan sezdirten
Bu Kitab’tır: Her kişiye benlik veren, yol açan
İnsanlığın sergisine armağanlar astırtan
Bu çerağdır: Obalara, konaklara nur saçan
Bir köylünün işlerini tarihlere basdırtan
Bu Kitab’tır: Yürekleri iyilikle besleyen
“El bağına girme” diyen, dost yarasın bağlatan
Bu anadır: Her öksüze “Yavrum” diye sesleyen
Nice canları kardaş eden birbirüçün ağlatan
Bu Kitaptır; akıllara her bir şeyi sordurtan
“Düşün sonra inan” diyen, doğru yollar gösteren
Bu bilgidir: Ululuğun yapıların kurdurtan
Çıplak dağlar yeşilleten, viran köyler şenleten
Ey kardaşlar! Şu küçücük armağanım atmayın;
Bir goncadır; Muhammed’in gül yaprağından derildi
Sakın, bunu yapma çiçek demetine katmayın
Bu şey size özünüzü açmak için verildi
M. Emin Yurdakul
