Emil du Bois-Reymond kimdir? Hayvan dokularının elektriksel özelliklerini inceleyen Alman bir fizyolog olan Emil du Bois-Reymond’un hayatı ve çalışmaları.
Kaynak : wikipedia.org
Emil du Bois-Reymond; (1818-1896), hayvan dokularının elektriksel özelliklerini inceleyen Alman fizyolog. Emil Du Bois-Reymond, 7 Kasım 1818’de Berlin’de doğdu. Berlin Üniversitesi’nde modern fizyolojinin kurucularından Johannes Miller’in yanında anatomi ve fizyoloji okudu. Elektrikli balıklar üzerine mezuniyet tezini yazdıktan sonra Du Bois-Reymond, hayvan dokularının elektriksel özellikleriyle ilgilenmeye başladı. 1840’ta eski aletleri düzeltmeye ve sinir ve kas dokusunda küçük elektrik akımlarının geçişini tespit edebileceği yenilerini icat etmeye başladı. Buluşlarından biri olan bir tür indüksiyon bobini hala kullanılmaktadır.
Du Bois-Reymond, geliştirilmiş aletleri kullanarak, bir sinir impulsuna sinirin elektriksel durumundaki bir değişikliğin eşlik ettiğini gösterdi. Bu bulgu, bir bakıma, daha önce Luigi Galvani tarafından ortaya atılan ve ardından Franz Mesmer tarafından mistikleştirilen “ hayvan elektriği ” fikrine geri dönüş oldu. Bununla birlikte, Du Bois-Reymond’un doğru ölçümler eşliğindeki fikirleri, sinirlerin incelikli hareketinin bile tellerdeki elektrik akımlarını ölçmek için kullanılanlara benzer aletlerle fiziksel çalışmaya uygun olduğunu göstererek vitalizmi alt üst etti.
1858’de Du Bois-Reymond, Berlin Üniversitesi’nde fizyoloji profesörü oldu. Öğrenciler arasında popüler olmasına rağmen, materyalist görüşleri ve tartışmalı inançları savunmasıyla birçok muhafazakar meslektaşını gücendirdi. Charles Darwin’in doğal seçilim yoluyla evrim teorisinin ilk destekçilerinden biriydi. Du Bois-Reymond, 26 Aralık 1896’da Berlin’de öldü.
Entelektüel Özellikleri
Emil du Bois-Reymond orta öğrenimini Fransız lisesinde tamamladı, ardından felsefe okumaya başladı. 1837’de Mitscherlich kolejini ziyaret etti ve ardından doğa bilimleri okumaya karar verdi. Daha sonra Bonn’da matematik okudu ve burada Carlo Matteucci’nin kurbağa kasları üzerindeki deneylerini tekrarlamak ve geliştirmek için birlikte çalıştığı Johannes Peter Müller’in asistanı oldu. Bu nedenle kendini galvaniz çalışmasına adadı ve 1843’te klasik Yunan ve Latin metinlerinde görülen elektrikli balık konusuyla tezini savundu. Deneysel ihtiyaçları için özellikle hassas bir galvanometre geliştirdi.
1848’de, Hayvan Elektriği Çalışmaları’nın (Untersuchungen über tierische Elektrizität) ilk cildini, ardından 1860’da ikinci ve 1884’te üçüncü cildi yayınladı. 1846’da ölüm sonrası kas maddesinin asit reaksiyonu üzerine bir habilitasyon tezini savundu. Berlin’de fizyoloji dalında Privatdozent olarak atandı, 1851’de Berlin Kraliyet Bilimler ve Edebiyat Akademisi’ne ve 1877’de Kraliyet Cemiyeti’nin yabancı üyesi oldu.
