M Harfi İle Başlayan Zıt Anlamlı Kelimeler

M harfi, Türkçede bulunan M harfi ile başlayan Zıt anlamlı sözcükler, kelimeler listesi ve anlamları.

A – B – C – Ç – D – E – F – G – H – I – İ –  K – L – M – N – O – Ö – P – R – S – Ş – T – U – Ü – V – Y – Z

madde: mana.

maddeten: manen,

maddi: manevi,

maderşahi: babaerkil.

madrabaz: dürüst,

mağlup: galip,

mağlubiyet: galibiyet,

mağrip: maşrık,

mağrur: kibirsiz,

maharetli: beceriksiz, hünersiz.

mahcup: utanmaz, sıkılmaz, atak.

mahdut: sınırsız,

mahir: beceriksiz,

mahpus: serbest, hür.

mahvetmek: 1. var etmek. 2.onarmak,

mahzun: neşeli,

mahzurlu: sakıncasız,

maksimum: minimum,

makul: mantıksız,

malum: meçhul,

malumatlı: bilgisiz,

mamur: harap, viran, yıkık,

manalı: anlamsız.

manasız: anlamlı,

manen: maddeten,

manevi: maddi,

manidar: anlamsız, manasız,

mantıki: mantıksız,

maraz: sağlık, sıhhat,

marifetli: beceriksiz, hünersiz.

martaval: gerçek, sahi.

masum: suçlu, günahkâr,

maşrık: mağrip.

mat: parlak,

mayi: katı.

mazbut: düzensiz,

mazi: atî, gelecek,

mecburî: ihtiyari,

meçhul: malûm,

medeni: ilkel,

memnu: serbest,

menfi: müspet,

merhametli: zalim, acımasız,

mesul: sorumsuz,

mesuliyet: sorumsuzluk,

mesut: mutsuz,

meşru: gayrimeşru, kanunsuz.

methetmek: yermek, hicvetmek, kötülemek,

methiye: yergi, hiciv,

metin: 1. dayanıksız. 2. metanetsiz,

mevcudiyet: yok olma.

mızıkçılık: dürüstlük, mertlik.

minicik: koskocaman,

minimini: kocaman,

muazzam: küçücük, ufak.

muayyen: belirsiz, gizli,

muhacir: yerleşik,

muhtar: bağımlı,

muhteşem: gösterişsiz,

muhteviyat: dışındakiler,

mukavim: dayanıksız,

muktedir: erksiz, güçsüz, iktidarsız,

muntazam: tertipsiz,

musibet: uğurlu,

mustarip: sevinçli, neşeli,

mutabakat: uyuşmazlık,

muti: asi, isyankâr,

mutlu: bedbaht,

mutluluk: üzüntü,

muvaffak: başarısız,

muvakkat: kalıcı, sürekli,

muvazenesiz: ölçülü, dengeli.

muzaffer: mağlup,

muzafferiyet: mağlubiyet,

muzır: yararlı,

mücerret: 1. somut. 2. evli.

müdafaa: saldın, taarruz,

müfret: çoğul, cemi.

mühim: önemsiz,

mükâfat: ceza.

mükellef: 1. özensiz, mütevazi. 2. yükümsüz.

mükemmel: kusurlu, eksik,

mülayim: sert.

mülteci: yerleşik, yerli,

mümbit: kıraç,

münakaşa: anlaşma, uyuşma,

münasebetsiz: 1. terbiyeli, saygılı. 2. uygun,

münevver: cahil,

müphem: belirli, açık, belli,

müsait: elverişsiz,

müspet: menfi, olumsuz,

müsrif: tutumlu,

müşfik: duygusuz,

müşkül: kolay,

müşterek: ayrı.

mütevazi: kibirli,

müteşebbis: çekingen,

mütemadiyen: 1. süreksiz. 2.aralıklı,

müzayede: eksiltme.