Manicilik ya da Maniheizm olarak da adlandırılan Mani dili özellikleri ve Mani dini neye tapar sorularının cevapları
MANİCİLİK ya da MANİHEİZM, İranlı Mani’nin (İ.S 216-276) kurduğu ve ona inananların oluşturduğu öğretiye verilen isimdir. Daha sonra bir din kimliğine büründü. Mani’nin gökten indiğine, göğün oğlu olduğuna inanılır.
İran kökenlidir ve Müslümanlar tarafından kafir sayılır. Tanrı’yı yadsıdığı ileriye sürülerek işkenceyle öldürüldü. Manicilik eski Babil inançlarından ve Yeni Platonculuktan öğeler alınarak, özellikle İsa ve Buda’nın görüşleri Zerdüşt’ün görüşleriyle birleştirilerek evrensel bir din yaratma çabası oldu.
Bu dine göre insanlar kardeşçe ve barış içinde yaşamalı, dünya varlıklarından ortaklaşa yararlanmalı, herkes kendi emeğiyle geçinmeli, sömürü yoluna gidilmemelidir. Yardımseverlik, alçak gönüllük birer erdemdir. Manicilik diyalektik felsefenin izlerini taşımakla birlikte, karşıtları, Tanrı ve şeytan kavramlarıyla açıklaması zamanla bir dogmaya dönmesini kaçınılmaz kıldı. Ortaya koyduğu düşünceler yüzünden her dinin aydınları Maniciliğe büyük ilgi duydular ve bu düşüncelere bağlandılar. Mani’nin ölümünden sonra Manicilik Hıristiyanlıkla bütünleştirildi. Ortaçağın Katolikliğe karşı olan ve İsa’nın ilk Hıristiyan tarikatları Maniciydi.
Ünlü kilise düşünürü Aziz Augustinus bile bir ara bu dine girdi. Mani’nin öldürülmesine karşın etkisi tüm dünyaya yayıldı. Ancak günümüzde İslamiyet, Hristiyanlık ve Budacılığın içinde erimiş durumdadır. Mani ortaya attığı dinle ilgili görüşlerini Erjenk adlı resimli kitabında anlatır.
Yorum yapılmamış
Benim bilgime göre uygurluların benimsedikleri hayvansal gıdaların tüketilmesi yasak olan. Ve bu yüzden uygurluların savaşçı özelliklerini yitirdikleri bir dindir