Mantık biliminin tarihçesi nedir? Mantık nasıl doğdu, gelişimi, tarihi hakkında bilgi.
Kaynak: pixabay.com
Klasik mantık ile ilgili çalışmalar ilk olarak Elea Okulu ve sofistler tarafından başlatılmış ve daha sonra Aristoteles (M.Ö. 384 – 322) tarafından sistemleştirilmiştir. Aristoteles, “Organon” adlı eserinde terimler, önermeler, akıl yürütmeler ve çeşitli ispat şekilleri hakkında verdiği bilgilerle mantığın bağımsız bir araştırma alanı olmasını sağlamıştır.
Ortaçağ İslam dünyasında Farabi, İbn-i Sina, İbn-i Rüşd gibi dönemin bilinen filozofları Aristoteles‘in eserlerini Arapçaya çevirip yorumlamışlardır. Ortaçağ Batı dünyasında da başta Boethius olmak üzere birçok filozof Aristoteles‘in “Organon”ununu ve Porphyrios’un (234-305) “İsagoge”sini çevirip yorumlamışlardır.
Rönesans‘ın getirdiği yeni mantık anlayışıyla metotla ilgili çalışmalar da yeni bir boyut kazanmıştır. Gerçeğe düşünceden değil, doğadan yola çıkarak ulaşılması gerektiği savunulmuştur.
Modern mantık, gelişmesini 17. yy’da matematik ile ortak olarak sürdürmüş ve bu konuda öncü Leibniz olmuştur. Leibniz akıl yürütmelerin kurallarının matematiğin kuralları gibi olması gerektiğini ileri sürüyordu. Bu nedenle Leibniz’den sonra sembolleştirme çabalarj yoğunlaşmıştır. 19. yy’da De Morgan cebirin işlem ve yöntemlerini mantığa uygulamıştır.
20. yy’da Frege, önermeler ve niceleme mantığını kurmuştur. Russell ve Whitehead ise Frege’nin başlattığı bu mantığı şimdiki sembolik mantık biçimiyle ortaya koymuşlardır. İki değerli mantıktan sonra Reicheinbach ve Lukasiewicz çok değerli mantık sistemlerini geliştirmişlerdir.
