Marcel Achard Kimdir ve ne yapmıştır? Fransız oyun yazarı Marcel Achard hayatı, biyografisi, eserleri hakkında bilgi.
Kaynak: commons.wikimedia.org
Marcel Achard
Marcel-Auguste Ferréol’ün takma adı olan Marcel Achard (Sainte-Foy-lès-Lyon, Rhône, 5 Temmuz 1899 – Paris, 4 Eylül 1974), bir Fransız oyun yazarı ve duygusal komedilerin senaristiydi. Duygusal komedilerinin popülaritesi, onu ülkesinin edebiyat ve tiyatro çevrelerinde tanınan ve seçkin bir kişi yaptı.
Ferréol, bilgiyi hızlı bir şekilde öğrenme konusunda büyük bir yeteneğe sahipti, bu nedenle 1917’de, Birinci Dünya Savaşı’nın ortasında ve sadece 17 yaşında, memleketinde kırsal bir öğretmendi. 1919’da, 20 yaşındayken, Ferréol Paris’e gitmeye karar verdi ve burada Théâtre du Vieux-Colombier’deki gösterilerin organizatörü olarak ve Fransız gazetesi Le Figaro için gazeteci olarak çalışmaya başladı.
Dünya Savaşı sırasında yayınlanan eserleri başarılı olmuş ve halk tarafından beğenilmiştir, ancak savaştan sonra yayınlarında hayali aşkın abartılı özellikleri nedeniyle kendisine “Aşk uzmanı” olarak aşağılayıcı bir şekilde işaret eden bazı olumsuz eleştiriler almıştır.
Tiyatro çalışmalarından bahsedilebilir; Benimle oynamak ister misin? (1923), Jean de Lune (1929), Mutluluğun Elli Yılı (1946), Patates (1957) ve Budala (1960). Achard’ın sık sık nispeten yakın tarihli tarihsel olaylara ve kişiliklere odaklanan sayısız senaryosu arasında 1936’da Mayerling, 1938’de Orage ve 1942’de Félicie Nanteuil yer alır. 1958 ve 1959’da Cannes Film Festivali’ne başkanlık etti ve 1960’ta Venedik Film Festivali’nde benzer bir rol oynadı. 1959’da nihayet 60 yaşında, Académie française’e seçildi. (1959’da Fransız Akademisi’ne üye seçildi.)
Marcel Achard, 75. doğum gününden iki ay sonra Paris’teki evinde şeker hastalığından öldü. Karısı Lily tarafından yaşatılmıştır.
Kaynak 2
Marcel Achard; Fransız oyun yazarıdır (Sainte-Foy Lés-Lyon 1899-Paris 1974).
Öğretmenlik, gazetecilik yaptı, tiyatrolarda çalıştı. Şiirsel ve özgün bir oyunun etkili başarısıyla kendini gösterdi: Voulez-vous jouer avec moâ? (Benimle Oynar mısınız?) 1924. Aynı başarıyı sürdüren düzeyce eşit ilginç oyunlarla ün kazandı: Ben Jonson’dan uyarladığı La Femme Silencieuse (Sessiz Kadın) 1929; Domino (1932). Auprès da ma Blonde (Sarışınımın Yanında) 1946; Patate (1957); I’Idiote (Aptal Kız) 1960; La Déba-uche (Sefahat) 1973 vb. 1959’da Fransız Akademisi’ne seçildi. İnce nüktelerle ve zeki bir mizah bakışıyla dolu eserlerinde hüzünle sevinci ustalıkla birleştirdi. Eserleri sinema için konular zenginliği getirirken yazarını da becerikli bir senaryoculuğa yöneltti.
