Masonluk nedir? masonlar kimlerdir? Masonların özellikleri, masonluğun tarihçesi, çalışma şekli, hakkında bilgi. Farmason kelimesinin anlamı.
Masonluk İşareti
Masonluk; İnsanlar arasında, din, milliyet farkı gözetmeksizin, sevgi yaratmaya çalıştığını ileri süren, uluslararası bir dernektir. Derneği ilk kuranlar kendilerine “franc maçon” (franmason = hür duvarcı) dedikleri için bu kelime dilimize “farmason” olarak da geçmiştir. Bir çok farklı komplo teorilerinde hep masonların isimler geçmekte olduğu için bir çok farklı
Masonlar birbirlerine “kardeş” derler; toplantılarında önlük, pergel, gönye gibi duvarcı aletlerini simge olarak kullanırlar. Toplantıları gizlidir, üye olmayan kimseyi aralarına almazlar.
Masonluk gizli bir dernek olduğu için, tarihi, gelişmesi de oldukça karanlık kalmıştır. Söylenenlere göre, Kudüs’teki Süleyman tapınağının mimarı Hiran, bu yapının bitişine kadar, duvar örmekte çalışan işçilerini teşkilâtlandırmış, onların hepsini eşitlik, kardeşlik, birbirine yardım fikrine alıştırmıştır. Hattâ kurduğu teşkilâtta “çırak”, “kardeş”, “usta” (üstat) gibi sınıflandırmalar da yapmıştır ki, bunlar bugüne kadar masonlukta sürüp gelmiş unvanlardır
En yaygın inanca göre, mason teşkilâtı, VIII. yüzyıldan beri görülen lonca teşkilatıyla (esnaf teşkilâtıyla) doğmuş, gelişmiştir. Bu teşkilât, birtakım localara ayrılıyordu. Bunların, merkezleri, teşkilâtları bakımından milli, uymaları gereken kurallar bakımından ise milletlerarası bir durumları vardı. Bu hareket, aslında, İtalya’da başlamış, İngiltere’ye atlamış) sonra bütün Avrupayı sarmıştı. Stras-bourg kilisesini yapan Erwing De Steinbach, gotik katedraller yapan bir şirketin başındaydı; rivayete göre, asıl mason teşkilâtının kurucusu odur.
Masonluk, üyelerinden eşsiz bir bağlılık, gizlilik ister. Derneğe yeni girecek olanlar büyük bir elemeden geçirilirler. Herkes mason derneğine alınamaz. Teşkilâta alınacak kimsenin iyiliğiyle, insancıllığıyla tanınmış olması, hattâ milliyet bağının da dışına çıkarak insan varlığına daha çok değer vermiş bulunması istenir. Tanınmış, varlıklı kimseler tercih edilir. Genel olarak, mason teşkilâtında din, soy, mezhep ayrılığı gözetilmediği ileri sürülürse de, Hristiyanlar, Yahudiler tercih edilir. Mason derneğine girecek olanlar, dışarıdakilere anlamsız, gülünç görünen maddi ve mânevi deneylere tâbi tutulurlar.
Masonların toplandıkları yere “loca” denir. Her memlekette bir lerkez (loca) vardır. Üyelerin en yüksek derecedekine “Meşrık-ı Azam” denir. Ondan sonra “Üstat”, “kardeş”, “çırak” dereceleri gelir.
Masonluk, Türkiye’ye XIX. yüzyılın sonlarında girdi. Adet olduğu gibi, önce bir gizli teşkilât olarak çalıştı. O devrin tanınmış siyaset adamlarından çoğu masondular. Cumhuriyet’in kuruluşuyla, yurdumuzda, kökü dışarıda olan her türlü dernek yasak edildiğinden mason locaları da kapatılmıştır. Daha sonra yeniden açılmalarına izin verilmiştir.
