H.P. Lovecraft’ın Mezar isimli gizem ve korku öğeleri yer alan hikayesinin özeti nedir? H.P. Lovecraft’ın Mezar (The Tomb) öyküsünün karakterleri ve özeti hakkında bilgiler.
“Mezar“, H.P. Lovecraft’ın 1917’de yayınlanan kısa öyküsüdür. Hikaye, anlatıcı Jervas Dudley’nin eski bir mezarı keşfetmesini ve ona takıntılı hale gelmesini konu alıyor.
Hikayenin teması , saplantının yıkıcı doğası, yasak bilgi arayışı ve ölüleri rahatsız etmenin sonuçlarıdır. Hikaye, Jervas Dudley’nin antik mezara olan takıntısını ve bunun onun deliliğe doğru düşüşüne nasıl yol açtığını araştırıyor. Aynı zamanda bilinmeyen ve yasak olan fikrine ve bilinmeyeni anlama ve kontrol etme arzusunun bir insanı nasıl tüketip onu deliliğe ve yıkıma götürebileceğine de değiniyor.
Hikaye, psikolojik korku kullanımı ve ölüleri ve geçmişi rahatsız etmenin sonuçlarını keşfetmesiyle dikkat çekiyor. Ayrıca saplantının yıkıcı doğası ve yasak bilgi arayışı ve bunun bir kişinin düşüşüne nasıl yol açabileceği fikrini de yansıtır.
Özetle, “Mezar“, eski bir mezarı keşfeden ve ona takıntılı hale gelen münzevi bir adam olan Jervas Dudley hakkında bir hikaye. Saplantısı onu deliliğe ve nihayetinde kendi ölümüne götürür. Hikaye, saplantının yıkıcı doğası ve ölüleri rahatsız etmenin sonuçları hakkında uyarıcı bir hikaye.
Kaynak: pixabay.com
Özet
“Mezar“, H.P. Lovecraft’ın 1917’de yayınlanan kısa öyküsüdür. Hikaye, anlatıcı Jervas Dudley’nin eski bir mezarı keşfetmesini ve ona takıntılı hale gelmesini konu alıyor.
Hikaye, anlatıcı Jervas Dudley’nin bir gün yürürken eski bir mezarı nasıl keşfettiğini anlatmasıyla başlar. Mezara takıntılı hale gelir ve tüm zamanını mezarı inceleyerek ve tarihi hakkında daha fazla şey öğrenmeye çalışarak geçirmeye başlar. Toplumdan giderek daha fazla izole olur ve garip, ürkütücü halüsinasyonlar yaşamaya başlar.
Jervas Dudley’nin takıntısı büyüdükçe, mezarın bir tür karanlık sır veya güç barındırdığına giderek daha fazla ikna olur. Mezarın yeraltı dünyasına açılan bir kapı olduğuna ve oraya girmenin doğru yolunu bulabilirse sırlarını çözebileceğine ikna olur. Giderek daha fazla paranoyaklaşır ve sanrılara kapılır ve sonunda deliliğin eşiğine gelir.
Günlüğünün son notlarında Jervas Dudley, mezara olan saplantısının onu tükettiğini ve gerçeklikle bağını kaybettiğini fark eder. Mezarın yeraltı dünyasına açılan bir kapı olduğuna ve sırlarını çözmek için oraya girmesi gerektiğine ikna olur. Mezara girer ve bir daha asla görülmez veya kendisinden haber alınmaz.
Hikaye, psikolojik korku kullanımı ve ölüleri ve geçmişi rahatsız etmenin sonuçlarını keşfetmesiyle dikkat çekiyor. Ayrıca saplantının yıkıcı doğası ve yasak bilgi arayışı ve bunun bir kişinin düşüşüne nasıl yol açabileceği fikrini de yansıtır. Jervas Dudley’nin mezar takıntısının onu nasıl tükettiğini ve bunun nihayetinde ölümüne nasıl yol açtığını gösteriyor. Hikaye ayrıca bilinmeyen ve yasak fikrine ve bilinmeyeni anlama ve kontrol etme arzusunun bir insanı nasıl tüketip onu deliliğe ve yıkıma götürebileceğine de değiniyor.
Hikaye ayrıca güçlü bir gizem ve korku atmosferine sahiptir ve geçmişin bozulmadan bırakılmasının daha iyi olduğu fikrini yansıtır. Aynı zamanda, ne kadar asil olursa olsun bilgi arayışının yıkıma ve deliliğe yol açabileceği ve güç ve ölümsüzlük arayışının korkunç sonuçları olabileceği fikrini de göstermektedir.
Genel olarak, “Mezar” saplantının yıkıcı doğası ve ölüleri ve geçmişi rahatsız etmenin sonuçları hakkında uyarıcı bir hikaye. Kişinin kendi saplantıları tarafından tüketilmesinin tehlikeleri ve bunun nihayetinde kişinin çöküşüne nasıl yol açabileceği konusunda bir uyarı işlevi görür.
Karakterler
HP Lovecraft’ın kısa öyküsü “Mezar”da ana karakterler şunlardır:
- Jervas Dudley: Jervas Dudley, hikayenin anlatıcısı ve kahramanıdır. Eski bir mezarı keşfeden ve ona takıntılı hale gelen münzevi bir adamdır. Saplantısı onu deliliğe ve nihayetinde kendi ölümüne götürür.
- Mezar: Mezar, Jervas Dudley’nin keşfettiği ve takıntılı hale geldiği eski bir yapıdır. Yeraltı dünyasına açılan bir kapı olarak tanımlanır ve bir tür karanlık sır veya güç barındırır. Mezar, hikayenin merkezi bir unsurudur ve bilinmeyenin ve yasaklananın sembolü olarak hizmet eder.
Odak noktası esas olarak anlatıcının deneyimi ve mezar olduğu için hikayede iyi gelişmiş başka karakter yoktur.
