Miguel De Cervantes’in eserleri nelerdir? Miguel De Cervantes’in eserleri, kitapları, romanları, dramaları, yazıları ve şiirleri hakkında bilgiler. Cervantes kimdir?
Miguel de Cervantes (1547-1616) İspanya’nın en ünlü romancısı ve ölümsüz «Don Kişot» eserinin yazarıdır. Alcala De Henares’ te doğdu; Madrid Üniversitesinde okudu. Bu sırada, henüz yirmi-bir yaşındayken, yazdığı şiirler onun üstün hayal gücünü, yazı kabiliyetini gösteriyordu. Cervantes, daha sonra, İspanya’da geçinme imkanı bulamayınca, Roma’ya gitti, 1570’de Kardinal Giulio Acqua Vivâ’nın maiyetinde mabeyinci olarak çalıştı. 1571’de, İspanya ile Venedik’in Türkler’e karşı hazırladığı deniz seferlerine bir asker olarak katıldı, İnebahtı Deniz Savaşı‘nda sol kolu sakat kaldı. 1575’te İspanya’ya dönerken, bulunduğu gemi Türk korsanlarının eline geçti, Cervantes yakalanarak Cezayir’e götürüldü. Burada beş yıl esir kaldıktan sonra İspanya’daki dostlarının yardımı ile kurtuldu. Hayatının bu beş yıllık devresinde, birkaç kere kendisini ve esir arkadaşlarını kurtarmaya kalkıştıysa da başarısızlığa uğradı. Sönradan yarattığı «Don Kişot» adlı eserinde bu maceralarının büyük etkisi vardır.
Cervantes, İspanya’ya döndükten sonra bütün ilgisini edebiyat üzerinde topladı. Yazdığı şiirler, piyesler ve «Galetea» adlı romanı ona ne maddî, ne de manevi bakımdan bîr şey kazandırmadı. Çok fakir bir hayat yaşıyordu.
Cervantes nihayet 1605’te, «Don Quijote» (Don Kişot) u yazdı. Bu eserde İspanya’daki hayatı ve insanları, kuvvetli hayal gücüyle ve büyük yazı yeteneği ile hicvediyordu. Bu, çok yönlü, eşi daha önce denenmemiş bir eserdi. Cervantes, genel ahlak düşüncesiyle insanların psikolojik ve estetik tecrübelerini öylesine kaynaştırabilmiştir ki, sonradan «roman» adını alan edebi türün gelişmesi «Don Kişot» un etkisiyle mümkün olmuştur.
Cervantes’in hayatı, bütün dehasına ve şöhretine rağmen ihtiyaç içinde geçmiştir. 1616’da, 23 Nisan günü, Stratford-on-Avon’ da ünlü İngiliz edebiyatçısı Shakespeare ölürken, Madrid’te de aynı gün büyük İspanyol yazarı Miguel de Cervantes, çok fakir bir insan olarak hayata gözlerini yumuyordu.
Şiir:
Cervantes, İtalyan ve geleneksel İspanyol ölçülerini kullanarak önemli miktarda şiir yazdı. Günümüz olayları üzerine şiirler, aşk şiirleri, çağdaş şairlere ithafen övgü dolu dizeler ve “Yenilmez Armada” şiirleri gibi vatansever kompozisyonlar besteledi. Romanlarında ve oyunlarında pastoral şiire sıklıkla yer verdi. Cervantes, en uzun şiiri Parnassus’a Yolculuk’ta, yaklaşık 3.000 mısradan oluşan bir alegori, çağının önde gelen şairlerini övüyor ve kendi eserlerine ve o zamanlar revaçta olan edebi türlere bir takdir sunuyor. Şiirde yükselmek için gösterdiği uçsuz bucaksız çabalara rağmen, bu türdeki eksikliklerinin farkındaydı. İyi bir şairdi ama Fernando de Herrera, Luis de León, Góngora, Quevedo ve Lope de Vega gibi çağdaşlarıyla boy ölçüşemezdi.
Dramaları
Cervantes , Lope de Vega‘nın gelişinden önce muhtemelen İspanya’nın en iyi oyun yazarıydı. Cervantes, Sekiz Komedi ve Sekiz Ara Ara’nın önsözünde 1581 ile 1587 yılları arasında 20 veya 30 kadar oyun yazdığını belirtir. Bunlardan sadece ikisi günümüze ulaşmıştır: Cezayir Olayı (El trato de Argel), Cezayir’deki esaretine dayanan, dramatik birlikten yoksun bir dizi sahne; ve İspanyol kahramanlığını öven alegorik bir dramatizasyon olan The Siege of Numancia (El cerco de Numancia). Numancia Kuşatması, MÖ 2. yüzyılda, teslimiyet ve onursuzluğa ölümü tercih eden 4.000 Numantialı’nın, kuşatılanların tamamen yok edilmesiyle sonuçlanan uzun bir kuşatma sırasında 80.000 Romalı askere direndiği tarihi bir olaya dayanmaktadır.
Eight Comedies and Eight Interludes’da Cervantes, Lope de Vega’nın dört yerine üç perdenin kullanılması, dramatik birliklerin terk edilmesi ve çeşitli temaların kullanılması dahil olmak üzere bazı dramatik teorilerini kabul ettiğini gösterir. Komik bir rahatlama için efendisinin eylemlerinin taklidini yapan bir hizmetçi olan gracioso figürünü tanıtarak Lope’nin gerçeğe benzerlik ilkesini kabul eder.
Cervantes’in bir oyun yazarı olarak ünü, esas olarak, genellikle doğası gereği hiciv niteliğindeki kısa çizgi roman parçaları olan ara bölümlerinden (entremes) kaynaklanır. Ara dönemler için modelleri, Cervantes’in bazılarının gençliğinde oynadığını gördüğü, Lope de Rueda’nın (1510-1565) popüler tek perdelik oyunlarıydı. Cervantes diğer tüm ara yazarları geride bıraktı. Gerçekçi, canlı diyalogları, gerçekçi karakterleri, hicivli bile olsa asla buruklaşmayan iyiliksever mizahı ve doğal, etkilenmeyen üslubuyla dikkat çekiyor. Genel olarak ara dönemlerinin en iyisi olarak kabul edilen Muhteşem Kukla Gösterisi (El retablo de las maravillas), soylarının saflığını göstermek için onları görüyormuş gibi yapan bir İspanyol kasabasının sakinlerinin ikiyüzlülüğünü açığa vuran keskin bir yergidir. boş bir kukla sahnesinde var olmayan eylem. Cervantes’in diğer ara bölümleri, bir asker ile bir papaz arasındaki, ikincisinin kazandığı aşk dolu rekabeti konu alır; evlilik tartışmaları ve boynuzlama; ve bir köyün belediye başkanını seçme şeklinin komik bir versiyonu.
Romanlar ve Hikayeler
Cervantes’in yayınlanan ilk eseri, 16. yüzyılda çok popüler olan pastoral romanların sıradan bir örneği olan La Galatea (1585) idi. La Galatea’nın olay örgüsü karmaşık ve gevşek bir şekilde örülmüş, aksiyonu yavaş ve stili Cervantes’in daha sonraki nesir yazılarının canlılığı, zarafeti ve gücünden yoksun. Bununla birlikte, La Galatea’da, daha sonraki çalışmalarında temel bir sabit olan idealizm mevcuttur.
Örnek Masallar, Don Kişot ile çağdaştır. Cervantes büyük başyapıtını hiç yazmamış olsaydı, roman adını verdiği bu kısa öyküler, yazarının İspanyol edebiyat devleri arasındaki yerini sağlamlaştırmaya yeterdi. Cervantes, novela kelimesini, Boccaccio’nun Decameron’unda ve diğer İtalyan ustalar tarafından kullanılan biçim olan İtalyan novellasından (kısa öykü veya masal) ödünç aldı. Bununla birlikte, kısa öykünün İtalyan roman yazarları tarafından başarıyla geliştirilen dış yapısını kullanmasına rağmen, Cervantes’in yazılarına önemli bir borcu yoktur; Örnek Masalları, Don Kişot gibi benzersiz bir şekilde kendi eseridir.
Cervantes, 12 masaldan oluşan bu derlemenin önsözünde Kastilya dilinde kısa öyküler yazan ilk kişi olma ayrıcalığını haklı olarak öne sürüyor. Önsöz ayrıca okuyucuya başlıkta “örnek” kelimesini kullandığını çünkü her hikayenin faydalı bir ders vereceğini bildirir. Bazı masallarda gerçekçilik, bazılarında idealizm hakimdir ve bazı hikayelerde gerçekçilik ve idealizm ayrılmaz bir şekilde iç içe geçmiştir. Hikayeler, Cervantes’in İspanyol arkadaşlarının hayatını olağanüstü bir anlayışla tasvir etme yeteneğini gösteriyor. Bunların en bilinenleri şunlardır: Güzel çingene kızı Preciosa ile genç bir beyefendi arasındaki aşk ilişkisinin, çingene yaşamının canlı bir şekilde çizilmiş sahneleri arasında romantik bir şekilde ortaya çıktığı Çingene Hizmetçi (La gitanilla); Rinconete ve Cortadillo (Rinconete y Cortadillo), Sevilla’nın alçaklar ve hırsızlar tarafından istila edilmiş bir kesiminde iki gencin maceralarının keyifli bir öyküsü; Konuşan köpekler Cipion ve Berganza tarafından anlatılan Köpeklerin Diyaloğu (El coloquio de los perros); Kendisinin camdan yapılmış olduğuna inanan bir delinin çağdaş yaşamı hicivli bir şekilde kınaması olan Master Glass (El licenciado vidriera); Kıskanç Estremenian (El celoso extremeño), çok genç gelinini zina yapmaktan alıkoymaya çalışan zengin yaşlı bir adamın hikayesi; ve asil bir genç adam ile bulaşıkçı kılığına girmiş aristokrat bir kız arasındaki aşkın hikayesi olan Şanlı Mutfak Hizmetçisi (La ilustre fregona). kendisinin camdan yapılmış olduğuna inanan bir delinin çağdaş yaşamı hicivli bir şekilde kınaması; Kıskanç Estremenian (El celoso extremeño), çok genç gelinini zina yapmaktan alıkoymaya çalışan zengin yaşlı bir adamın hikayesi; ve asil bir genç adam ile bulaşıkçı kılığına girmiş aristokrat bir kız arasındaki aşkın hikayesi olan Şanlı Mutfak Hizmetçisi (La ilustre fregona). kendisinin camdan yapılmış olduğuna inanan bir delinin çağdaş yaşamı hicivli bir şekilde kınaması; Kıskanç Estremenian (El celoso extremeño), çok genç gelinini zina yapmaktan alıkoymaya çalışan zengin yaşlı bir adamın hikayesi; ve asil bir genç adam ile bulaşıkçı kılığına girmiş aristokrat bir kız arasındaki aşkın hikayesi olan Şanlı Mutfak Hizmetçisi (La ilustre fregona).
Cervantes, ölümünden üç gün önce, 1617’de yayınlanan kapsamlı Bizans romanı The Exploits of Persiles and Sigismundo’nun (Los trabajos de Persiles y Sigismunda) son satırlarını yazdı. karakterlerin psikolojisine pek önem vermiyor.
“Don Kişot.”
İspanyol edebiyatının en büyük eseri, Cervantes’in kısaca Don Kişot olarak bilinen Ustaca Beyefendi La Mancha’lı Don Kişot‘tur (El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha).ilk bölümü Ocak 1605’te Madrid’de yayınlandı. I. Bölüm, çok eşitsiz dört bölüme ayrılmış ve 52 bölümden oluşuyor. O yıl çıkan altı müteakip baskının da gösterdiği gibi, kısa sürede iyi bir popülerlik kazandı. Cervantes’in yaşamı boyunca, Bölüm I’in İngilizce ve Fransızca çevirileri de dahil olmak üzere 16 baskısı yayınlandı ve yüzlerce kopya Yeni Dünya’ya gönderildi. 1614’te, (kimliği henüz ortaya çıkarılamayan) bilinmeyen bir yazar, Alonso Fernández de Avellaneda takma adını kullanarak, Don Kişot’un maceralarının apokrif bir devamını yayınladı. Bu kitabın yayınlanması şüphesiz Cervantes’i 1615’in sonunda yayınladığı şaheserinin ikinci bölümünü bitirmeye sevk etti. Bölümlere ayrılmayan 2. bölüm 4 bölümden oluşuyor.
Don Kişot’un ilk bölümünün önsözünde Cervantes, okuyucusuna eserinin “şövalyelik kitaplarına karşı bir hakaret” olduğunu bildirir. Cervantes’in başlangıçta 16. yüzyılda muazzam bir popülariteye sahip olan ancak 17. yüzyılın başlarında modası geçmeye başlayan şövalyelik romanlarının parodisini yapmayı planlamış olması oldukça olasıdır. Montalvo’nun Galyalı Amadis’i ve Francisco de Moraes’in İngiltere’li Palmerin’i gibi şövalyelik aşklarının etkisi Don Kişot’ta patentlidir.
Roman, Don Kişot’un tıpkı bir şövalyelik romanındaki gezgin bir şövalye gibi, dünyanın kendisi hakkındaki adaletsizliklerini düzeltmeye çalıştığı bir dizi macerayı anlatıyor. Don Kişot ilk seferinde yalnızdır ve hemen eve hırpalanmış ve yara bere içinde döner.
