Kurtuluş Savaşımız için oldukça önemli bir bildirge olan ve yeni kurulacak olan Türkiye Cumhuriyetine yön vermiş olan Misak-ı Milli bildirgesinin özellikleri.
MİSAKI MİLLİ BİLDİRİSİ, Erzurum ve Sivas kongrelerinde, ülkenin bütünlüğü ve bağımsızlığı konusunda alınan kararların son Osmanlı Meclisi tarafından kabul edildiğini belirtilen bildiri.
Mustafa Kemal, bağımsızlık hareketini, özellikle ulusun bütününe ve halkın temsilcilerine danışarak, ulusal iradenin desteğiyle sağlamayı amaç edindi. 19 Mayıs 1919’da Samsun’a çıktıktan sonra, ulusun temsilcileriyle politik nitelikteki Erzurum Kongresi (23 Temmuz-7 Ağustos 1919) ve Sivas Kongresi‘ni (4-11 Eylül 1919) topladı. Mustafa Kemal, çalıştırılmasını istediği Osmanlı Meclisi üyelerine Anadolu’daki yeni hareketi açıklayarak destekleme görev vermeyi düşünüyordu. Ankara’da İstanbul’dan gelen bazı mebuslarla görüşüldü. Böylece ulusal birlik ve beraberlik içinde ve bir hareket oluşmaya başladı. Mustafa Kemal’ in başkanlığındaki Sivas Kongresi’nin en önemli kararlarından biri, yurt sınırlarının saptanması, bunların değişmezliğinin ulusal niteliğinin benimsenmesiydi.
Böylece Misak-ı Milli belgesinin temeli Sivas’ta atılmış oldu. Belge, daha sonra ulusun uğrunda savaşacağı bir ulusal antlaşma oldu. Misak-ı Milli, kısa bir süre sonra, Mustafa Kemal’in yaptığı görüşmeler, verdiği yönergeler sonucu İstanbul’da yeniden açılan Osmanlı Mebusan Meclisi’nde da onaylandı (12 Ocak 1920).
Bu şekilde, İstanbul’daki meclisin, Anadolu’da ki ulusal hareketle aynı görüşlerde olması İtilaf devletlerini kuşkulandırdı, başta İngilizler olmak üzere İtilaf güçleri, 16 Mart 1920’de, İstanbul’u işgal ettiler. 11 Nisan 1920’de padişah, İngilizlerin etkisiyle Osmanlı Mebusan Meclisi’ni bir kez daha kapattı. Bu arada Anadolu’da yeni bir meclis toplanması için hazırlıklar son aşamaya geldi, 23 Nisan 1920‘de, Ankara’da ilk “Büyük Millet Meclisi” açıldı.
