Niğde ili nerededir? Niğde ilinin ilçeleri, iklimi, bitki örtüsü, yüzey şekilleri, özellikleri ile ilgili bilgi.
NİĞDE;
Yüzölçümü: 7.312 km2.
İlçeleri: Merkez, Altunhisar, Bor, Çamardı, Çiftlik, Ulukışla.
Bir bölümü İç Anadolu Bölgesi’nin Konya, bir bölümü Akdeniz Bölgesi’ nin Adana Bölümü’nde yer alan il ve bu ilin merkezi kenttir. Kuzeyden Nevşehir, doğu-güneydoğudan Kayseri ve Adana, güneyden İçel, kuzeybatı-batıdan Aksaray ve Konya illeriyle çevrilidir.
Yüzey Şekilleri; İl topraklarının büyük bölümü yayla ve dağlarla kaplıdır. Dağlık alanı, Toroslar’ın uzantıları Aladağlar ve Bolkar Dağları oluşturur. İlin güneydoğusunda uzanan Aladağlar üzerindeki Demirkazık Tepesi (3.756 m), ilin ve dağların en yüksek noktasıdır. Dağların doruklarında buzul izlerine rastlanır. Kuzeydoğu-gü-neybatı doğrultulu Bolkar Dağları, ilin güneyinde yer şekillerine egemendir. Orta Anadolu’yu Akdeniz’e bağlayan önemli geçitlerden biri olan Çakıt Vadisi, Bolkar Dağları’nı kuzeydoğudan yararak geçer. Bolkarlar’ın Niğde İli içerisindeki en yüksek noktası 3.000 m’nin üzerindedir. İl merkezinin kuzeybatısında Melendiz Dağı (2.963 m), güneydoğusunda Pozantı Dağı (2.703 m), öteki önemli yükseltileridir. Bor Ovası ilin en önemli düzlüğüdür. Aktaş yakınlarından doğan Bor Ovası’nda kuruyarak son bulan Karasu, Melendiz Dağı eteklerinden doğan ve Tuz Gölü yakınındaki Karatepe Sazlı-ğı’nda kaybolan Melendiz Çayı, Aladağlar’da Maden Boğazı’ndan doğan Ecemiş Suyu ilin başlıca ırmaklarıdır. Bazı küçük doğal göllerin yanı sıra (Uluırmak üzerinde), Gümüşler (Gümüşler Deresi üzerinde), Akkaya (Tabakhane Deresi üzerinde) vb baraj gölleri vardır.
İklim ve Bitki Örtüsü; İklim karasaldır. İlin güneyini kuşatan dağlar, güneyden gelen deniz etkilerinin içerilere girişine engel olduğundan iklim sertleşir. Merkez İlçe’de yıllık ortalama sıcaklık 11.1°C, en soğuk ay ocak, en sıcak ay temmuzdur. İlde yıllık ortalama yağış tutarı 348.8 mm’dir. İl toprakları, bitki örtüsü açısından çok zayıftır. İlin dağlık kesimlerinde az miktarda orman örtüsü görülür. Melendiz Dağları üzerinde kuzey yamaçlarda kayın; güney yamaçlarda meşe; güney ve güneydoğudaki dağlarda ardıç, karaçam, kızılçam, göknar, dişbudak ve gürgenden oluşan iğne yapraklı ve geniş yapraklı karışık ormanlar görülür. Irmak boylarında söğüt, kavak, iğde ve karaağaç vardır. Yaylalarda görülen çayır otları aşırı otlatma nedeniyle azalmış, verimden düşmüş ve bazıları kaybolmuştur. Kahverengi orman toprakları üzerinde görülen başlıca bozkır bitkileri yavşan, yumak, kekik ve dikenlerdir.
Ekonomi; İl ekonomisi, temelde tarım ve hayvancılığa dayanır. Son yıllarda gelişen endüstri etkinliklerinin de ekonomiye katkısı artmaktadır. İl topraklarının bir bölümü taşlık, kayalık ve sığ verimsiz topraklarla kaplı olduğundan, tarıma elverişli alanlar sınırlıdır. Tahıl (buğday, arpa, çavdar, yulaf, mısır), baklagil (nohut, fasulye, mercimek, fiğ, burçak), endüstri bitkileri (şekerpancarı), yağlı tohumlar (ayçiçeği), yumru bitkiler (soğan, patates) yetiştirilir. Irmak boylarında meyvecilik yapılır. Kavak ağaçlarıyla çevrelenen meyve bahçeleri, vadiler boyunca uzanır. En çok elma üretilir. Öteki meyveler armut, ayva, erik, iğde, kayısı, kiraz, şeftali, vişne, zerdali, ceviz, antepfıstığı, badem, üzüm, dut, çilektir. Yem bitkileri üretimi, yeşil ot, kuru ot olarak gerçekleştirilir. Sert karasal iklim, sebze üretimini sınırlı kılar.
Hayvancılık ve hayvansal ürünlerin, il ekonomisinde önemli bir yeri vardır. Geniş yaylalarda otlama yapılır. Düzensiz ve aşırı otlatma sonucu yaylaların büyük bölümü verimden düşünce, son yıllarda çağdaş yöntemlerle besiciliğe yönelinmiştir. Sığır, koyun, tiftik-keçisi, kümes hayvanları, başlıca hayvan varlığını oluşturur. 1970’lere kadar tarıma dayalı küçük ölçekli endüstri kuruluşları dışında önemli bir endüstrinin varlığından söz etme olanağı yoktu. Besin, ilin en eski ve gelişmiş endüstri dalıdır. Un, yem, peynir, tere-yağ, nişasta, meyvesuyu, bu alandaki başlıca dallardır.
İl, yeraltı kaynakları açısından zengindir (demir, çinko, kurşun, cıva, volfram, antimon, bakır, kükürt, kaolin, alçıtaşı). Yeraltı kaynakları Çamardı, Ulukışla ve Merkez ilçe yakınlarında toplanmıştır.
