Ö Harfi İle Başlayan Eş Anlamlı Kelimeler, Anlamları, Eş Anlamlılar Sözlüğü

0
Advertisement

Ö harfi, Türkçede bulunan Ö harfi ile başlayan eş anlamlı sözcükler, kelimeler listesi ve anlamları. Ö Harfi İle Başlayan Eş Anlamlı Kelimeler

Ö Harfi İle Başlayan Eş Anlamlı Kelimeler

Kaynak: pngegg.com

Ö Harfi İle Başlayan Eş Anlamlı Kelimeler

  • öbek: grup, yığın, takım,
  • öbür: diğer, başka, öteki,
  • öcü: umacı,
  • öç: intikam,
  • ödeme: tediye,
  • ödenek: tahsilat,
  • ödenti: aidat,
  • ödeşme: takas, sayışma,
  • ödev: 1. vazife. 2. borç. 3.zorunluluk,
  • ödkesesi: safrakesesi,
  • ödlek: korkak, yüreksiz,
  • ödül: mükâfat,
  • ödün: taviz,
  • ödünç: borç, veresiye,
  • öfke: hışım, hiddet,
  • öğe: eleman, unsur, ilke.
  • öğrenci: talebe, okullu,
  • öğrenim: tahsil,
  • öğretici: 1. didaktik. 2. öğretmen.
  • öğretim: tahsil, talim, tedrisat.
  • öğretmen: muallim, mürebbi.
  • öğün: kez.
  • öğüt: nasihat,
  • öğütlemek: nasihat etmek,
  • öksüz: anası olmayan,
  • ölçü: miktar.
  • ölçülü: hesaplı, ölçülmüş,
  • ölçüsüz: 1. aşırı. 2. vezinsiz,
  • ölçüt: kıstas,
  • öldürmek: katletmek,
  • öldürülen: maktul,
  • ölgün: solmuş,
  • ölü: 1. cenaze. 2. müteveffa. 3. mevta. 4. cansız. 5. leş. 6. sönük, güçsüz,
  • ölümlü: fani.
  • ölümsüz: ebedi, baki.
  • ömür: yaşam, hayat,
  • önad: sıfat.
  • önce: evvel, başlangıçta, ilkin,
  • öncesiz: ezeli,
  • öndelik: avans, peşin,
  • önder: lider, rehber, şef, başkan.
  • önem: ehemmiyet.
  • önemli: mühim, ehemmiyetli,
  • önemsemek: mühimsemek.
  • önemsememek: hafifsemek,
  • öneri: teklif,
  • önlem: tedbir,
  • önyargı: peşin hüküm,
  • ön yüz: cephe,
  • öpücük: buse.
  • ören: harabe, virane,
  • örf: töre.
  • örfi idare: sıkıyönetim,
  • örgen: organ, uzuv, üye.
  • örgü: 1. triko. 2. şebeke. 3.ağ
  • örgüt: teşkilât,
  • örme: trikotaj, triko,
  • örneğin: meselâ,
  • örnek: numune, biçim, model,
  • öteki: diğer,
  • övgü: methiye, iftihar,
  • öykü: hikâye,
  • öyleyse: şu hâlde,
  • öz: esas, halis,
  • özdeşlik: aynılık,
  • özdeyiş: vecize.
  • özel: hususi, has.
  • özellik: hususiyet,
  • özellikle: bilhassa,
  • özen: dikkat, ihtimam, itina,
  • özendirme: teşvik etmek, kulağına koymak, kızıştırmak.
  • özenilmiş: özenli, mutena,
  • özerk: bağımsız, muhtar,
  • özge: başka,
  • özgeçmiş: otobiyografi,
  • özgü: has, mahsus,
  • özgün: orijinal,
  • özgür: hür, serbest,
  • özgürlük: hürriyet,
  • özlem: hasret.
  • özleştirme: sadeleştirme, tasfiye,
  • özlü: veciz,
  • özlük: mahiyet, zat.
  • öznel: sübjektif,
  • özsaygı: onur, izzetinefis,
  • özür: mazaret, kusur,
  • özvarlık: nefis,
  • özverili: fedakâr,
  • özyapı: karakter,
  • öz yaşam öyküsü: otobiyografi.

Ö Harfi Özellikleri

Ö, ö; Türk alabesinin 19. harfi; ince, geniş, yuvarlak ünlüdür. Arap alfabesine bu sesi veren tek bir im (işaret) olmadığı için Ö’nün de o gibi, ebced hesabında yeri yoktur. Sözcük başında elf-le vav (kimi zaman elif ve ötre ile), ortada yalnızca vav ya da ötre, son da ye ile gösterilmiş; okunuşu her zaman güçleştirmiş, bazen de olanaksız duruma getirmiştir. Göktürk Alfabesi’nde ö ve ü için tek im kullanıldı, Uygur Alfabesi’nde dört yuvarlak ünlünün hepsi aynı imle yazıya geçirildi zaman okunma güçlükleri çoğaldı.

1928 Harf Devrimi sırasında ö sesi için noktalı tek im, Almancadan alınmıştır. Gerçekten birçok dilde o sesi var olduğu halde alfabede o ses için ayrı bir im kullanılmadığı için (örneğin Fransızcada aksansız e, eu, oeu hep ö sesini vermek için kullanılır) çeşitli zorluklar ortaya çıktı. O sesi Almancadan başka Macarca, İsveççe (O), Fince için de kendine özgü imi olan bir harf değerindedir. Ö Türkçede genellikle sözcüklerin ilk hecelerinde bulunur: Öbek, öbür, öç, öd, ödemek, ödev, ödlek, ödül, ödün, öfke, öğe, öğrenci, öğüt, ökçe, öksürük, ölçek, ölüm, öldürme, ömür (Arapça ömr’den), ön, öncü, önem önerge, öpmek, ördek, örge, örümcek, öte, öteki, öykü, öyle, Özbek, özdeş, özen, özleyiş, özveri… Bileşik sözcüklerde ise bu kural geçerli değildir: Balözü, Karagöz, önsöz., gibi. Ö sesi, Türk hançeresinin yatkın olduğu, bazı başka sesleri ona dönüştürmekte kolaylık bulduğu ulusal bir sestir denebilir. Gerçekten yabancı dillerden gelen ö’lü bazı sözcükler bir yana, ilk hecelerinde i, e, ü bulunan bazı yabancı sözcüklerde bu sesler ö’ye dönüştürülerek Türkçeleştirilir: civanmert:: cömert, kûşe, gûşe: köşe, tevbe: tövbe gibi.


Yorum yapılmamış

  1. Türker Özpınar on

    öbek, deste, grup
    ödünç, borç, istikraz
    öğrenim, maarif, tahsil
    ölümlü, fani
    önder, başçı, lider, rehber
    örme, dantel
    öteki, diğeri
    öykü, hikâye
    özellikle, hususen, hususile
    özgün, asıl, orijinal

Reply To Türker Özpınar Cancel Reply