Omahalar kimlerdir? Omahalar ne zaman ve nerede yaşamışlardır? Omahaların kültürü, özellikleri, hakkında bilgi.
Omahalar
Omahalar; Siu dillerinin Dhegiha alt öbeğine bağlı bir dil konuşan Kuzey Amerika Ova Yerlileridir. Aynı alt öbeğe bağlı Ozaçlar, Ponkalar, Kanzalar ve Kuapolarla birlikte Atlas Okyanusu kıyılarından batıya göç ettiler. Bir süre Virginia ile Kuzey ve Güney Carolina’da yaşadıktan sonra Ozark Platosuna ve Missouri’nin batısındaki çayırlık bölgeye yerleştiler. Bir süre sonra beş kabile birbirinden ayrıldı: Omahalar Ponkalarla birlikte kuzeye, günümüzde Minnesota’nın bulunduğu bölgeye gittiler. 17. yüzyılın sonlarında Dakotalar tarafından bölgeden sürülünce, Güney Dakota’da Ponkalardan aynlarak Nebraska’daki Bow Creek’e göç ettiler. Ama, topraklarına yerleşen beyazların yarattığı baskı karşısında 1854’te topraklarının büyük bölümünü ABD hükümetine satmak zorunda kaldılar.
ABD hükümeti Omahaların Oklahoma’ya gitmelerini önlemek için kabile üyelerine önce toprak dağıttı (1882), daha sonra da ABD yurttaşı olma hakkı tanıdı. 1780’de Omahaların nüfusu 2.800 olarak tahmin edilmişti. Günümüzde Nebraska’daki yerleştirme kamplarında yaklaşık 1.500 Omaha yaşamaktadır.
Öteki Ova Yerlileri gibi Omahalar da avcılık ve tarımla geçinirlerdi. İlkbahar ve sonbaharda, kubbe biçimindeki toprak evlerden oluşan köylerde, av mevsimlerinde ise koni biçimindeki çadırlarda yaşarlardı. Karmaşık bir toplumsal örgütlenmeye sahip olan Omahalar reisler, rahipler, hekimler ve sıradan kişilerden oluşan sınıflara ayrılırlardı. Sınıflaşma kalıtsal olmakla birlikte, şölenler düzenleyerek ya da ot ve battaniye dağıtarak sınıf atlanabilirdi. Omahalar, yeri ve göğü temsil eden iki grup halinde örgütlenmiş 10 klana ayrılmışlardı. Yer klanları savaş ve yiyecek sağlanmasıyla ilgili törenlerden sorumluyken, gök klanları doğaüstü güçlerin yardımını sağlamak için yapılan törenleri düzenlerdi. Yazları bizon avında ya da göç sırasında bütün kabile kamp kurduğunda, çadırlar örgütlenmeyi simgeleyen büyük bir daire biçiminde düzenlenirdi. Öteki Ova Yerlilerinin çoğunda olduğu gibi, savaşta düşmana dokunmak, düşman kabilenin köyünden eğitilmiş bir atı çalmak gibi cesurca davranışlar düşmanı öldürmekten daha önemli kabul edilir ve özel nişanlarla ödüllendirilirdi.
