Eski Yunan mitolojisinde yer alan bir karakter / temsil olan Orpheus ile ilgili kısa bilgiler
Orpheus, Eski Yunan mitolojisinde söz ve ezgi (şiir ve müzik) gücünün en büyük temsilcisi olan söylencesel sanatçı, öyküsü ilkin Trakya yöresinde doğmuştur. Şiiri ve kaplumbağa kabuğundan yaptığı çalgısıyla kurda kuşa, bitkilere hayvanlara boyun eğdiren, her yerde her zaman kendini dinleten Orpheus, eşi Eurydike’ye sonsuz bir aşkla bağlıdır, düş gücünü onun yaratı esinleriyle besler, inanışa göre Tamı Apollon’un Kyerene adlı nympha ile birleşmesinden doğmuş olan Aristaios (tarım bilgilisi, arıcılık ustası, kır tanrısı) kırda gördüğü Eurydike’nin peşinden gider, kaçış telaşı içinde önünü görmeyen Eurydike’yi bir yılan sokar, ölümüne neden olur (ceza olarak arılarını yok eden tanrıların gücüne karşın kendini bağışlatmanın yollarını bir bakıcıdan öğrenen Aristaios, kestiği kurbanların vücutlarından binlerce arı çıkınca aklandığını anlayacaktır).
Ağaç perisi eşini yiteren Orpheus, bütün ruhuyla yasa gömülür, onsuz yaşayamayacağını anlayarak büyük bir yüreklilikle yeraltı dünyasına iner, eşinin diriltilmesin rica eder, Persephone’nin koşuluna uyacağına söz vererek ardına taktığı eşiyle yüryüzüne çıkmaya koyulur. Koşul, ardına hiç bakmamak, Eurydike’nin yanı başındaki güzelliğine özlemle dayanmaktadır, içine egemen olamayıp eşine bakınca onun sonsuz ölümüne neden olur. Orpheus, hiçbirine yüz vermeyip Kikon’lann kadınları tarafından parçalanıp öldürülür. Latin şairi Vergilius (İÖ 70-19) bu konuyu Georgica eserinde şiirleştirmiş (4. bölüm), söylence bütün dünyaya sanatsal başka ürünlerle de yayılmıştır. Bu mitos; sanatın gücünü belgeleyen; esin kaynağıyla doğa gizlerini elde edebilen sanatçıyı yücelten bir yandan da insanın iradesine egemen olamadığını yorumlayan bir değer taşır.
