Örümcek yaban arısı nedir, nasıl bir hayvandır? Örümcek yaban arısının özellikleri, yaşam koşulları, üremesi hakkında bilgi.
Kaynak: commons.wikimedia.org
Örümcek Yaban Arısı
Örümcek Yaban Arısı; yol yabanarısı olarak da bilinir, Hymenoptera (zarkanatlılar) takımının Pompilidae (bazı sınıflandırmalarda Psammocharidae) familyasını oluşturan, örümcekle beslenen böceklerin ortak adıdır. Çok geniş bir coğrafi dağılım gösteren bu yabanarıları zarkanatlıların en iri üyeleri arasındadır. Uzunlukları genellikle 1-2,5 cm dolayında değişmekle birlikte bazılarında 5 cm’yi aşar. Gövdeleri ince yapılı ve genellikle koyu renk, kanatlan birçoğunda kül rengi ya da sarımsıdır. Birçoğu uzun ve dikenli bacaklarını kullanarak büyük bir hızla koşabilir. Örümcek yabanarılarının sokması şiddetli bir ağrıya yol açar.
Avlarını sokma yöntemi çok çeşitlidir.
Örneğin, Cryptocheilus cinsinin üyeleri örümcekleri önce zehir çengelleri arasından, sonra öngövde ile artgövdenin birleşme yerinden sokarak tümüyle hareketsiz bırakır. Pompilus cinsinin üyeleri ise zehir iğnelerini belirli bir yer gözetmeksizin batırır. Örümcekler aldıkları zehirle hemen ölebilecekleri gibi birkaç hafta yaşayabilir. Örümcek yabanarıları sokarak felce uğrattıkları örümceklerle yavrularını besler. Bu davranış biçimi başka bazı yabanarıları arasında da görülür. Erişkin örümcek yaban-arılan çiçekler arasında ya da yerde dolaşarak, bazen bir yere bağladıkları ağ ipliğine tutunarak avlarını arar. Yuvaları ya da kuluçka odacıkları toprağın içinde, taşların arasında ya da çürüyen odunların üstünde bulunabilir. Bazı türler önce yuvayı yapıp sonra örümceği avlarken öbürleri yuva yapımını örümceğin avlanmasından sonraya bırakır. Her yuvada tek bir yumurta ve tek bir örümcek vardır. Örümcek yumurtadan çıkan larvaya yem olana değin felce uğramış biçimde yaşamaya devam eder.
Avrupa’da yaygın olan Anoplius fuscus türünün beş farklı familyadan örümceği avladığı bilinmektedir. Gene benzer bir coğrafi dağılım gösteren Homonotus cinsinden türlerin larvaları örümceklerin üstünde yaşar. Vücut sıvıları emilerek yavaş yavaş ölüme yaklaşan bu örümcekler uzun bir süre normal davranışlarını sürdürür.
Felce uğramış örümceklerin yuvaya taşınma yöntemi türlere bağlı olarak değişir. Taşıma sırasında örümcek önde, yanda ya da arkada tutulabilir. Anoplius depressipes türü avını suda sürükleyerek taşır. Bazı türler ise avlarıyla birlikte ağ iplerine tutunarak yuvalarına havadan ulaşırlar.
Örümcek yabanarılarının en irilerinden bazılarını içeren Pepsis cinsinin üyeleri Amerika’nın tropik bölgelerinde yaygındır. Bu türler yuvalarına koymak için kendileri kadar iri zehirli örümceklere saldırabilir.
