Pitoresk mimari üslup nedir? Pitoresk üslubu ile ilgili genel ve ansiklopedik bilgilerin yer aldığı sayfamız.
Blaise Hamlet
pitoresk üslup, 18. yüzyıl sonları ve 19. yüzyıl başlarında İngiltere’de geçerli olan ve daha sonra gotik canlandırmacılığın habercisi sayılan mimarlık üslubu. Bilimsel ve matematiksel kusursuzluğa dayanan 18. yüzyıl biçimciliğine karşı bir tepki olarak gelişti. Mimarlıktaki temel oran ve düzen ilkeleri yadsınarak doğal duyarlıklar, çeşitlilik ve düzensizlik vurgulandı.
Thomas Whately’nin Observations on Modern Gardening (1770; Modern Bahçecilik Üzerine Gözlemler) adlı yapıtı pitoresk kuramın öncülüğünü yapan ilk çalışma oldu. Üslubun ilk örneklerine de İngiltere’de bahçe tasarımı alanında rastlandı. Bahçeler ya da daha genel olarak çevre, bu üslubun vazgeçilmez öğeleriydi. En çarpıcı yanlarından biri de mimarlığın çevrenin bir parçası olarak ele alınmasıydı.
Ünlü İngiliz mimar ve kent tasarımcısı John Nash ise bunu izleyen dönemde ilk “bahçe kent”le bazı başanlı yerleşmeler gerçekleştirdi. Atcham’daki Cronkhill yerleşmesi (1802) ve Blaise Hamlet (1811) yerleşmesi bunların bazısıdır. ABD’de ise James Renwick’in Washington, D.C.’deki parka benzeyen çekici bir peyzaj düzenlemesiyle çevrili Smithsonian Institution pitoresk üslubun ilginç bir örneğidir.
