16. yüzyılda Fransa’da yaşayan şairlerin kurmuş olduğu bir topluluk olan Pleiade ile ilgili genel bilgiler. Pleiade şairleri kimlerdir?
XVI. yüzyılda Fransız edebiyatında bir şairler topluluğudur. 7 kişi oldukları için kendilerine Boğa burcunda 7 yıldızdan meydana gelen Pleiade (Süreyya) yıldız topluluğunun adını almışlardı.
Pleiade şairleri şunlardır:
18 yaşında sağır olan Pierre de Ronsard (1524- 1585), Jean Dorat (1508 – 1588), Joachim Du Bellay (1522- 1560), Jean-Antoine de Baif ( 1532 – 1589), Remy Belleau (1528-1577), Pontus de Tyard (1521-1608), Etienne Jodelle ( 1532-1573).
Pleiade şairleri Fransız dilini geliştirdiler, Fransız edebiyatına bağımsızlık kazandırdılar. Bağlı bulundukları ilkelerden büyük kısmı Du Bellay’in «Fransız Dilinin Yüceltilmesi, Zenginleştirilmesi» adlı eserinde (1549) özetlenmişti. Pleiade şairleri kendilerinden önce gelen şairlerin Lâtince yazmalarını kınadılar, ve eserlerini Fransız diliyle yazdılar, Fransızca’nın unutulmuş diyeleklerinden kelimeler alarak bunları edebiyat diline getirdiler, kullanılan kelimelerden çeşitli yollarla yeni kelimeler türettiler.
Ayrıca, nazım tekniğini düzelttiler, düzenlediler, yeni nazım şekilleri aradılar. Eski edebiyatı yalnız özde tekrarlamayı uygun buluyorlar, şekil bakımından eskilerden ayrılıyorlardı. Buna karşılık, Eski Yunan ve Rum mitolojisinin birçok olaylarına şiirlerinde yer veriyorlardı.
