Polignac ailesi hakkında bilgiler. Avrupa tarihinde önemli bir yeri olan ve önemli şahsiyetler yetiştirmiş Polignac Ailesi hakkında bilgiler.
Polignac ailesi. Avrupa tarihinde önemli yeri olan soylu Fransız ailesi. Bugünkü Haute-Loire ilinin (departement) sınırları içinde yer alan Polignac’ın vikontları en azından 1050’lerden, bir olasılıkla da 860’lardan beri Loire Irmağının doğduğu Velay bölgesinde hüküm sürüyorlardı. En son kadın vârisleri Valpurge 1349’da III. Guillaume de Chalençon’la evlendi; çocukları 1421’de Polignac adını aldılar. Feodalizmin çöküşüyle birlikte ailenin gücü azaldıysa da soylular arasındaki yüksek yerini korudu. Guillaume de Chalençon’dan sonraki dokuzuncu kuşağın üyesi Melchior (d. 11 Ekim 1661, Puy – ö. 3 Nisan 1742, Paris) Polignac’ta önce başkeşiş, sonra da kardinal oldu.
Polignac Aile Arması
Fransa ile Roma arasındaki diplomatik ilişkilerde ilk deneyimlerini kazanan Melchior, XIV. Louis’nin elçisi olarak 1693’te Polonya’ya gönderildi. Orada 1697’de Conti prensi François Louis de Bourbon’u Polonya tahtına çıkarma girişimi başarısızlıkla sonuçlanınca bir süre gözden düştü. 1704’te Academie Française’e seçildi. İspanyol Veraset Savaşı (1701-14) sırasında Gertruydenberg (1710) ve Utrecht (1712) antlaşmalarında önemli rol oynadı. 1718’deki Cellamare Komplosu’na katıldığı gerekçesiyle sürgüne gönderildiyse de 1724’ten 1732’ye değin Fransa’nın Roma temsilciliğini üstlendi ve 1726’da Auch başpiskoposu oldu. Latince uzun şiiri Anti-Lucretius’ta (1747; Lucretius’a Karşı) Pierre Bayle’in felsefesine karşı çıktı.
Kardinalin büyük yeğeni Polignac kontu Armand-Jules-François (d. 1743, Claye – ö. 1817, Petersburg, Rus Çarlığı) 1767’de Yo-lande Martine Gabrielle de Polastron’la (1749-93) evlendi. Karısı Kraliçe Marie-Antoinette’in çok yakın dostu olunca Armand-Jules-François 1780’de Polignac dükü yapıldı. İlk dükün ikinci oğlu Auguste-Jules-Armand-Marie de Polignac (d. 14 Mayıs 1780, Versailles – ö. 30 Mart 1847, Paris) ağabeyi Armand-Jules-Marie-Herac-litus’la (d. 17 Ocak 1771, Paris – ö. 30 Mart 1847, Saint-Germain-en-Laye) birlikte Na-poleon’a karşı gizlice savaşmak için 1804’te ingiltere’den Fransa’ya döndü. Ama ikisi de tutuklandılar.
1813’te serbest bırakılan Auguste-Jules Bourbon’ların yeniden tahta çıkması (1815) üzerine soyluluk unvanı aldı.
Ama papalığın haklarının çiğnendiği gerekçesiyle, anayasaya bağlılık yemini etmeyi kabul etmedi. Bu tutumu karşılığında Vatikan tarafından 1820’de prens unvanıyla . ödüllendirildi (Fransa tarafından tanınması ” 1822). Kiliseye ve krallığa aşırı bağlılığı X. Charles’ın dikkatini çekti. 8 Ağustos 1829’da dışişleri bakanlığına, 17 Kasım’da da başbakanlığa getirildi. 1830’daki Temmuz Devrimi’ne yol açan kararnamelerin sorumlusu olarak tutuklandı ve Aralık 1830’da ömür boyu hapse mahkûm edildi. Kasım 1836’da serbest bırakılarak sürgüne gönderildi. 1845’te Fransa’ya döndü.
1838’de Bavyera düklüğü Auguste-Jules’ün tüm vârislerinin prens unvanını kullanmasını kararlaştırdı. Polignac kontları, ilk dükün üçüncü oğlu olan Camille-Melchior-Henri’ nin (1781-1855) soyundan gelir. Bunlardan Kont Pierre (1895-1964) Monako prensi III. Rainier’in babasıdır.
Jules’ün beşinci oğlu olan Prens Edmond-Melchior (1834-1901) kompozitördü. 1893’te evlendiği Winnaretta Singer (1865-1943), Prenses Edmond de Polignac adıyla, 20. yüzyılın ilk yansında Paris’te öncü müziğin koruyucuları arasında yer almıştır.
