Ömer Seyfettin’in Bir Temiz Havlu Uğruna isimli hikayesinin konusu nedir? Bir Temiz Havlu Uğruna hikayesinin özeti.
Bir Temiz Havlu Uğruna
Sıcak bir İstanbul günü.. Balık istifi denecek kadar kalabalık şirket vapuru…Yolculuk esnasında arada karşılaşıp selamlaşan üç eski okul arkadaşı vapurun bir kenarına çökmüş sohbet etmektedir. Sohbetleri başta babalarının sefasını sürdüğü eski güzel İstanbul üzerinedir. Kahramanın arkadaşlarından şişman, kumral olanı eski İstanbul’da yaşamak istediğini belirtir. İsmini tam hatırlayamadığı Gülhane Rüştiyesinden tanıştığını düşündüğü diğer arkadaşı da bu muhabbeti onaylayarak devam ettirir. İki arkadaş eski İstanbul un doğa güzelliği boğazın eğlencelerine imrenmektedirler.
Kahramanımız bu muhabbete dışarıdaki mutsuzluğun evde aile ortamında unutulabileceğini belirterek katılır ve onlarında aslında onaylamasını beklerken arkadaşlarından biri mutsuz evliliğinden yakınmaya ve mutsuzluğunun nedenini anlatmaya başlar.
Eskiden ailelerin kız istemelerde çocuklarına fikir danışmamalarına vurgu yapar ve annesine yalnızca evleneceği kızda olmamasını istediği, nefret ettiği üç özelliği söyleyebilir. ”Gözü mavi, boyu kısa, kendi muhacir olmasın!”…Lakin annesi telli duvaklı tam da böyle bir gelin çıkarı karşısına. Gelinin duvağını kaldırınca adam donar kalır. Annesine bu durumu sorar; ama evlenmiştir artık ve boşanmayı da kendisine yakıştıramaz. Annesinin açıklaması ise kız güzeldi, asilzadeydi olmuştur. Adam ne bir asilzade görür karşısında ne de bir güzellik.
Sevmediği bu kadından beş tane de çocuğu olmuştur. Hiç istemediği özellikte biriyle evlenmiş olmanın yıllardan beri devam eden mutsuzluğunu dile getirir. Kumral şişman olan arkadaşı da muhabbet açılmışken aynı dertten yakınmaya ve mutsuz evlilik hikâyesini anlatmaya başlar.
Annesi bir gün Sümbülefendi’yi ziyaret esnasında abdest almak için rastgele bir kapıyı çalar. Kapıyı açan mahcup kıza meramını söyler. Kız el pençe divan yardımcı olur. Tertemiz banyo ve ütülü havlular annesine oğluna alacağı kızı seçtiriver birden ve oğluna danışmadan bu kızı Sümbülefendi dönüşünde, isteyiverir. Adamın ölene kadar evlenmeye niyeti yoktur ama karşısında hakkını helal etmeyeceğini söyleyen annesine de karşı gelemez. O da mutsuz ama tavanları bile sabun kokan evinin, evliliğinin hikâyesini böyle anlatır. “Bir temiz havlu uğruna yandım” diyerek tamamlar sözlerini.
Vapurun Sarıyer’e gelişiyle üç arkadaşın muhabbeti sona erer. Ayağa kalktıklarında uyuşmuş ayakları romatizmalı anneler gibi yürütmeye başlar onları.
