Saraç nedir saraçlık nedir? Saraçlık mesleğinin tarihçesi nedir? Saraçlar ne iş yapar, saraçlık mesleğinin özellikleri hakkında bilgi.
Eyer, at takımları, araba koşumları başta olmak üzere, deriden, meşinden türlü eşyalar yapanlara «saraç», bu işe de «saraçlık» denir.
Saraçlık çok eski çağlardan beri bilinen bir sanattır. En çok Asya’da gelişen saraçlık, Avrupa’ya Yunanlılar yolu ile tanıtılmıştır. Eski çağlarda, özellikle Lidya’da saraçlık çok gelişmişti. Yunanlılar da saraçlığı Lidya’lılardan öğrendiler.
Saraçlık mesleği, çeşitli türleri olan metal ve malzemelerin işlenmesi, onarımı ve tamirlerini yapmak için kullanılan bir meslektir. Saraçlar, madenlerden çıkarılan metal ve malzemeleri işleyerek çeşitli türlerde ürünler yapabilirler. Bu ürünler arasında bıçaklar, makaslar, anahtarlar, külçeler, bilezikler ve küpeler gibi çeşitli aksesuarlar yer almaktadır.
Saraçlar, genellikle dükkanlarında çalışırlar ve müşterilerin talep ettiği ürünleri yaparlar. Ancak bazı saraçlar da seyahat ederek müşterilerinin evlerine giderek ürünlerini yapabilirler. Bu meslek, çok eski zamanlardan beri var olan bir meslek olup, tarih boyunca önemli bir yere sahip olmuştur.
Saraçlık mesleği, el becerisi ve konsantrasyon gerektiren bir meslektir. Saraçlar, metal ve malzemeleri işlemek için çeşitli aletler kullanırlar ve bu aletleri kullanırken dikkatli olmaları gerekir. Ayrıca saraçlar, ürünlerinin kalitesini ve güzel görünümünü sağlamak için çeşitli teknikleri de kullanırlar.
Saraçlık mesleği, özellikle son yıllarda popülaritesini yitirmiş olsa da, hala birçok insan tarafından sevilen ve ilgi gören bir meslek olmaya devam etmektedir. Bu mesleğin uygulanması için metal işleme ve tasarım gibi alanlarda eğitim alınması gerekmektedir.
Türkler’de Saraçlık
Türkler’de de saraçlık, atla olan büyük ilgileri dolayısı ile, çok gelişmişti. Eski Türkler atın sütünden kılına kadar her şeyini kullandıkları, hayatlarını at sırtında geçirdikleri için bu sanata büyük önem verirlerdi. Orta Asya’da Milattan yüzlerce yıl önce Türkler’in yaptığı at takımları ile dizlere kadar çıkan yanları postlu yumuşak çizmeler ün kazanmıştı. Deriyi çok iyi işlemesini bilen Türkler, bu sanatın inceliklerini gittikleri, idareleri altına aldıkları ülkelere de götürdüler.
Saraçlar, Ortaçağ’daki bütün esnaf kurumları gibi, bir arada çalışmaya başlayınca, kendilerine ayrı bir çarşı kurdular, dernekleri adına, beylerden, sultanlardan çalışma belgesi aldılar.
Fâtih Sultan Mehmet de, İstanbul’u aldıktan sonra, saraçlara böyle bir belge verdi, bugünkü İstanbul’da Fatih hükümet binasının bulunduğu parkın çevresindeki boş yerlerde bir «saraçhane» yaptırdı. 1475’te açılan bu saraçhanede, İstanbul’daki saraçlar toplu halde çalışırlardı. Evliya Çelebi, İstanbul’un bu ilk saraçlar çarşısında 1084 dükkan olduğunu, 1693’te bu çarşının yanması üzerine saraçların bir ara öteye beriye dağıldığını, 1696′ da yeniden yapıldığını yazar. Bu ikinci Saraçlar Çarşısı, 1908’deki büyük Fatih yangınında tamamen yandı. Bugün İstanbul’un o semti Saraçhanebaşı adını taşır.
