Kültürümüzde önemli bir yeri olan saz çalgısı ile ilgili olarak yazılmış şiirler. Saz konulu şiir örnekleri, saz hakkında şiirler
Saz İle İlgili Şiirler
SAZ
Canım sıkıldığında vururum tellerine
Ne güzel ses çıkarır benim sazım
Besteler yapar, türküler söylerim.
Hem çalarım hem söylerim
Bir görseniz sazımın sesini
Gökyüzünü yeryüzünü çağırır.
Ben söylerim sazım çalar,
Ne güzel sesleri var.
Besteler yapar, türküler söylerim.
Türkü söylemek güzeldir
Besteler yapmak güzeldir.
Saz çalmak daha da güzeldir.
Hülya TÜRKMEN
TELLİ SAZ
Telli sazdır bunun adı,
Ne ayet dinler ne kadı,
Bunu çalan anlar kendi
Şeytan bunun neresinde?
Venedik’ten gelir teli,
Ardıç ağacından kolu,
Be Allah’ın sersem kulu
Şeytan bunun neresinde?
Abdest alsan aldın demez,
Namaz kılsan kıldın demez,
Kadı gibi haram yemez
Şeytan bunun neresinde?
İçinde mi dışında mı?
Burgusunun başında mı?
Göğsünün nakışında mı?
Şeytan bunun neresinde?
Dertli gibi sarıksızdır,
Ayağı da çarıksızdır.
Boynuzu yok kuyruksuzdur
Şeytan bunun neresinde?
Saz Hakkında Bilgi
Bağlama veya saz, Osmanlı klasik müziğinde, Türk halk müziğinde, Türk Arabesk müziğinde, Azerbaycan müziğinde, Kürt müziğinde, Ermeni müziğinde ve Suriye, Irak ve Balkan ülkelerinin bazı bölgelerinde kullanılan, koparılmış yaylı çalgılar, uzun boyunlu ud ailesidir.
Saz, halk müziğinde kullanılan telli, uzun saplı, şişkin gövdeli çalgı. Genellikle kestane ve dut ağacından tek parça oyularak yapılır. Bu oyuk bölümün üzeri çam ağacından bir kapakla kapatılır. Sap bölümü ekleme olup, genellikle gürgen ağacından yapılır. Sap ve sazın yanları ceviz, sedef ya da bunların benzerleriyle süslenir, altı, sekiz ya da on iki telli olabilir.
Çalınması, tezene denilen ve genellikle kiraz kabuğundan yapılma bir mızrabın uygun biçimde tellere vurulmasıyla olur. Sazın en küçüğüne cura, orta boy olanına bağlama, üçer üçer dizilmiş, on iki telli olanına da meydan sazı adı verilir. Meydan sazına çöğür ya da aşık sazı da denir. Klasik Türk Müziği’nde, keman, ud, kemençe, tambur, tef ve benzeri çalgılardan oluşan topluluğa ince saz adı verilir. Deyişler, destanlar söyleyerek köy köy dolaşan halk sanatçılarına da saz şairi (aşık) denir.
