Edirne’de yer alan ve Mimar Sinan tarafından yapılmış olan eşsiz bir mimariye sahip Selimiye Camii hakkında bilgilerin yer aldığı yazımız.
Selimiye Camii
Büyük Türk mimarı Sinan’ın Edirne’deki şaheseridir. Yapılışı 1569’dan 1575’e kadar sürmüştür. Kanuni’nin oğlu II. Selim tarafından yaptırılmış, bunun için «Selimiye» adı verilmiştir.
Cami, Edirne şehrinin en yüksek noktasında, Yıldırım Bayezit’in yaptırdığı bir sarayın kalıntıları üzerine kurulmuştur. Sinan, bu camiyi içinde ne kendisinin o camilerde daha önceki eserlerinde (İstanbul’daki Şehzade Camisi ile Süleymaniye Camisi’nde), ne de (Ayasofya dahil) Bizans kiliselerinde görülmeyen bir meseleyi başardığı için, «ustalığının eseri» saymıştır. Bu önemli mesele de, koskoca camiyi tek bir kubbeyle örtebilmiş olmasıdır. Daha önceki eserlerde, esas kubbe genel olarak, kademeli yarı kubbelerin üzerinde yükselirdi. Selimiye’de ise kubbe sekizer köşeli, 8 fil ayağına dayanan kasnak üzerine oturtulmuştur. Bu kasnak, filayaklarına kemerlerle bağlıdır. Fil-ayaklarını dış kenarlarından tutan dayanak duvarları da, gene kemerlerle bunlara bağlıdır. Kubbe, kaidesinden başlıyarak 15,86 m. yüksekliktedir, Ayasofya’nın kubbesinden 1 m. kadar daha yüksektir. Bu, Sinan’ın ne kadar bilgili bir mimar olduğunu gösterir: Basık kubbeyi tutmak için, Ayasofya’ya kalın dayanak duvarları yapılarak görünüşü dışarıdan çirkinleştirilmiştir; Selimiye’de ise, kubbe yüksek tutularak hem dayanak duvarlarının bina içine alınması, onun bir kısmı haline getirilmesi kolaylaştırılmış, hem de estetik görünüş güzelleştirilmiştir. Ayasofya’nın ilk kubbesi basık olduğu için yıkıldığı halde, Sinan’ın eserleri depremlerden hiçbir şekilde zarar görmemiştir.
Caminin 4 
minaresi vardır. Minarelerinin kubbeye yakınlığı da, esere ayrı bir güzellik verir: Selimiye, uzaktan bakılınca, kubbesi ve kubbeye sokulan minareleriyle, tatlı bir edimle yükselen toprakların tepesinde, yukarı doğru gidişin bir devamı gibi görünür. Süleymaniye’de ise, minareler açıkta yapılarak kubbenin çevreye uydurulması, yani yayılması sağlanmıştır. Koca Sinan’ın gösterdiği bu ustalık, bugünkü mimarlığın (organik mimarlığın) gereklerini daha o çağdan sezdiğini gösterir.
Selimiye Camisi’nin iç avlusu, çevresi revaklarla, kubbelerle süslü olarak yapılmıştır. Ortasında bir mermer şadırvan vardır. Dış avluyu da Sıbyan okulu, Dârülkurrâ (Kuran okuyanların kalacakları yer), Darülhadis, medrese çevreler ki bunların hepsi, imaretle birlikte bir külliye meydana getirir.
Selimiye Camisi’nin içi İznik çinileriyle süslenmiştir. Hünkâr mahfilinin süslemeleri birer şaheserdir. Mahfilin altında bir fıskiye, mermer direklerinden birinin iç yüzünde ise, çeşitli yorumlara yol açmış bir ters lâle şekli vardır.
