Latince adı Salix olan söğüt bitkisi ile ilgili olarak bilgiler. Söğütün özellikleri nelerdir?
SÖĞÜT, (Lat. Salix). İkiçenekliler sınıfının Söğütgiller familyasından, ağaç, ağaççık ya da bodur çalılıklar halinde bulunan iki evcikli bitki. Avrupa ve Asya’nın hemen hemen bütün bölgelerinde su kenarlarında yetişir. Kışları yapraklarını dökmelerine karşın ender olarak her dem yeşil olan türlerine de rastlanır. Odunun rengi açık, ağırlığı hafif, kolay yarılan ve esnek yapıdadır. Çok fazla dayanıklı değildir. Buna karşın; marangozlukta, takunya ve kap benzeri kullanım araçlarının yapımında kullanılır.
Kömürü çok hafif olduğundan yakacak odunu olarak kullanılmaz, ancak bu hafif kömürden resim yapımında ressamlar yararlanır. Aynı kömür top barutu yapımında da kullanılır. Söğüt asıl olarak sepet yapımında önemli bir yer tutar. Esnek olan ince dal ve sürgünler bu iş için elverişlidir. Selülozu kâğıt hammaddesi olarak kullanılır. Taze yaprak ve çiçeklerinde taşıdığı tanenden deri sepileme de (özellikle Kuzey Avrupa ülkeleri ve Rusya’daki “juchten” derilerinde) yararlanılır, ilaç endüstrisinde de kullanılır. Ateş düşürücü, kabızlığı önleyici, kan dindirici, antiseptik ve romatizma ağrılarını giderici ilaçların yapımında yararlanılır. Söğüt sulak yerlerde yetişir ve çok çabuk büyür. Yaklaşık 160 kadar türü vardır. Başlıca türleri: Ak söğüt, boz söğüt, badem yapraklı söğüt, iğde yapraklı söğüt, erguvani söğüt, sepetçi söğüdü, salkım söğüt.
