Abraham ibn Daud; (d, y. 1110, Tuleytule [Toledo] – ö. y. 1180, Tuleytule, Kastilya), hekim ve tarihçidir. Aristoteles’in yazılarını sistematik bir biçimde ele alan ilk Yahudi filozoftur. Günümüze yalnızca İbranice metni ve Almanca çevirisi ulaşmış olan Sefer ha-emuna ha-rama’ (Yüce İman Kitabı) adlı felsefe yapıtından çok, Sefer hakabala (Gelenek Kitabı) adlı tarihiyle tanınır.

İbn Daud’un tarihi, Talmud’da derlenen Yahudi Sözlü Şeriatı yerine, yalnızca kutsal metinleri güvenilir kabul eden heretik Yahudi tarikatı Karailerin hahamlık otoritesine yönelttikleri saldırılara bir yanıttır. Bu yapıtta Musa’dan sonra hahamlık geleneğinin kesintisiz gelişimini göstermeye çalışır ve dönemin sinagogları, dinseli uygulamaları ve İspanyol Yahudileri üzerine oldukça değerli bilgiler verir.

11. yüzyılın ünlü hekim ve filozofu İbn Sina ile öteki Müslüman yazarların etkisiyle Aristotelesçiliği benimseyen İbn Daud’un özgür irade sorununa bir çözüm getirmek amacıyla kaleme aldığı Emuna ha-rama, fizik, metafizik, din ve etik konularını ele alan üç bölümden oluşur. Bu yapıt 12. yüzyıl hahamlarından İbn Meymun’un Aristoteles üzerine daha titiz araştırmalarından sonra önemini yitirmeye başlamıştır.