ARAGON HANEDANI, İspanya’nın kuzeyinde bir parça oluşturan bölgede egemenlik kuran sülalenin krallarına verilen ad. 711’in sonlarında Araplar bu bölgeyi ellerine geçirince çoğu Hıristiyanlar bölgenin kuzey kesimlerine kaçtılar ve burada yarı bağımsız küçük bir devlet kurdular. Daha sonra bölge Got prenslerinin egemenliği altına girdi. 1035’te Navarra Kralı III. Sancho bölgeyi üçüncü oğlu Ramiro’ya bıraktı. Onun da I. Ramiro unvanını almasıyla Aragon Krallığı resmen kurulmuş oldu. I. Ramiro (1035-1063) kısa sürede ülkesini doğuya doğru genişletti. 1076’da Navarra ile birleşik bir krallık olduysa da daha sonra Navarra birlikten ayrıldı.

1104’e kadar geçen süre içinde Aragon kralları ülke topraklarını iki katına çıkardılar. 1118’de Aragon Kralı I. Alfonso (1104-1134) Muvahitler Krallığı’nın başkenti Zaragoza’yı ele geçirdi. 1137’de Katalonya ile birleşti. Bunu izleyen iki yüzyıl içinde Aragon kralları Balear Adaları’nı, zengin bir Arap krallığı olan Valencia’yı, Sicilya’yı, Sardinya’yı ve Napoli Kralığı’nı ellerine geçirerek egemenlik alanlarını iyice genişlettiler.

1469’da Aragon Kralı II. Juan, oğlu Ferdinand’ı Castilla Prensesi İsabella ile evlendirdi, 1479’da onun ölümü üzerine Ferdinand tahta çıktıktan sonra iki krallık birleşti. 1516’da I. Carlos tahtın sahibi olunca Aragon Krallığı birleşik İspanya’nın bir parçası durumuna geldi, ancak 18. yüzyıl başlarına kadar özerkliğini korudu.