İbn Ebi Asrun, tam adı şerafeddin ebu sad abdullah bin muhammed bin hibetullah bin mutahhar et-tamimi el-mavsili bin ebi asrun, el-halebi ya da Ed-dimakşi olarak da bilinir (d. Şubat 1099/1100, Hedise, Abbasi Devleti – ö. Ekim/Kasım 1189; Şam), önde gelen Şafii din bilgini ve Eyyubi yönetiminin başkadısıdır.

İlahiyat eğitimini tamamladıktan sonra Irak’ta imamlık ve kadılık yaptı. 1154’te Şam valisinin çağrısı üzerine bu kente giderek müderrislik ve vakıf yöneticiliği görevlerinde bulundu. Daha sonra Suriye’de, Irak’ ta ve Anadolu’da kadılık yaptı. 1177-78’de Salaheddin Eyyubi tarafından, ülkenin en yüksek yargı makamı olan Suriye Şafii kadılığına atandı. 1179-80’de kör olan İbn Ebi Asrun işinden ayrılmak zorunda kaldı. Sağlığında adına altı medrese inşa edildi. Dinsel konularda çeşitli kitaplar yazdıysa da, bunların hiçbiri günümüze ulaşmadı.