Sülfamit nedir, ne işe yarar? Sülfamitlerin yapısı, kullanım alanları, tarihçesi, özellikleri nelerdir? Sülfamitler ve çeşitleri hakkında bilgi.
SÜLFAMİT
Sülfamit; Bir -SO2-NH2 sülfamit grubuyla nitelenen ve mikrop kırıcı özellikleri olan kimyasal organik bileşiktir.
SÜLFAMİTLERİN KULLANIM ALANLARI
Tedavi alanında kullanılan üç kategori sülfamit vardır: Antibiyotik sülfamitler, şeker düşürücü sülfamitler ve idrar söktürücü sülfamitlerdir. Antibiyotik sülfamitler ya da sülfonamitler mikropları yok edici değil, çoğalmalarını önleyici etkiye sahiptirler. Kullanımları katı kurallarla sınırlıdır: İlaç, 24 saate eşit olarak dağıtılan, bölünmüş dozlar halinde, hemen alınan yeterli miktarlarda verilir. Tedavi kısa süreli olmalıdır (en çok 20 gün). İdrar sökücü sülfamitlerse kalp hastalarının ödemleri, yüksek tansiyon ve bazen de şişmanlık tedavilerin de kullanılırlar. Şeker düşürücü sülfamitler şeker hastalarına verilir ve insülin gibi, glükozun soğurulma eşiğini düşürerek kandaki şeker oranına düşmesini sağlarlar.
Sülfamitlerin kullanımının denetim altında tutulması gerekir.
Sülfamitlerin kullanımının denetim altında tutulması gerekir. Gerçektende bu maddeler bazen, başka sülfamitler, idrar söktürücüler, novokain, vb ile bir kullanım uyuşmazlığı gösterirler. Ayrıca, zaman zaman duyarlaşma olaylarına (şok, kurdeşen, deride ışığa duyarlılık) yol açarlar; sülfamitli pomatlar ya da tozların kullanılması egzamaya neden olabilir. Tedavi sırasında, karaciğer, böbrek ve idrar işlevi, kan olası aksaklıklara karşı denetlenmelidir. Böbrek ya da karaciğer yetersizliğinde bunların kullanılmaması gerekir.
SÜLFAMİTİN TARİHÇESİ
15 Şubat 1935’te G. Domagk azotlu bir bileşik olan sülfamidokrizoidinin, beyaz sıçanın deneysel streptokok enfeksiyonunu iyileştirici özellikleri bulunduğunu açıkladı; bu yeni maddenin koruyucu gücü klinik incelemeleriyle de kamtlandı. Bununla birlikte, bu ilacın etkinliği bütün öbür mikropların dışında yalnızca streptokok için geçerliydi. Aynı yıl, Paris Pasteur Enstitüsü’nün araştırmacıları, Domagk’ ın molekülünün organizma içinde ikiye bölündüğünü ve oluşan bu iki parçadan yalnızca sülfamitli bölümün mikrop kırıcı gücü olduğunu göstererek bu yeni kimyasal tedavi yolunu açtılar. Yalnızca streptokoka değil, bir dizi başka mikroba (gonokok, menengokok, Flexner bakterisi, pnömokok, gazlı kangren etkeni, vb.) karşı da etkili olan yeni bir maddeyi,p-aminofenilsülfamiti ya da 1162 F’yi ortaya koydular. Kimyacılar bu tarihten sonra, başka birçok sülfamit bireşimi gerçekleştirdiler.
