İslamiyette bir kavram olan ve dört büyük mezhebe ayrılmış olan Sünnilik ne anlama gelir ve mezhepleri nelerdir?
Sünnilik Hz. Muhammed’in yolundan gitme, O’nun hadislerine ve Kuran hükümlerine dayanma anlamına gelmektedir. Ehl-i Sünnet olarak da adlandırılan bu mezhepten olanlara Sünni denilir. İslam dininde sünnet denilen peygamber yolunda gitme, iki biçimde yorumlanır. İlkine akıl yolu, ikincisine inanç yolu denir.
Birinci yolu benimseyenlerin görüşleri daha sonra Selefiye, Maturidiye ve Eş’ariye olarak adlandırılan ve temel dayanakları Kuran ve Hadis olan üç mezhebin doğmasına yol açtı. Daha sonra belli ölçüde bu üç mezhepten kaynaklanmakla birlikte fıkıh konusundaki görüş ayrılıkları Hanefi, Şafiî, Maliki ve Hanbelî mezheplerinin doğmasına neden oldu. Bunlardan Hanefî mezhebi, Kuran ve hadislere dayanarak tüm yönetim ve hukuk kurallarını ondan çıkarır, imana akıldan önce yer verir. Şafiî mezhebi de Kuran ve hadislere dayanarak imanı temel ilke olarak benimser. Bu mezhebi Hanefilikten ayıran yalnız ibadet kurallarının değişik yorumlanmasıdır. Şafiî mezhebinin özünü fıkıh oluşturur ve bu mezhep, sünnetinin kesin ve açık olduğu yerde kıyasın gereksiz olduğunu ileri sürer.
Fıkıh ve ibadet ilkelerine bağlanan Malikî mezhebi de Kuran ve Hadis ilkelerine bağlıdır. Bu mezhebe göre İslâm’da temel olan imandır. Sünniliğin dördüncü mezhebi olan Hanbelilik de Kuran ve hadis ilkelerine dayanır, ibadette hadise büyük önem verir. İman eyleme uygulanmalı, insan davranışlarının belirlenmesinde tek ölçü iman olmalıdır. Hanbeli mezhebi de öteki üç mezhep gibi fıkıh ilkelerine dayanır, tüm işlemlerin kaynağını Kuran ve hadislerin oluşturduğu İslâm hukukuna, yani fıkıha göre düzenlenmesi gerektirdiğini savunur.
Sünniliğin bu dört mezhebi arasında ibadet ve ayrılık yoktur. Bugün dünyadaki Müslümanların % 92’si gibi büyük bir çoğunluğunu Sünniler oluşturur. Bu oranın Sünniler içinde yer alan mezheplere göre dağılımı: % 56 Hanefî, % 29 Şafiî, % 13 Malikî ve % 2’de Hanbeli.
