Sürrealizm, Gerçeküstücülük ne demektir? Sürrealizm akımın özellikleri nelerdir? Gerçeküstücülük hakkında bilgi.
Sürrealizm (Gerçeküstücülük); Birinci Dünya Savaşı sonrasında Paris’te ortaya çıkan edebiyat ve sanat akımı. Önceleri Dadacılıktan etkilenen Andre Breton, Louis Aragon, Paul Eluard, Philippe Soupault vb yazarların öncülüğünde başladı. Bu yazarlar, “karşı edebiyat”, yeni bir gerçek ve yeni bir yaşama biçimi arayışlarını Litterature (Edebiyat) 1919 dergisinde işlediler. Varolan hiçbir inanca bağlanmama ilkesinden yola çıktılar. Ün, kazanç ve erk kavramlarını küçümsediler. Gerçeğin bilinçaltında, özellikle düşlerde yoğunlaştığına inanan bir topluluk oluşturdular. Freud’un ruh çözümleme (psikanaliz) yöntemini temel alarak; bilinçaltının yazıya geçirilmesini (otomatizm) benimsediler. 1924’te “Gerçeküstücü Araştırmalar Bürosu”nu kurdular. Aynı yıl Andre Breton “Gerçeküstücülüğün ilk Bildirisi”ni yayımladı. Breton, devrimci eylemi sürdürmeyi, yeryüzünde olumlu bir iş yapmayı varoluş sorunu olarak gören “Gerçeküstücülüğün İkinci Bildirisi”ni yayımladı (1929). 1930’da Louis Aragon, 1938’de Paul Eluard ve George Hugnet, Komünist Parti’yi seçerek gruptan ayrıldılar. Breton’un önderliğinde Gerçeküstücülük, etkisini başka ülke ve sanatçılara taşımayı sürdürdü. 1936’da Londra’da bir sergi, Orta Avrupa ülkelerinde konferanslar, 1938’de Paris’te uluslararası bir sergi, akımın yaygınlığını artıran etkinlikler oldu. Ressamlardan S. Dali, Max Ernst, Yves Tanguy, Hans Arp, Alberto Giacometti, Rene Magritte, Man Ray, Joan Miro uluslararası ün kazandılar. Sinemada Louis Bunuel, şiirde Rene Char, George Hugnet gibi ozanlar Breton’un çevresinde toplandılar. ikinci Dünya Savaşı yıllarında Gerçeküstücülerin büyük çoğunluğu ABD’ye göçtü. Breton, 1942’de New York’ta “Gerçeküstücülüğün Üçüncü Bildirisinin Önsözü”nü yayımladı. Bildiride Gerçeküstücülüğün savaş ve uygarlık karşısında tepkisini dile getirdi. Savaş sonrasında yeniden Paris’e toplanan Gerçeküstücüler, burada değişik alanlarda birçok dergi çıkardılar, evrenin gizlerine yönelik araştırmalarım sürdürdüler. Grup yeniden toparlandıysa da öncülerinin çoğunluğunun 1950 ve 1960’larda ölümleri ve soğuk savaşın etkisiyle politik ve estetik alanda bir daha bütünlük kurulamadı. Gerçeküstücü sanatın büyük ustaları Max Ernst, Miro, Magrit-te ve Picasso resimde parlak çıkışlar yaptılar. Gerçeküstücülük etkinliğini yitirdi, ideolojide kültürün, karşısında yer aldı, Hippie akımına 1968 Gençlik Ayaklanmalarına esin kaynağı oldu.
