Jules Verne’in macera romanı Dünyanın Merkezine Yolculuğun konusu nedir? Dünyanın Merkezine Yolculuk kitap özeti ve karakterleri.
Dünyanın Merkezine Yolculuk
Dünyanın Merkezine Yolculuk, Jules Verne’in klasik bir bilim kurgu romanıdır. İlk olarak 1864’te Fransızca olarak yayınlandı, ardından 1867’de gözden geçirilmiş ve genişletilmiş bir baskıda yeniden yayınlandı. Profesör Otto Lidenbrock, hikayenin ana figürü, dünyanın tam merkezine ulaşan volkanik tüpler olduğuna inanan eksantrik bir Alman bilim adamı. O, yeğeni Axel ve onların İzlandalı rehberleri Hans, İzlanda’nın ünlü yanardağı Snæfellsjökull’a iniyor, ardından mağaralar, subpolar kasırgalar, yer altı okyanusu ve Mezozoyik ve Senozoik dönemlerden yaşayan tarih öncesi yaratıklar gibi birçok tehlikeyle mücadele ediyor. (1867’nin gözden geçirilmiş baskısı 37-39. Bölümlere tarih öncesi ek materyal ekledi.) Sonunda üç kaşif, güney İtalya’daki aktif bir yanardağ tarafından yüzeye geri püskürtüldü.
Kitabın Özeti
Ünlü profesör ve mineralog Otto Lidenbrock’un coşkulu ve heyecanlı yeğeni Axel, Dünya’nın merkezine olan yolculuğun öyküsünü anlatıyor.
24 Mayıs 1863’te Lidenbrock, son zamanlarda elde edilen 12. yüzyılın runik el yazmasını inceler ve 16. yüzyıl İzlandalı simyacı Arne Saknussemm’den şifreli bir mesaj bulur. Lidenbrock heyecanlıdır ve Saknussemm’in bilimsel bir keşfi paylaşmak istediğine inanmaktadır. Profesör mesajı deşifre etmek ister ama bunu yapmakta zorlanır.
Şans eseri, Axel belgenin şifresini çözmeyi başarır. Arne Saknussemm, Snæfells yanardağının kraterine tırmanan yolcunun Dünya’nın merkezine girebileceğini bildirmektedir ve böyle bir girişimde bulunmuştur. Axel amcasının da benzer bir girişimde bulunmak isteyeceğini bilir ve bulguyu ona söylememeye karar verir, ancak sonunda amcası öğrenir. Lidenbrock hemen yolculuğu planlamaya başlar ve yeğenine de gelmesini söyler. Axel, amcasının vesayeti altındaki nişanlısı Grauben’i bırakıp geziye çıkmak istememektedir. Ancak yine de kabul eder.
Lidenbrock ve Axel Hamburg’dan ayrılır ve İzlanda’ya gider. Reykjavik’te sakin ve sabırlı, Hans adında bir rehber tutarlar. Üçü yanardağ kraterine tırmanır. Aşağı doğru bir eğim vardır. Dünyanın derinliklerine nüfuz etmeyi başarırlar. Bir kavşağa vardıklarında, Lidenbrock önce yanlış yolu seçer; bu ilk yol bir çıkmaz sokaktır ve geri dönmek zorunda kalırlar. Bu arada, su stokları biter ve bu yüzden keşif başarısız olmaya mahkumdur. Bu aşama boyunca Axel son derece endişeli ve karamsardır. Bununla birlikte, kendisinin ve maceracı arkadaşlarının jeoloji açısından tarih öncesi geçmişe geri dönüyor olmaları merakını uyandırıyordur.
Hans su aramak için arkadaşlarından ayrılır.
Bir uçurumun duvarından akan bir kaynak bulur ve diğerlerini oraya götürür. Hans duvarda bir delik açtıktan sonra, küçük bir dere akar: bu su kütlesine Hans’ın adını verirler.
Yolculuğun bir noktasında Axel amcasından ve rehberinden ayrılmak durumunda kalmıştır; karanlık mağarada açlıktan ve susuzluktan öleceğinden umutsuzdur. Neyse ki, amcası onu bulur.
Yolcular kısa sürede geniş bir yeraltı denizinin kıyısına gelirler. Orada devasa mantarlar görüyorlar. Ek olarak, başka mantar ve tuhaf bitki türleri vardır. Kaşifler bir denizi geçmeleri gerektiğini bilirler ve bunu yapmak zorundadırlar, ancak bu deniz beklediklerinden çok daha büyüktür. Bu yolculuklarında ise, devasa, kadim yaratıklar – iktiyozorlar ve plesiozorlar arasında bir savaşa tanık olurlar.
Yolculuk devam ederken, hava değişir ve büyük bir fırtına başlar.
Maceracılar dalgaların üzerinde savrulur; gök gürültüsü ve şimşek sesi ve her yerde kıvılcım vardır. Kaşiflerin salına bir alev topu isabet eder. Ancak hayatta kalmayı başarırlar. Sonunda fırtına sessizleşir ve Axel ve diğerlerini denizin diğer tarafına bırakır. Ancak pusulada, başladıkları yerle aslında aynı tarafta olduklarını görmeleri uzun sürmez. Lidenbrock ilk başta öfkelenir, ancak sonra neşeyle ilerlemeye karar verir. Axel, amcasının inatçılığına ve cesaretine sürekli şaşırır ve eve gitmelerini diler.
Maceracılar, ayrılmadan önce kıyıların bu diğer bölümünü keşfederler ve gezegen yaşamının ilk günlerinden inanılmaz fosilleşmiş örnekleri elde ederler. Hatta tamamen korunmuş insan bedenlerini bulurlar. İnanılmaz bitki örtüsünün olduğu bir Üçüncü Dönem ormanına girdiklerinde, mastodonları ve on iki metrelik bir adamı görürler. Fark edilmek istemeyen Axel ve arkadaşları hızla kaçar. Ayrıca paslı bir bıçak ve bir kayanın üzerinde işaretler bulmuşlardır; Saknussemm oradaydı ve merkeze giden yolu bulmuştu. Fırtınanın seferi olması gerektiği yere geri getirmesi bir kaderin cilvesidir.
Axel ve yoldaşları, Saknussemm’in yolundan devam eder, ancak onun yolculuğuyla kendi yolculukları arasında bir ara geçitte kalmış olması gereken büyük bir kaya tarafından durdurulurlar. Şimdi yolculuk için şevkle hareket eden Axel, bir açıklığı patlatmak için ateşin gücünün kullanmayı önerir. Kaşifler bu planı harekete geçirir ve sallarında beklerler.
Patlama meydana geldikten sonra Axel, amcası ve Hans bir karışıklık yarattıklarının farkına varırlar. Tüm deniz açıklıktan hızla ilerliyor ve üç adam boyunda dalgaların üzerinde çılgınca akıyordur.Bir süre sonra dağın şaftında dikey olarak yukarı çıktıklarını fark ederler. Isı artıyor ve etraflarında duvarlar çöküyordur. Lidenbrock korkmaz ve bu patlamanın onları Dünya’nın yüzeyine çıkaracağını bilir.
Sal, Akdeniz’in ortasında bir yer olan Stromboli’deki Etna yanardağından çıkar. Mucize bir şekilde, üç adam da hayatta kalır ve kendilerini yemyeşil bir ortamda bulurlar.
Lidenbrock, sağ salim döndükten sonra öyküsü ve yolculuğuyla ünlenir.
Ana karakterler
- Profesör Otto Lidenbrock: Radikal fikirlere sahip ateşli bir jeolog.
- Axel: Lidenbrock’un yeğeni, fikirleri daha temkinli ve gerçekçi olan genç bir öğrenci.
- Hans Bjelke: İzlandalı bir avcı, rehber olarak işe alıyor; becerikli ve soğukkanlı.
- Grauben: Lidenbrock’un Axel’ın aşık olduğu vaftiz kızı; Virland’dan (bugün Estonya’nın bir parçası).
- Martha: Lidenbrock’un hizmetçisi ve aşçısı.
