Tahıl nedir, tahıl çeşitleri ve özellikleri nelerdir? Tahılların besin değeri, yetiştikleri yerler, tahıllar hakkında bilgiler.
Tahıllar İle İlgili Bilgi
Tahıllar, özellikle un hâline getirildikten sonra insanların ve evcil hayvanların beslenmesinde kullanılan buğdaygillere ve diğer bitkilere verilen addır.
Tahılların baş kısmında bulunan tohumlarına tane denir. Taneler oldukça büyüktür ve doyurucudur, vücuda erterji sağlayan karbonhidratla doludur. Aynı zamanda protein, vitamin ve mineral ve bolca lif içerir. Liflerin çoğu, tanenin dış katmanı olan kepekte bulunur.
Darı, pirinç yerine de kullanılabilir veya un hâline getirmek için dövülerek lapa ve mayasız ekmek yapılır.
En yaygın tahıllar buğday, mısır, yulaf, çavdar, arpa, darı ve pirinçtir. Tahıl taneleri bütün olarak veya işlemden geçirilerek yenebilir. Hazır kahvaltı tahılları esas olarak mısır, pirinç ve buğdaydan yapılır. Bazı kahvaltı tahıllarında tam tane kullanılır ve besleyicidir. Tahıl taneleri öğütülerek un hâline getirilip ekmek, makarna, yulaf lapası yapılır. Çavdar, buğdayla hemen hemen aynı şekilde kullanılır, Çavdar unu genellikle tam tanelidir ve bundan koyu ve ağır bir ekmek yapılır,
Pirinç en önemli tahıl ürünlerinden biridir. Dünya nüfusunun yarısından fazlasının ana besin kaynağı pirinçtir. Pirinç, suyun içine dikilerek yetiştirilir. Tohumlar dünyanın sıcak bölgelerindeki sulak çeltik tarlalarında ekilir. Bu tarla Madagaskar’dadır.
Tahıllar binlerce yıl önce tarımın başlamasıyla ortaya çıkmıştır. Yetiştirilmeleri ve kullanım biçimleri ekonomik büyümenin bir işaretidir. Az gelişmiş ülkelerde beslenmenin temelini oluşturur. Gelişmiş, refah düzeyi yüksek ülkelerdeyse sanayide (alkol, bira, nişasta) ve hayvancılıkta kullanılmaktadır.
Tarım tekniklerinin gelişmesi
Üretim 20. yy.ın başından itibaren fazla artmış, 1900’de 300 milyon tona ulaşmıştır. Tarım alanlarının yaygınlaşması tahıl üretimini artırmıştır. Tarım tekniklerinin gelişmesi, bitki sağlığını koruma yöntemlerinin uygulanması, yabanî otlarla savaş, üretimin artmasına yol açmıştır.
Tahıllar değişik tarım işletmelerinde üretilir. Çok büyük işletmelerde tarım makineleşmiştir. Üretim maliyetinin azalması, küçük çiftlikler için elverişli duruma gelmiştir.
Buğday tanesi pişirildiğinde bile sertliğini korur ve bu nedenle çoğunluğu işlemden geçirilir. Dünyanın çoğu bölgesinde dövülerek veya öğütülerek un hâline getirilir. Protein ve B vitamini oranı daha yüksek olan durum buğdayı İrmik, kuskus ve makarna yapımında kullanılır.
Türkiye’de tahıl üretimi, 1986 yılında 29 milyon ton civarında gerçekleşmiştir. Bunun büyük bir bölümünü buğday oluşturur. Bunu arpa, mısır, çavdar, yulaf ve pirinç izler.
İki ana çeşit mısır vardır. Burada gösterilen tür, tatlı mısırdır. Sebze gibi taze yenir. Diğer tür daha küçük ve daha nişastalı tanelere sahiptir ve dövülerek farklı şekillerde pişirilir. Mısır, nişasta içerdiği gibi yağ da içerir ve bu yağdan mısır yağı elde edilir.
Yulaf öğütülürken sadece kabuğu çıkarılır, dolayısıyla yulaf unu, liflerin çoğunu ve tanenin tüm besleyici özelliklerini taşır. Kuzey Avrupa’da dövülmüş veya rendelenmiş yulaf, yulaf lapası ve yulaflı kek yapımında kullanılır.
