Taş İşçiliği nedir? Taş İşçiliği sanatının özellikleri nelerdir, tarihçesi nasıldır? Türklerde Taş İşçiliği hakkında bilgi.
Taş İşçiliği
Geleneksel mimaride dış cephe ve iç mekan süslemesinde taş işçiliği önemli yer tutmaktadır. Taş işlemeciliği özellikle yapıların ana duvarlarında, cami, minare ve minberlerde, kapı, sütun, çeşme, havuz ve mezar taşlarında sıklıkla kullanılmıştır. Oyma, kabartma, kazıma gibi tekniklerle yapılan taş işlemeciliği, estetik dışında mimarinin sağlamlık ve bütünlüğüne de katkıda bulunan bir unsur olmuştur. Kullanılan süslemeler genellikle bitkisel, geometrik motifler ve süslü yazılar olmuştur. Hayvansal figürlereyse ancak Orta Asya dönemlerinden kalan kalıntılarda rastlanmaktadır.
10. yüzyılda Kırım’a gelen Kıpçaklar, “balbal” diye isimlendirilen düzgün mezar heykelleri oluşturmuşlardır. Bu heykellerde oyma tekniğiyle yapılan motif ve yazı süslemeleri, dikdörtgen, daire, kare, yarım daire gibi geometrik şekiller içerisinde yer almıştır. Ayrıca bu heykeller eski geleneksel giyim kuşamı yansıtması açısından da ayrı bir öneme sahiptir.
Osmanlı dönemi taş işlemeciliğinde ise, özellikle mermer ve küfeki cinsindeki taş kullanımına ağırlık verilmiştir. Küfeki taşı, Mimar Sinan ve diğer Osmanlı mimarlarının eserlerinde adeta ana yapı malzemesi olmuştur. Küfeki taşının en önemli özelliği, doğadan çıktığı anda her türlü işleme uygun olması, kolay işlenmesi; havayla temas ettikten sonra ise sertleşerek dayanıklılık ve güç kazanmasıdır.
