Tebbet Suresi nedir? Tebbet Suresi ne zaman ve nerede indirilmiştir, kaç ayetten oluşur? Tebbet suresinin konusu ve anlamı hakkında bilgi.
Tebbet Suresi Hakkında Bilgi
Tebbet Suresi; Kuran-ı Kerim’in 111. suresidir, 5 ayetten oluşur. Surede Hz. Muhammed’in amcası Ebu KLeheb ve karısına beddua edilmiştir. Tebbet ismi sadece Türkçede bu sureye isim olarak verilir. Fatiha Suresi’nden sonra Mekke’de indirildiğine inanılır. “Tebbet” kelimesi, “kurusun” anlamında bir bedduadır.
Rivayetlere göre Ebu Leheb Muhammed’in amcasıdır, yeğenine inanmayarak muhalefet yapanların başında Ebu Leheb ve karısı geliyordu. Sure tamamen Ebu Leheb ve karısının aleyhine indirildiğine inanılmakta olan beddua ayetlerini içermektedir. İlk ayeti Ebu Leheb’in elleri kurusun bedduası ile başlar. Sonraki ayetlerde Ebu Leheb’in servetinin ve çocuklarının kendisini cehennem ateşinden koruyamayacağı haber verilmektedir. Son iki ayette Ebu Leheb’in karısı Ümmü Cemil’inde cehenneme gireceği belirtilmektedir.
Sûrede Hz. Peygamber’in amcası olup ona karşı düşmanca davranışlar sergileyen Ebû Leheb ve karısı eleştirilmekte, onlar gibi servet ve gücüne güvenenlerin acı sonu bildirilmektedir.
Tebbet Suresi’nin Anlamı;
Rahmân Rahîm Allah’ın adıyla.
- 1. Ebû Leheb’in elleri kurusun, zaten kurudu.
- 2. Ondan malı ve kazandığı gideremedi,
- 3. O, alevli bir ateşe yaslanacak
- 4. Ve odun taşıyıcısı olarak karısı,
- 5. boynunda bükülmüş hurma liflerinden bir ip.
Arapçası
Bismillahirrahmânirrahîm.
- 1- Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebb
- 2- Mâ eğnâ anhü mâlühû ve mâ keseb
- 3- Seyeslâ nâren zâte leheb
- 4- Vemraetühû hammâletelhatab
- 5- Fî cî dihâ hablün min mesed
Ebu Leheb Kimdir?
Hz. Peygamber’in amcası, aynı zamanda onun en şiddetli düşmanıdır. Kureyş eşrafından ve Peygamber efendimizin amcası olan Ebû Leheb’in asıl adı, Abdüluzzâ b. Abdulmuttalib b. Hâşim’dir. Onun için “Alev babası” (yani cehennemlik) manasına gelen Ebû Leheb lâkabı müslümanlar tarafından kullanıldığı gibi Kur’an’da da geçmektedir.
Kendisi, Hz. Peygamber’e ve güçsüz müslümanlara eziyetler eder, karısı Ümmü Cemil binti Harb da Rasûlullah’ın geçeceği yollara dikenler atardı. Peygamber efendimiz, “Önce en yakın akrabanı uyar!” (eş-Şuarâ’, 26/214) veya “Emrolunduğunu açık açık anlat!” (el-Hicr, 15/94) âyeti nâzil olunca Safâ tepesine çıkarak Mekkelileri uyarmıştı. Bu sırada Ebû Leheb yerden bir çakıl alarak Hz. Peygamber’e fırlatmış ve, “Kahrolasıca (tebben lek)! Bizi bunun için mi topladın?!” demişti. Bunun üzerine şu âyetleri ihtivâ eden Tebbet Sûresi nâzil oldu: “Ebû Leheb’in elleri kurusun, kendisi de kahrolsun! Malı ve kazandığı kendisine fayda vermedi. Yakında kendisi alevli ateşe atılacak. Karısı da boynunda hurma lifinden bükülmüş bir ip olduğu halde odun taşıyacaktır.” (Tebbet, 111/ 1 vd.)
Şurası dikkat çekicidir ki Mekke müşrikleri arasında Kur’an-ı Kerim’de ismi açıkça zikredilerek lânetlenilen tek kişi, Ebû Leheb’tir ve Hz. Peygamber’in öz amcası olması ona hiçbir fayda sağlamamıştır.
