Tiyatronun ve oyunculuğun tarihi. Eski çağlarda ki ilk tiyatro oyuncular
Yunanistan’da bulunan Delphi Antik Tiyatrosu
Sinema icat edilmeden çok önce sahnelerde ve tiyatrolarda şarkıcılar, dansçılar ve oyuncular seyircilere gösteriler yaparlardı. Tiyatronun kökeninin binlerce yıl öncesinin ilkel topluluklarının dini ritüellerinde bulunduğu sanılmaktadır. Ancak modern tiyatronun doğrudan öncüsü sayılan faaliyetler milattan önce beşinci yüzyıl Yunanistan’ında görülmektedir.
Milattan önce altıncı yüzyılda Atina yetkilileri Yunan şarap ve doğurganlık tanrısı Dionysus’a saygılarını göstermek için yılda dört festival yaparlardı. MÖ 534 yılında festivalin en önemli ve en prestijli festivali olan Dionysus Kenti için bir yarışma düzenlendi. Şairler ve besteciler üç trajedi ve bir komedi sunacaklardı. İlk Dionysus kentinin galibi Thespis adında bir koronun lideriydi. İşte o ilk aktör kabul edilir ve bu yüzden aktörler Thespianlar ve aktörlük de Thespian sanatı olarak adlandırılır.
Yarışa katılan diğer şairler de en eski dram yazarlarıdır. Oresteia üçlemesini yazan Aeschylus (MÖ 525-456) önemli bir kişiydi. Dionysius kentinin diğer önemli yazarları ve ödül sahipleri arasında Antigone ve Electra’yı yazan Sophocles (MÖ 496-405) ve mizahi oyun Cyclops’u yazan Euripides (MÖ 484-406) vardı. Aristophanes’in (448-380) oyunlarında mizahi komediler daha da gelişti. Milattan önce dördüncü yüzyıl sonunda komedi çok önemli olmuştu ve bu türün en önemli yazarı Menander’di (MÖ 343-291)
Roma İmparatorluğu güneye yayıldıça Romalılar Yunan tiyatrosunu gördüler ve karakteristiklerinden çoğunu benimsediler. Gladyatör karşılaşmaları gibi diğer Roma eğlencelerine benzeyerek tiyatroları popüler eğlenceler oldu ve çoğunlukla da çok şiddet içeriyordu. Aktörler genellikle kölelerdi ve oyun sırasında gerçekten öldürülüyorlardı.
Hıristiyan kilisesi yerleştikçe bu tür tiyatro gözden düştü ve 4.cü yüzyılda Hıristiyanların tiyatro yapmaları ya da tiyatroya gitmeleri yasaklandı. Daha sonraları aktörler, akrobatlar, güreşçiler ve şarkıcılar oyuncu olarak bir yerden bir yere giderek düğün ve vaftizler gibi özel toplantılarda hünerlerini sergilediler.
