U Harfi İle Başlayan Eş Anlamlı Kelimeler, Anlamları, Eş Anlamlılar Sözlüğü

U harfi, Türkçede bulunan U harfi ile başlayan eş anlamlı sözcükler, kelimeler listesi ve anlamları. U Harfi İle Başlayan Eş Anlamlı Kelimeler

Kaynak: pngegg.com

U Harfi İle Başlayan Eş Anlamlı Kelimeler

ucube: acayip, hilkat, hilkat garibesi,
ucuz: ehven, hesaplı, makul,
uçarı: 1. serseri. 2. hovarda. 3. haşarı,
uçuk: uçmuş, solmuş,
ufacık: minicik, minnacık, küçücük,
ufak: küçük,
ufalamak: küçültmek,
uğramak: 1. yakınından geçmek. 2. sapıp mola vermek. 3. aniden çıkmak. 4. tutulmak, yakalanmak, düşkün olmak,
uğraşma: emek.
uğraştırmak: meşgul etmek,
işgal etmek, uğur: 1. şans. 2. iyilik kaynağı. 3. meymenet. 4. kadem.
uğurlamak: geçirmek, uğurlu: kademli.
uğursuz: şom, meymenetsiz, düztaban.
ukalâ: bilgiçlik taslayan,
ukde: 1. düğüm, yumru. 2.içe dert olan.
ulaşmak: 1. varmak. 2. erişmek. 3. yetişmek,
ulema: bilginler,
ulu: yüce.
ulus: millet,
ulusal: milli,
ulusçu: milliyetçi,
uluslararası: beynelmilel, milletler arası, enternasyonal,
ulvi: yüce.
umde: ilke, prensip,
umursamak: önemsemek,
unsur: öğe, eleman,
unvan: san, başlık,
urba: giysi,
us: akıl.
usanç: bıkkınlık,
usta: ehil.
uslu: sakin,
usul: yöntem, tarz.
usuletle: yavaşça.
usulsüzlük: yolsuzluk,
uşak: hizmetkâr,
utangaç: mahçup, sıkılgan, çekingen,
utanmaz: arsız, yüzsüz, sıkılmaz,
utku: zafer,
utmak: yenmek,
uyak: kafiye.
uyanık: gözü açık, kurnaz,
uyarı: ihtar,
uyarlama: adapte,
uyarma: ikaz, ihtar, tembih,
uydu: peyk.
uydurma: düzme, yalan,
uygar: medeni,
uygarlık: medeniyet,
uygulama: tatbikat,
uygun: 1. yakışır. 2. elverişli, müsait.
uyruk: tebaa,
uyruklu: uyruktan olan.
uysal: geçimli, yumuşak başlı.
uyum: ahenk,
uyumlu: ahenkli, ritmik,
uyuntu: miskin,
uyuşma: mutabakat, anlaşma.
uyuşmazlık: geçimsizlik, anlaşmazlık,
uyuşuk: miskin,
uyuntu, pısırık, sünepe.
uz: becerikli,
uzak: ırak, ücra.
uzaklık: 1. ıraklık. 2. mesafe,
uzay: feza.
uzman: mütehassıs, bilirkişi, kompetan, eksper,
uzuv: organ.

U Harfi Özellikleri

U,u Harfi; Türk alfabesinin 25. harfi; kalın, dar, yuvarlak ünlü (vokal); ünlülerin yedincisidir.

Kimyada uranyumun simgesi. Türklerin kullandığı ilk alfabe sisteminde (Göktürk) u sesi için kullanılan im, o sesi içinde de geçerli olmuştur. Ulgurcada-az harfli bir sistem olduğu için-iş biraz daha karışır: o ve v için harf, u için de kullanılır. Arap alfabe sisteminde ünlülere: vokallere pek az yer verildiği için Osmanlıca yazıda u sesini karşılamak için sözcük başında bir elifle bir vav işareti birlikte yazılmıştır (ama karışıklık çözülmüş olmaz; kimi yazıcılar yalnız elif ya da elifle birlikte bir ötrü yeterli sayılır. Sözcük sonlarında u sesi için yalnızca ye, bav kullanıldığı için yazımda da, söyleyişte de (telâffuz) karışıklı sürüp gitmiştir. Yeni Türk alfabesinde u için ayrı, ü için ayrı harfler kullanıldığı için kargaşa biter. Vokellere (ünlü: sesli) dayalı Türkçe için u sesinin hiçbir zorluğu yoktur; sözcüklerin her yerinde rahatlıkla yer alabilir, söylenişinde bir zorlanmaya rastlanmaz. Bu yüzden bazı yabancı sözcüklerin başlangıcına ya da ön sesine bir u sesi katmak, Türkçenin geçerli eğilimlerinden bir olur; kutb: kutup, Rumeli: Urumeli, roba: urba… Yine yabancı sözcüklerin bazılarında a ile e seslileri yanında kalan u, v’ye dönüşür: Europe: Avrupa, mauser: mavzer… Kimilerine de u’nun ı’ya yer verdiğine rastlanır: Hurdavat: hırdavat, fursat: fırsat gibi.