Uruguay Nerededir? Özellikleri, Konumu, İklimi, Ekonomisi, Tarihi Hakkında Bilgi

0
Advertisement

Ülkeler Rehberi Uruguay – Uruguay ile ilgili bilgi, başkenti, tarihi, ekonomisi, bayrağı, komşuları, coğrafi konumu hakkında bilgi

uruguay bayrağı

Kaynak: pixabay.com

URUGUAY;

  • Yüzölçümü: 177.508 km2.
  • Başkenti: Montevideo.
  • Dil: İspanyolca (resmi).
  • Din: Hristiyan (% 78 Katolik, % 3 Protestan), Musevi.
  • Para birimi: 1 peso =100 santim.
  • Başlıca kentleri: Salto, Paysandu, Rivera, Tacuarembo.

Güney Amerika’da devlettir. Güney Amerika’nın en küçük Latin ülkesi olan Uruguay, kıtanın güneydoğusunda; batıdan Arjantin, kuzeyden Brezilya, doğudan Atlas Okyanusu ve güneyden Rio de la Plata ile sınırlanır.

urugay

Kaynak: pixabay.com

Yüzey Şekilleri;

Ülkenin iç bölgeleri tepeler ve verimli otlaklarla kaplıdır. Güneydoğuda Atlas Okyanusu kıyısında kumsallar ve büyük denizkulaklarının görüldüğü bir kuşak uzanır. Brezilya yaylalarının uzantıları, kuzeybatı bölgenin yüzey şekillerine egemendir. Tepelik sırtlar, Brezilya sınırından güneye doğru uzanır. Bunların içinde en belirgini ve doğuda kalan Cucuhilla Grade’dir. Arjantin ile sınır oluşturan Uruguay Irmağı, Brezilya’dan doğar ve güney doğrultusunda 1.600 km boyunca akarak Rio de la Plata Halici’ne dökülür. Başlıca ırmak olan Rio Negro Güney Brezilya’dan doğar, Güneybatı Urugay’ı çaprazlamasına aşar. Fray Bentos’un biraf aşağısında, Uruguay Irmağı’na katılır. Irmağı üzerinde, Paso de los Toros yakınında iki hidroelektrik santralı ve Güney Amerika’nın en büyük yapay gölü Rincon del Bonate vardır.

Uruguay Nehri Harita

Uruguay Irmağı

URUGUAY IRMAĞI, Brezilya ve Uruguay’da ırmak. Uzunluğu 1.790 km, akaçlama havzası 365.000 km2, Rio de la Plata Halici’nin ikinci büyük ırmak sistemidir.

Güney Brezilya’da, Santa Catarina Eyaleti’nde, Atlas Okyanusu kıyısından 80 km içeride Serra do Mar’dan (Kıyı Dağları) doğar. Batı-kuzeybatı doğrultusunda akar. Santa Catarina-Rio Grande do Suy eyaletleri sınır çizer. Marcelino Ramos Kenti’ne kadar Pelatos adıyla anılır. Daha sonra güneye kıvrıldığı noktadan başlayarak Rio de la Plata Halici’ne döküldüğü yere kadar, Brezilya-Arjantin, Arjantin-Uruguay arasında sınır oluşturur. Ağzından içeriye doğru 160 km’lik bölümü son derece geniş, kıyıları alçaktır.

Advertisement

Paysandu’dan (Uruguay) sonra daralır, kıyıları dikleşir. Uçurumlar başlar, Salto’nun (Arjantin) tam yukarısında, yatağı, ivrinti ve çağlayanlar tarafından engellenir. Concepcion (Arjantin) ve Paysandu (Uruguay) limanlarına kadar büyük gemilerin ulaşımına elverişlidir.

İklim;

Genelde ılıman bir iklim gözlenir. Atlas Okyanusu’ndan esen rüzgârların iklimi yumuşatması sonucu, yazlar (aralık-mart) ılık geçer ve ocak ayı ortalama sıcaklığı 22°C’yi bulur. Kışlar (haziran-eylül) kısa ve genelde ılımandır; en soğuk ay temmuz ortalama sıcaklık 10°C’dir. İç bölgeler genelde kurak olmasına karşın, yıllık ortalama yağış tutarı 890 mm’yi bulur. Belirli bir yağışlı ya da kurak mevsim yaşanmaz.

Bitki Örtüsü ve Hayvanlar;

Uruguay, mor ülke anlamına gelir. Bu sözcüğü, tepeleri kaplayan her yerde rastlanan mine çiçeğinden alır. Ormanlarda “quebrakno”, “lapako” ve “nandubay” gibi ağaç türleri, güneydoğuda hurma ağaçları yaygındır. Doğal hayvanlar arasında, kıyıdan uzak adalarda yaşayan büyük ayıbalığı kolonileriyle iç kesimlerde yaşayan geyik, “capybara”, armadillo, tilki, puma, jaguar sayılabilir. Çeşitli kuş türleri arasında Güney Amerika’ya özgü üç parmaklı devekuşları ve Güney Amerika kızkuşları, ispinoz, en ilginç hayvanlardır.

Ekonomisi;

Tarım ve Hayvancılık. Ülke topraklarının yaklaşık % 90’ından tarımda yararlanılır ve bu alanın % 80’i en önemli geleneksel sektör, hayvan yetiştiriciliğine (otlaklara), % 10’u ekime ayrılmıştır. Canlı hayvan (sığır, koyun, at, domuz, kümes hayvanları) varlığı toplamı 45 milyondur. Canlı hayvan ve hayvansal ürünler (deri ve post), toplam dışsatımın % 40’ını oluşturur. İşlenen toprağın % 60’ı tahıl (başta buğday, pirinç, mısır, arpa ve yulaf) üretimine ayrılmıştır. Şekerpancarı ve keten tohumu da yetiştirilir. Son yıllarda devlet tarafından desteklenen balıkçılık (yılda 150 bin ton), hızlı bir gelişme içindedir.

Endüstri. Endüstri etkinlikleri genelde Montevideo çevresinde yoğunlaşmıştır. Petrol arıtma, otomotiv, besin, deri, dokuma, kimya, çimento, başlıca endüstri dallarıdır. Elektrik enerjisi üretiminin (yılda 3.8 milyar kWh) 3/4’ü hidroelektrik santrallarından sağlanır.

Doğal Kaynaklar. Doğal kaynaklar, son derece sınırlıdır. Demirfilizi, kurşun, petrol üretimi, ekonomik açıdan değer taşımaz. Granit ve mermer yatakları, başlıca doğal kaynaklardır. Ormanlardan, yılda 3 milyon m3 ürün elde edilir.

Advertisement
uruguay

Kaynak: pixabay.com

Tarihi

İspanyollar 1624’te Uruguay’ın güneybatısına yerleştiler. Brezilya’dan güneye doğru sürülen Portekizliler, 1680’de bugünkü Colonia’ya yerleştiler. Ancak, Portekizlilerin ülkeyi ellerine geçirmelerinden korkan İspanyollar, 1724’te Portekizlileri Uruguay’dan çıkardılar.

Jone Gervasio Artigas önderliğinde İspanyollara karşı başlatılan ayaklanma, 1811’de Brezilya’nın eline geçinceye kadar sürdü. Arjantin ve Brezilya arasında sürtüşmelere neden olan Uruguay (1825-1828) ancak 1828’de İngilizlerin de yardımlarıyla bağımsızlığını kazandı, iki yıl sonra da cumhuriyet ilan edildi.

19. yüzyılda iç savaşlar (1836-1852), başkaldırılar ve Paraguay Savaşı (1865-1870) sonucu zayıflayan ülke, liberal önder Jose Battle Ordonez’in başbakanlığa seçilmesiyle (1903-1907; 1911-1915) Latin Amerika’nın kararlı ve zengin devletlerinden biri durumuna geldi. Sosyal ve politik reformlar, 1933’te girişilen askeri darbeye karşın sürdü ve 1951’de başkanlık kaldırıldı. Bunun yerine 9 üyeli Ulusal Meclis kurulduysa da 1966’da yine devlet başkanlığı sistemine dönüldü. 1970’lerin başında bozulan ekonomik durum ve artan şiddet eylemleri sonucu ordu yönetime el koydu.

Haziran 1973’te ordu, Başkan Bordaberry’yi parlamentoyu dağıtmaya ve askeri-sivil bir yönetim kurmaya zorladı. Ordu, 1980’de yeni bir anayasa oluşturdu. Ancak, Kasım 1980’de yapılan halkoylamasında anayasa onaylanmadı ve sivil yönetime Mart 1985’te geçilmesi kararlaştırıldı. 1984 sonunda yapılan seçimle başkanlığa Julio Mario Sanguinetti seçildi. 1987, büyük ölçüde, merkez-sol partilerin ve demokratik örgütlerin bu yasanın iptali için açtıkları kampanya altında geçti. Ancak bu yasa konusunda referanduma başvurmak üzere halktan gerekli oranda imza toplanamayınca (seçmenlerin % 25’i) bu girişim de sonuçsuz kaldı. Başkan Sanguinetti’nin bu tutumunun yanı sıra, yüksek enflasyon, grevler, dış borçların artması, yönetimi yıprattı. Ancak, af yasası, Nisan 1989′ da yapılan halkoylamasıyla kabul edildi. Aralık 1989’da yapılan başkanlık ve parlamento seçimlerini, 23 yıllık bir aradan sonra, Milliyetçi (Beyaz) Parti kazandı.


Leave A Reply