Üzücü sözler. İnsanın duygularına hitap eden ve kişiye üzgünlük ya da sözü söyleyen kişinin üzgün olduğunu anlatan üzücü sözlerden seçmeler.
İnsanların umudunu kırma belki de tek sahip oldugu sey odur.
Ay degil mevsim degil bir ömür gecti sensiz, keske böyle sevmeseydim aglıyorum caresiz.
Basıma gelmez dedigim onca seyi yasadım da, kalbime degsin istedigim, elini bile uzatmadı!
Güvenme bana! Yüzüne güler, arkandan aglarım.
Gönülde simdilik keder var ey nese! simdi gelme, bir yerde misafir üstüne misafir olmaz!
Ask iki kisiyle oynanır, iyi olan kaybeder!
Bir kar tanesi kadar beyaz ol ama onun kadar soguk olma bir tanem.
Bıraktıgında sana acı verecek kadar hicbir seyi sahiplenme.
Üzülme ey yar sana gülmek yakısır. Sen üzülür aglarsan en cok bana koyar. Dökme o yaslarını, kaldır kafanı ve bak umuda dogru.
Peri masallarındaki hayal ürünleri gibisin, ancak o masallarla yasarsın o masallarla uyanırsın yalan insan!
Seni Seviyorum derken üzülecegimi hic tahmin etmezdim seni düsünürken keske olmasaydı hic dememistim artık seni severken senden nefret etmeyi de ögredim!
Nasıl bittiyse bundan öncekiler, bu da biter. Bite bite sonunda bende biterim. Olur biter!
Yanlıs yapılan seylerin pismanlıgı gün gelir gecer, ama yapılmayan seylerin pismanlıgı hayat boyu devam eder.
Kusura bakma sevgili, onunla mutlu ol diyecek kadar az sevmedim seni.
Silmeseydim gözlerimden akan yasi sel olup aksaydi yollarina… O zaman inanirmiydin seni unutamadigima dinmek nedir bilmeyen hasretine… Seni her saniye aratan özlemine…
Söyle inanirmiydin göz yaslarim sana geldiginde..
Yagmur ıslatmak icin yagıyorsa aldırmıyorum eger maksat beni aglatmaksa ben seni düsündügüm her zaman aglıyorum.
Ben sadece yoldum. Ama sen beni hep kaybettin!
İnanıyorsan savunduklarına, arkasında duracaksın. Gerek yol cellada, cıkarıldıgında daragacına tabureye sen vuracaksın.
cogu zaman sen kör olursun sevginden, O ise nankör!
Yagmur ıslatmak icin yagıyorsa aldırmıyorum eger maksat beni aglatmaksa, ben seni düsündügüm her zaman aglıyorum!
Gidisini ayık bir sekilde izledim, gelisini sarhos bir sekilde bekledim.
Artık baska biri alacak yerimi. Ve biliyorum zamanla unutacaksın beni, ama son kez düsün sevebilir mi seni, benim sevdigim gibi.
Bırak gitsin dönerse senindir, dönmezse zaten hic senin olmamıstır.
Bazen keske tanısmamıs olsaydık diyorum cünkü tanısmasaydık, geceleri dünyada senin gibi biri oldugunu bilmeden uyuyabilirdim.
Ben sensiz cennette yasamaktansa seninle cehennemde yanmak isterim.
Hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldıgın kisinin bahcesinde acabilecek bir cicek olmadıgını anladıgın andır.
Sahip oldugum ama hep baskasınınmıs gibi hissettigim kalp sancımdın sen.
Yine basroldeyim ve yine maalesef üzgünü ben oynuyorum.
Bazı insanlar söyleyecegi cok sey varken susar. cünkü anlayanı yoktur, bilir.
Ask, karın doyurmaz biliyorum. Kimse bilmez ki; karnımı degil, kalbimi doyurmak icin yazıyorum.
Peki, baska bir ekleyecegin var mı bay ‘hüzün’? Az sonra yatacagım ben.
Dünyadaki en üzücü sey; bir zamanlar birbirinin her seyini bilen iki insanın tamamen yabancıymıs gibi davranmasıdır.
Hadi yalnızlıgını idam et bakalım, son arzusunu yerine getirebilecek misin?
Hak yerini bulur, helal edilmemis hak zaten haram oIur. Beddua etmem. İcimden gecen her ah elbet sahibini bulur.
Hatırlamaktan korktugum tüm anıIarımı cöpe attım var mı daha iyisi.
Dediler ki; – yasından cok daha olgunsun. – Evet dedim. cünkü her zaman büyüklük bende kaldı.. Ondandır.
Bu dünya kimseye kalmaz cünkü hayat her zaman bir numara ve oyunlarla doludur bunu tüm hayat bilmekte olmalıdır.
Sana bir sözüm var seni sen oldugun icin degil sende kendimi buldugum icin sevdim sakın askından söz etme bana inan yasadıhım askın en mahsum ve magdur olanı sensin.
Yanlıs yapılan seylerin pismanlıgı gün gelir gecer, ama yapılmayan seylerin pismanlıgı hayat boyu devam eder.
Nasıl bittiyse bundan öncekiler, bu da biter. Bite bite sonunda bende biterim. Olur biter!
Korkuların en büyügü kaybetmek ya. En büyük korkumu gösterdi bana. Hani asla terketmem demisti ya. Yalanların en büyügü o oldu bana.
‘Senin askın heves’ deme bana! Sen hevesleri ugruna aglayan birini gördün mü hayatında!
simdi,sadece eski fotograflarda bilesik, iki kelimeyiz. Bak bu “ben” Bu da “o”…
Neyse unut !derken, o andan bahsediyorsun sanmıstım. Nerden bileyim ki kendinden bahsettigini.
Bosuna bakma göremezsin zaten görmüs olsan gitmezsin. Git gidebildigin en uzak sehirlere. Git gidebildigin en güzel ümitlerle. Ben böyle de yasarım toz duman benim icin üzülme. Her taraf sen dolu anılar bu bana yeter. simdi git.
Gönül kapısı herkese acılır mı, iki laf eden adam sayılır mı? Bakma insan oglunun uyruguna, tanıyamazsın basmadıkca kuyruguna!
Seni aklıma getirecek bircok sarkı varken, yanıma getirecek hicbir sey yok.
En son ölen umuttur, umudunu kaybetme ve hep gül, üzülmeler senden uzak olsun, yüzünde hep gülücükler olsun.
Öyle yoruluyorum ki bazen hayattan. Kapayınca gözlerimi, bir daha acasım gelmiyor inan.
Beklemek yormaz da insanı; bekledigini baskasıyla görmek bitirir adamı.
Bir mutluluk fotografı bile cektirmedi bu hayat. Kaybolmus bir anahtar kadar sahipsizim anne.
Dünyaya gelirken sanki senet imzalamısım. Ne kadar dert keder varsa imzamı basmısım!
