Vatanımız, yurdumuz, Anadolu ile ilgili olarak yazılmış söylenmiş en güzel şiirlerden seçmeler. En güzel vatan sevgisi ile ilgili şiirlerin yer aldığı sayfamız.
Vatan Sevgisi İle İlgili Şiirler
KARANFİL KOKULU YARİM
Savaşlar yaşandı, kanla sulandı toprak
Ve sonrasında serin esti rüzgârlar
Büyüdü çiçekler yol açarak barışa/ne güzel
Binlercesi güvercinlerin/yüz binlercesi
Geldilerde Anadolu üstüne/özgürdüler
Katmer katmer karanfilleri
En güzel öpücüklerle yeryüzüne serdiler
Sonra ellerini uzattılar/tuttum ellerinden
Gülüyordu gözleri/sevecen/eleleydik
Hiç ayrılmadılar bahçemden
Katmerli karanfiller tomurcukta/binlercesi
Nisan yağmurlarıyla sulanmış
Kardeşlik, barış adına/her biri zeytin dalı
Yürekleri mayalanmış/özlemlere açık
Elbet ulaşacaktır sevenlerine/kuşlar gibi
Tüm yeryüzü topraklarında/Anadolu’dan fışkıran
Açtığında barışın karanfili
Düşle gerçek arasında büyür/ama inançlı
Mavilikte dalga dalga yansır/yayılır
Gelinlik kız olur, kollarda kalır
Hançerler karanfile dönüşür/katmerli
Bahar gülümser dallardan dört mevsim
Badem çiçeklerine bürünür Türkiye’m/pembe-beyaz
Tüm güzelliklerle ışıldar gözlerde
Bel kırılır zeybekçe/diz vurulur
Ebemkuşakları oluşur Anadolu üstünde
Tüm dünyaya savrulur
Geniş boyutlu düşünüyorum/ey karanfil/seni
Çocuk ellerimde gökyüzüne uzanan
Uçurtma gibi.
Yücel BARUT
VATAN
Sana kurban olsun varlığım canım
Seninle yükselir şerefim şanım
Dökülsün yoluna bütün alkanım
Sen hakikî yar bana
Sensiz dünya dar bana.
Fedadır bu canım senin uğruna
Kov diyardan diyara uymaz isem çağrına
Sana canım verirsem sakla beni bağrına
Sen hakikî yar bana
Sensiz dünya dar bana.
En ücra köşesi şehit yatağı
Cengaver diyarı gazi otağı
Yer kürenin dert ortağı
Sen hakikî yar bana
Sensiz dünya dar bana.
Her karış toprağın yoğrulmuş kanla
Tarihin dopdolu şerefle şanla
Derdini kendine dert alanlarla
Sen hakikî yar bana
Sensiz dünya dar bana.
Sen gülersen güller açar gönlümde
Senin hüznün derin yara kalbimde
Âşıkınım herdem zikrin dilimde
Sen hakikî yar bana
Sensiz dünya dar bana.
Yükselsin sancağım semalara dek
Bu vatan, bu millet tüm cihana denk
Her yerinde bir güzellik bir ahenk
Sen hakikî yar bana
Sensiz dünya dar bana.
KEMAL derki od olam ocağında
Burcu burcu gül kokar bucağında
Aç kolların can verem kucağında
Sen hakikî yar bana
Sensiz dünya dar bana.
Kemal BAKAR
BAYRAĞIMIZDAKİ AY
Bir devir geçmiş,
Bulutlar gibi devrilerek üzerinden ihtiyar Dünyanın
Osmanlı tahtına Yavuzların, Fatihlerin
Kanunî Süleyman’ın oturduğu bir devir geçmiş…
Betonsuz ve çeliksiz yapılara
Asırlık gücün verildiği,
Viyana kapılarına Türklerin
Otağ kurduğu bir devir geçmiş…
Adaletin gece – gündüz gibi bilindiği
Ser verilip sırrın verilmediği
Gerçeklerin ve inanışların
Su yüzünde durduğu bir devir geçmiş…
Muhacir kuşların,
Kışlayıp yazladıklarınca uzun,
Güneşin doğup battığınca geniş ülkeler boyu
Köstlerin vurulduğu bir devir geçmiş…
Şimşek nallarındaymış atların
Yeni zaferlere açılırmış her yarın
Öyle sıska, öyle korkak değil;
Anaların arslanlar doğurduğu bir devir geçmiş…
Kafkaslarda Kazakların at oynattığı
Akdeniz’de Barbarosların, Piri Reislerin
Birkaç kalyonla kol gezip,
Donanmalar vurduğu bir devir geçmiş…
Taştan şatolarında Avrupa’nın
Göğsü altın armalı krallarına,
Padişah fermanlı elçilerin
Ahret suali sorduğu bir devir geçmiş…
«Eller aya, biz yaya» diyorlar ya,
Tut ki insanoğlu bazen yetim.
Daha yarım asır önce ben,
«Öldü» deyip bıraktığım milletim…
Benim bayrağımdaki Ay,
Senin çıktığın Ay değil
Benim bayrağıma çıkmak
Aya çıkmak kadar kolay değil!..
Senin bayrağındaki yıldız kızıl,
Benim yıldızlarım altın sarısı
Benim topraklarımdan doğup batardı bir zaman
Gökteki yıldızların yarısı…
Gün olur, yine parmak ısırtırım Dünyaya
Milletler tarihlerinden ışık alır
Gün olur seni yaya bırakırım,
Aya çıkmışlığın hiç kalır…
İsmail GERÇEKSÖZ
ANADOLU
Anadolu, Sultan Osman’ın yurdu,
Tuğrul Bey’in konağıdır o iller!
Milletimiz orda doğdu büyüdü,
Bize ana kucağıdır o iller!..
Osmanlılar unutmasın soyunu!..
Anadoldan aştık hudud boyunu
Orda oldu zorlu ateş oyunu,
Ataların ocağıdır o iller!..
Bu devlete orda temel atıldı;
O meydanda canlar alıp satıldı.
Yaylasında zağlı silâh çatıldı;
Kahramanlar otağıdır o iller;
Hep gazîler ordan gelip geçtiler
O çaylardan abdest alıp içtiler
Memleketler fetheyleyip göçtüler
Erenlerin durağıdır o iller.
Her bir viran köşesinde bir er var!..
Türbelerde nice nice server var!..
Bilmem nerde böyle mutlu bir yer var?
Ulu Kâbe toprağıdır o iller!..
Ormanında türlü kuşlar ötüşür
Çayırında gürbüz koçlar itişir!..
Tarlasında altın başak yetişir
Gölgesinde gam dağıtır o iller!..
Oradadır asil Türk’ün oymağı,
Cevâhirdir bütün taşı toprağı,
Gümüş akar çiçek kokar ırmağı
Defineler yatağıdır o iller!..
Sılasıdır Türk’ün serde sevdası
Memlekettir gece gündüz rüyası,
Askerlerin o’dur gelin odası
Gönüllerin bucağıdır o iller
Rızâ! canım o illere kurbandır,
Sinesinde yatan anan atandır!..
Anadolu asıl eski Yatan’dır
Anamızın kucağıdır o iller!..
Rıza TEVFİK
KOCA TÜRK
Bir kartal haşmeti var eğilmiyen başında,
Ne kadar öğsem seni yeridir, ey yüce Türk!..
Kudsiyetin sezilir her damla göz yaşında,
Sensiz kâinat ölü, sensiz dünya gece, Türk!,.
Senin için yaratmış cihânı Tanrı bile,
Sen olmasan tarihler gelir miydi hiç dile…
Kılıcının pasını kanınla sile sile,
Yarattığın destanlar dillerdedir, koca Türk!..
Güneş senden nurlanır, seninle parıldar ay,
Bir elinde gümüş ok, bir elinde altın yay,
Dik kafalı serdarlar kılıcından aldı pay,
Senden gayri ne varsa birer ruhsuz hece Türk!..
Saçtığın ışıklarla bütün gözler kamaştı,
İlâhi aşkın ile gönüller dolup taştı,
Adın bir rüzgâr gibi iklimleri dolaştı,
Dünyanın hâli acep olur sensiz nice Türk!..
Seni öğmüş öğmüş de yaratmıştır Yaradan,
O heybetli gür sesin duyulmuyor nereden?
Aktıkça seller gibi dağdan, taştan, dereden,
Titriyor doğu, batı : Bir uçtan bir uca Türk!..
F. Cemâl Oğuz ÖCAL
