Zaman Sana Uymazsa Sen Zamana Uy atasözünün açıklaması. Zaman Sana Uymazsa Sen Zamana Uy anlamı, hakkında bilgi, anafikir.
Zaman Sana Uymazsa Sen Zamana Uy;
Temel Düşünce : Kişi toplumda uyum sağlamak istiyorsa zamanın gereklerine uymak zorundadır.
Olgun ve uygar kişi zamanını tanıyan, yeniliklere açık olan kimsedir. Bunlar, içinde bulundukları zaman ve şartlara ters düşmezler.
Bazı kişiler son derece tutucu olurlar; hep baştan alıştıkları hayat ve yaşama biçimini, eski, kalıplaşmış düşünceleri, artık yarar sağlamayan gelenekleri kör bir inatla sürdürmek isterler. Haliyle içinde bulundukları zamana ve topluma uyum sağlayamazlar; zıtlıklara, sürtüşmelere sebep olurlar. Ne kendileri mutlu olurlar, ne da çevresindekileri mutlu ederler.
Oysa, bilim, teknik ve yaşama biçimlerinin, dünya görüşlerinin, büyük bir hızla değişmeler gösterdiği günümüzde bu değişme ve yenilikleri kabullenmek, onlarla aramızda bir uyum sağlamak zorundayız. Bu, çağın gereğidir. Ünlü halk ozanı Aşık Veysel, bunu şu mısralarda ifade eder:
Veysel ne durursun herkes gidiyor
Zaman uymaz sen zamana uy diyor.
Fen çok büyük kerameti yuduyor
Uyan bu gafletten uyuma yurtdaş.
Hakkında Yazı
“Zaman sana uymazsa sen zamana uy” derler. Gerçekten akan – giden zamana ayak uyduramayan insanlara zaman tahakküm edip çarkları arasında ezer de kolay kolay farkına bile varamayız.
Herder şöyle der : “Eğer zamanın içinde yaşıyorsak, onunla beraber ilerlemeye mecburuz. Aksi halde o bizi sürükler…”
Bu geçici ve göçücü dünyada ancak dahilerdir ki, zamana hükmetmesini bilirler ve gelecek yıllar da yaşadıktan sonra giderler. Her çeşit varlığı tahrip eden zaman, ancak öylelerine ilişemez ve onların ölmeden önce gelecek yılları yaşamalarına engel olamaz.
Fakat yeryüzünde herkes dâhi olmadığına ve olamayacağına göre zamana uymak zorunluğu kendiliğinden ortaya çıkar. Burada dikkat edilmesi gerekli husus şudur: Bu zamana uyma zorunluluğu manevi değerleri yitirme pahasına olan bir zorunluluk değildir.
Aksi halde yukarıda belirttiğimiz gibi, zaman denilen bu kavram, bizi çarkları altında ezer de farkında bile olamayız, sonra da İmam-ı Şafi’nin diliyle : “Kusuru zamana buluruz. Oysa kendimizdedir. Zaman da konuşacak olsa utanırız.” demekle yetiniriz.
