Ziya Osman Saba Kimdir? Hayatı, Eserleri ve Şiirleri Hakkında Bilgi

Ziya Osman Saba Kimdir ve ne yapmıştır? Ziya Osman Saba hayatı, biyografisi, eserleri, şiirleri, edebiyattaki yeri ile ilgili bilgi.

Ziya Osman Saba

Ziya Osman Saba; şair ve yazardır (İstanbul 1910-ay.y. 1957). Yatılı okuduğu Galatasaray Lisesi’ni (1931), Cumhuriyet gazetesi muhasebe servisinde çalışırken de İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi (1936). Bir bankadaki görevinden ayrılıp Milli Eğitim Basımevi Tashih Bürosu şefi oldu (1945-1950), geçirdiği kalp hastalığı üzerine Kadıköy’deki evinde Varlık Yayınevi’nin işleriyle uğraştı, evinde öldü (29 Ocak). İlk şiiri Servetifünun dergisinde (Ocak 1927) çıktı, bu dergide tanıştığı arkadaşlarıyla (Yaşar Nabi Nayır, Sabri Esat Siyavuşgil, Cevdet Kudret Aksal, Kenan Hulusi, Muammer Lütfi, Vasfi Mahir Kocatürk) Yedi Meşale topluluğunda birleşti (1928). Meşale dergisine yazdı Yazı ve şiirlerini (15 Temmuz 1933) ilk sayısından başlayarak çoğunlukla Varlık dergisinde yayımlattı.

Yedi Meşaleciler‘in şiire en sadık şairi Ziya Osman; çocukluk özlemi, anılara düşkünlük, ev-aile sevgisi (iyileştirilmez bir sinir hastalığı ile Akıl Hastanesi’nde yatan ilk eşine yıllarca bağlı kaldıktan sonra ikinci kez evlendi), yoksul yaşamlara karşı utanç ve acıma, Tanrı’ya kulluk, yazgıya boyun eğiş, küçük mutluluklarla yetinme, ölüm yakınlığı, öte dünya özlemi gibi konuları işledi. 1940’tan sonra özgür biçimle de yazdı. Üzgün ve yumuşak, açık, duru şiirleri bıraktı. Öykülerinde de genellikle bir anı havası görülür.

İlk hikâye kitabı Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi 1952’de yayımlandı. 29 Ocak 1957 günü İstanbul’da bir kalp krizi sonucu Kadıköy’deki evinde hayatını kaybeden şairin Nefes Almak adlı şiir kitabı ile Değişen İstanbul adlı hikâye kitabı ölümünden sonra basıldı.

Eyüp Sultan’daki aile mezarına defnedilmiştir; ancak mezar bugün kayıptır.

Şiir kitapları:

Sebil ve Güvercinler (1943), Geçen Zaman (1947), Nefes Almak (1957). Aynı ayı birkaç kez basılmış bu üç kitabındaki bütün şiirleri sonradan tek kitapta toplandı: Geçen Zaman – Nefes Almak 51974). Öykü kitapları: Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi (1952), Değişen İstanbul (öl. s. 1959).

Şiirleri hakkında

Şiirlerinde çocukluk ve ilkgençlik anılarına bağlılık, yaşamın küçük mutluluklarından duyulan sevinç, acıma duygusu, iyilik düşüncesi, İstanbul sevgisi, Allah’a şükran, ölüm gerçeğini kabulleniş gibi konuları, gözlemci ve dışavurumcu bir tarzla genellikle hece ölçüsüyle, ama kimi zaman serbest ölçüyü de kullanarak işlemiştir.