Dini konular ile şakalaşır ve konuşur gibi yazılan nazımlara Şathiyat-i sofiyane denir. Bu çeşit manzumelerin edasında sanki Allah’la şair arasında bir teklifsizliğin varlığı hissedilir. Daha çok Bektaşi şairleri tarafından yazılan manzumelerdir.