Antik Çağda Eski Roma’da insula nedir? İnsula yapıların özellikleri nelerdir? İnsulanın tarihçesi, hakkında bilgi.
İnsula
İnsula (Latincede “ada”), geniş anlamıyla ızgara planlı Antik Çağ kentlerinde her yanı yolla çevrili yapı adası; dar anlamıyla Eski Roma kentlerinde bir yapı adasını dolduran ve tek bir yapıdan ya da bitişik yapılardan
oluşan blok. Daha çok, arsa fiyatlarının yüksek ve nüfusun yoğun olduğu yerlerde halka ucuz kiralık ev sağlamak üzere yapılmış, bu yüzden de zamanla Roma mimarlığında kiralık ev karşılığında kullanılır olmuştur. Örneklerine Miletos, Priene, Roma, Ostia, Herculaneum gibi kentlerde rastlanır.
Insula’lar tuğladan inşa edilirdi. Yüksekliklerin yasalarla sınırlanmasına karşın (Augustus döneminde 21 m, Traianus döneminde 18 m), çoğunlukla beş ya da daha çok katlı olarak uygulanırdı. Giriş katında atölyeler ve dükkânlar yer alırdı. Üst katlardaki konutlara, yapının çekirdeğini oluşturan bir merdivenle çıkılırdı. Konutlar ışık ve havayı sokaktan ve iç avludan alırdı. Birçok insu-to’mn çepeçevre ahşap ya da kâgir balkonu vardı. Bunlar açık ya da kapalı olurdu. Su ancak alt katlara kadar çıkabildiği için üst katlarda oturanlar ortak musluk, banyo ve tuvaletleri kullanmak zorundaydı. Ucuz malzemeyle yapılmalan ve suyun yetersiz olması nedeniyle insula’lar sürekli çökme ve yangın tehlikesiyle karşı karşıya bulunurdu.
