Engelliler Haftası İle İlgili Şiirler, Engellileri Anlatan Şiir Örnekleri

0
Advertisement

Engelliler haftası ile ilgili olarak yazılmış ve engellilerin yaşam zorluklarından bahseden şiirler. Engelliler Haftası ile ilgili şiirler

Engelliler Haftası İle İlgili Şiirler

Arka resim kaynak: pixabay.com

Engelliler Haftası İle İlgili Şiirler

ENGELLİLER İÇİN

Yaşamalı diyorum,
Herkes insancasına.
Başta engelliler gelir,
Düşünenin aklına.

Fabrikada iş verin,
Gözleri görmeyene.
O da ekmek götürsün
Akşamları evine.

Engelli olmak suç mudur
Eğer bir gerçekse bu,
Niçin saygı görmesin,
Niçin kalsın korkulu?

Sağlıklı olmak için,
Toplumca öğrenmeli.
Yaşama değerini,
İnsana göstermeli.

Kardeşim sen iyi bak,
Engelli insana gülme.
Onun da yüreği var,
Sakın onu incitme.

Advertisement

Engelli insan üzgündür,
Bıkmıştır yaşamaktan.
Kurtaralım biz onu
Sürekli bunalmaktan.

Biz insanı severiz,
Engelliye kardeş deriz,
Herkes gibi onun da,
Değerini biliriz.

Engelli olmuş diyerek
Onu kenara atma.
Beyni var elleri var,
Bunu sakın unutma.

Engelli eğitmeli,
Ona bir iş bulmalı.
O da yurdun çocuğu.
Yabancı saymamalı.

Sait KIRKGÖZLÜ


ÖZÜRLÜYE İŞ

Özürlülük suç değil
İş verelim onlara,
Acımak çare değil
Koruyalım mutlaka.

Mutlu olmak hakkıdır
Onların da biz gibi,
Bu gün sağlamız ama
Var mı hiç garantisi?

Advertisement

Yalnızlığa terkedip
Üzmeyelim onları,
Kazandıralım hemen
Topluma sakatları.

Atila Çakıroğlu

(Özürlü kelimesine kesinlikle karşıyız. Sadece şiirin orijinali ile oynamadık. İnsanların engeli olabilir ama kimsenin özürlük bir durumu yok.)


Bizler Engelliyiz

Kimimiz işitmez,kimimiz görmez
Bizler engelliyiz,kusurlu değil.
Korkmayın bunlardan hiç kimse ölmez
Bizler engelliyiz kusurlu değil.

Bak gözüm görmezde resim yaparım,
Ben de bu yolları hep adımlarım
Bende bir bireyim her yerde varım
Bizler engelliyiz,kusurlu değil.

Bak onun kulağı duymuyor, neyler
Hepsi nota bilir,şarkılar söyler
Bize acımasın ağalar beyler
Bizler engelliyiz kusurlu değil.

Bak burada kolu yok,bacağı sakat
Değnekle geziyor buluyor takat
Yaşamımız zordur,biliriz fakat
Bizler engelliyiz kusurlu değil.

Bize imkan verin budur son sözüm
Görün bak ne yapar o zaman özüm
Ürettikçe görür gönülden gözüm
Bizler engelliyiz kusurlu değil.

Nice insan var ki gönülden görür
Yürekten işitir, yürekten yürür
COŞARİ yürekten konuşur durur,
Bizler engelliyiz,onlarsa değil.

İbrahim Coşar


Görmezler Ama, Görünmez Değiller

Yalan dünyanın dağını, taşını
Görmezler ama görünmez değiller
Bin bir türlü çiçeğini, kuşunu
Görmezler ama görünmez değiller

Advertisement

Karanlıkta geçse de hep ömürler
Sabreden ve şükreden görünürler
Hisleri ile duyar, düşünürler
Görmezler ama görünmez değiller

Belki gözleri olur parmakları
Düşünüp hayal eder ırmakları
Kendince çözer nice muğlâkları
Görmezler ama görünmez değiller

Kimi Köroğlu olur Çamlıbel’e
Kimi sırdaş olur rüzgâra, yele
Kimi Veysel gibi dokunur tele
Görmezler ama görünmez değiller

Halil, göçeceğiz elbet buradan
Böyle uygun görmüş Yüce Yaradan
Belki doğuştan belki de sonradan
Görmezler ama görünmez değiller

HALİL MANUŞ


SAKATLAR HAFTASI

Bir özürlü görünce,
Sakın onu hor görme.
Sakat kalmış diyerek,
Haksızlık edip yerme.

Çünkü senin yurttaşın.
Senin körün topalın,
Ona acımaktansa,
Üretici yapalım.

Sağlamdı senin gibi,
Sakatta bir zamanlar,
O şekil yaşamayı,
Elbette sevmez onlar

Onları küçümseme.
Bu sakattır diyerek.
İnsancıl duygularla,
İlgi göstermek gerek.

Ali Sincer


KÖR İLE KÖTÜRÜM

— Bak arkadaş, ne ben sağlam
Bir adamım…— Ne ben tamam
Bir insanım. — Ben kötürüm,

Advertisement

— Ben de körüm;
Hem anadan doğma körüm,
Ben düşündüm ki ikimiz
Tam bir insan olmak için

Herşeye sahibiz: Senin
Kuvvetli bacakların var.
Benim gözlerim de bakar.
Ben senin gözün olurum,
Gecen gündüzün olurum.

— Ben de sana bacak, ayak
— Öyleyse hiç düşünme, kalk;
Senin için
Ben bakarım ve görürüm.
— Ben de seni istediğin
Yere alır götürürüm.

Böyle işte;
İki mihnet birleşince
Bir teselli hasıl olur
Mihnetliler de kurtulur.

Tevfik FİKRET


GENÇ YAŞIMDA FELEK VURDU BAŞIMA

Genç yaşımda felek vurdu başıma,
Aldırdım elimden iki gözümü,
Yeni değmiş idim yedi yaşıma
Kaybettim baharımı yazımı.

Bağlandım köşede kaldım bir zaman
Nice kimselere dedim eleman
On on beş yaşıma girince hemen
Yavaş yavaş düzen ettim sazımı.

Üç yüz on’da gelmiş idim cihane
Dünyaya bakmadım ben kana kana
Kader böyle imiş çiçek bahana
Levh-i kalem kara yazmış yazımı
Aşık Veysel


Leave A Reply