Amerika Birleşik Devletleri topraklarında yaşayan hayvanlar ile ülkenin bitki örtüsü hakkında genel bilgiler
Ülke topraklarının yaklaşık yarısını ormanlar, 1/3’ünü otlaklar ve 1/6’sını çöller oluşturur. Doğuda 1/3’lük bölümün tümünü kaplayan ormanlar, batıda 2/3’lük bölümde küçük alanları örter.
Orta bölümde doğal otlaklar, tabanı Kayalık Dağlar’da yer alan, tepesi İllinois’un merkezine uzanan geniş ve açık bir üçgen biçimini alır. Büyük bölümü Sierra Nevada ile Kayalık Dağlar arasında yer alan çöller, doğal otlakların yarısı genişliğindeki bir bölgeyi kaplar. Ülkenin bu özgün doğal görünümünde tarım, endüstri ve benzeri alanlardaki gelişimler nedeniyle tarihsel süreç içinde çeşitli değişiklikler ortaya çıkmıştır.
Bizon (Kaynak: pixabay.com)
Kuzeydoğu bölgesini kaplayan kozalaklı ormanlarla sert tahtalı ağaçların (kayın, akçaağaç, meşe, dişbudak) oluşturduğu ormanların büyük bölümü, kereste elde etmek amacıyla yok edilmiştir. New England’ın kuzeyinde ve Adirondack Dağlar’ında akçam ormanları da ortadan kalkmış olmasına karşın, bölgede yeni bir orman örtüsü gelişmiştir. Daha yüksek bölgeler ve Maine’in kuzeyi, ladin ve köknar ağaçlarının oluşturduğu yaprak dökmeyen ormanlarla kaplıdır. Bataklıklarda kızılcık benzeri bitkilerle daha iyi akaçlanan alanlarda yaban mersinleri görülür.
Appalaş Dağları Haritası
Bol yağış alan Appalaş Dağları, Washington paralelinin güneyinde, yapraklarını döken ağaçların oluşturduğu geniş ormanlar; kuzeyinde yaz kış yeşil kalan iğne yapraklı ağaç ormanlarıyla kaplıdır. Avrupalılar ilk kez Kuzey Amerika’ya geldiklerinde çam ormanlarıyla kaplı olan Doğu Kıyı Ovası’nda günümüzde de yüksek ısı ve bol yağış yardımıyla pek çok ağaç yetişmektedir. Florida Yarımadası’nda zayıf akaçlama olayına bağlı oluşmuş bataklıklar göze çarpar.
Merkez Ovası’nın Mississippi’nin doğusunda kalan geniş bölümleri zengin ormanlarla kaplıdır. Kuzeyde yaz kış yeşil kalan kozalaklıların görüldüğü bölgede sert tahtalı ağaçların oluşturduğu ormanlar bulunur. Bitki türleri çeşitliliğinde, Merkez Ovası ülkenin tüm bölgelerinden daha zengindir. Orta İllinois’ten Büyük Ovalar’a doğru batıya yönelen alandaki çayırlıklarda yükseklikleri insan boyuna erişen otlar yetişir.
Büyük Ovalar’ın önemli kesimi otlaklarla kaplı olmasına karşın, Güney Dakota’da Black Hills, yüksekliği nedeniyle ormanlarla örtülüdür.
Kendisini çevreleyen ova ve yaylalardan daha yüksekte bulunduğundan ormanların yaygınlaşmasına yetecek ölçüde yağış alan Kayalık Dağlar’da sedir, douglas köknarı ve köknar benzeri çam ağaçları görülür.
Ölüm Vadisi
ABD’nin en kurak bölgelerinden olan dağlar arasındaki yaylalarda, Mojave Çölü, Ölüm Vadisi ve Sonoran Çölü yer alır. Ülkedeki çöllerin büyük bölümü, bölgenin ortasındaki Büyük Havza’dadır. Büyük Havza’da sayısız tuz ovası ve tuz gölü de bulunur. Columbia Bölgesi geniş çam ormanlarıyla kaplıdır. Bölgenin kuraklığına karşm, Büyük Kanyon Ulusal Parkı, Zion Ulusal Parkı, Bryce Kanyonu ve Can-yon Lands Ulusal Parkı gibi eşsiz doğal güzellikteki alanlara da rastlanır. Büyük Okyanus kıyısında uzanan Kaskad Dağları’nın batıya bakan yamaçları douglas köknarı ve batıya özgü sedir ağaçlarıyla kaplıdır.
Yosemite
Sierra Nevada’nın etekleri de batıya özgü sarı çam ve douglas köknarı ağaçlarının oluşturduğu kozalaklı ormanlarla kaplıdır. Yosemite yakınlarında dünyanın en büyük ağaçları olan dev sekoyalar bulunur. Sekoya ve Yosemite Ulusal Parkları ile çevrenin doğal güzelliği koruma altına alınmıştır. Kıyı Sıradağlarının Washington yakınlarındaki kesimi, yaprak dökmeyen ağaçların oluşturduğu ormanlarla kaplıdır. Kıyı şeridinden güneye doğru ilerledikçe yağış azaldığından, orman örtüsü seyrekleşir. Ancak, Kuzey Kaliforniya’da bölgeye özgü selvi ağaçları sıklaşır. Gür çalılıkların da görüldüğü Kaliforniya’nın dağlar arasındaki kurak kesimlerinde misk otları, yuka ve kaktüs kümeleri öteki başlıca bitki topluluklarıdır. Kentleşme (Los Angeles, San Fransisco) ve ormanların yok edilmesi birçok yerde doğal görünüme büyük zararlar vermiştir.
