Dolores Ibárruri kimdir, ne yapmıştır? Dolores Ibárruri hayatı, biyografisi, siyasi kariyeri hakkında bilgi.
Dolores Ibárruri
Dolores Ibárruri; lakabı La Pasionaria (Çarkıfelek) (d. 9 Aralık 1895, Gallarta, Bilbao yakınları – ö. 12 Kasım 1989, Madrid, İspanya), coşkulu bir hatip olarak efsanevi ün kazanan İspanyol komünist önderdir. İspanya İç Savaşı sırasında Cumhuriyetçilerin sloganı olan “No pasâran!” (Geçemeyecekler!) sözünün yaratıcısıdır.
Viscayalı bir madencinin 11 çocuğundan sekizincisiydi. Yoksulluk yüzünden 15 yaşında okulu bırakarak terzilik, ardından da aşçılık yaptı. Sosyalist eğilimleri bu dönemde gelişmeye başladı. La Pasionaria lakabını, ilk kez 1918’de, El Minero Vizcaino (Viscaya Madencisi) adlı gazeteye yazdığı makalede kullandı. İki yıl sonra yeni kurulan İspanya Komünist Partisi’ne girdi. Siyasal etkinliklerinden dolayı birkaç kez tutuklandığı çalkantılı bir siyasal yaşamdan sonra milletvekili olarak Cumhuriyetçi parlamentoya girdi. 1936’da başlayan İç Savaş sırasında ulusal bir kahraman oldu. Radyoda ve meydanlarda yaptığı ateşli konuşmalarla etkileyici bir hatip olarak tanındı. Bunlardan birinde, “Diz çökerek yaşamaktansa ayakta ölmek yeğdir” (Temmuz 1936) demişti.
İç Savaş 1939’da Francisco Franco’nun zaferiyle sonuçlanınca bir uçakla SSCB’ye kaçtı ve Kremlin’deki kongrelerde yıllarca partisini temsil etti. 1960’ta Santiago Carrillo onun yerine genel sekreter oldu. 1968’de SSCB’nin Çekoslovakya’yı işgaline karşı çıkan Ibarruri, Franco’nun ölümünden yaklaşık 18 ay, İspanya’da Komünist Partisi’nin yeniden yasallaşmasından 34 gün sonra, 13 Mayıs 1977’de İspanya’ya döndü. Aynı yıl yeniden milletvekili seçildiyse de sağlığı bozulduğundan parlamentodan istifa etti. İspanya Komünist Partisi’nin onursal başkanlığını ölümüne değin sürdürdü. Ibarruri, 1960’ta Lenin Nişanı’yla ödüllendirildi.
1915’te evlendiği Julián Ruiz’den 1930′ larda ayrılmıştı. Altı çocuğu olduysa da ancak ikisi yaşadı. Kızıl Ordu’da subay olan oğlu Rubén, Stalingrad Çarpışması’nda öldü. Anıları El unicó camino (1962; Faşizmi Ezeceğiz, 1975) adıyla yayımlandı.
