Paul Verlaine kimdir? Paul Verlaine hayatı, biyografisi, eserleri, şiirleri hakkında bilgi.
Paul Verlaine; Fransız şairidir (Metz 1844-Paris 1896).
Yedi yaşlarında bir çocukken ailesi Paris’e yerleşti (1851). Hukuk Fakültesi’ndeki öğrenimini tamamlayamadı (1864). Cinsel sapmaları henüz su yüzüne çıkmamış olduğu için genç yaşta ölen evli yeğeni Elisa Moncoble’a beslediği güçlü bir aşkla doluydu (öl. 1867), bu umutsuz ve sonuçsuz sevgi ona içkiyi yoldaş etti, hiçbir zaman bırakamayacağı alkole bağlandı. Kendisinden yaşça büyük olan Elisa’ya duyduğu aşk, ilk kitabının da konusu oldu: les Poèmes Saturniens (Zuhal Şiirleri) 1867. Bu eğilimi bir süre daha yaşattı: Fêtes Galantes (Çapkın Törenler) kitabından Gautier’nin savunduğu (1811-1872) ilkelere uygunlukla 18. yüzyıl resim ürünlerinin izlenimlerini şiirlerine konu yaptı (1869). Ruhsal bunalımına çare gibi görünen yeni bir duygusal bağlanışla Mathilde Mautté de Fleurville’e yaklaştı, nişanlılık döneminde geniş bir ruh dirliğine kavuştuğunu sandı, bu yeni ilişkiyi dile getiren 26 küçük şiirini yeni bir kitapta topladı: La Bonne Chanson (Tatlı Şarkı) 1870. Verlaine alkole yine teslim olmuştu, tam bu sırada Arthur Rimbaud’nun (1854-1891) aralarına karışıvermesi (Eylül 1871) çiftin çabucak ayrılıp evin dağılmasını hızlandırdı. Bu sapık ilişkinin yarattığı şaşkınlık ve değerlendirme güçlüğü, bütün kaynaklarda göze çarpar; sonu öldürme girişimine kadar dayanacak bu tutkulu serüven, nice yolculuk, başıboş gezi, kural dışı yaşam, rahatsız edici tedirginlik… cinsel sapmalarının fırtınasını yaşayan iki sanatçıyı da dirliksiz edecek, rahat bir mutluluk sağlamayacaktır. Her çeşit çirkinliğin, içki ve uyuşturucu alışkanlığının yoldaşlık edeceği bir cinsel ve duygusal ilişkinin içyüzünü herhalde asıl yaşayanlar bilebilecektir. Şiirlerine yansıyan ise okurları ilgilendirir. Bu dağınık, delidolu, töreye aykırı birlikteliğin sarsıntısını, Verlaine’in askerliği, işinden atılış, geçim darlığı, savaş güçlükleri, Paris kuşatması, komün günlerinin baskısını artırdı ve ikisini dil öğrenme amacına bağlı görünen bir İngiltere yolculuğuna zorladı (Temmuz 1972); ama bu yaşam, aynı zamanda -Londra’nın güz ve kışında- açlık, soğuk, alkol, hastalık, hırgür, ortak yaşamlarının zehir zemberek olması demektir. Baharda Rimbaud doğduğu yere (Charleville) döndü (1873), Verlaine çılgınca onu çağırdı, Brüksel karşılaşmalarında Rimbaud ayrılık kararının kesinliğini açıklayınca umutsuz bir atılımla Verlaine ona ateş etti, yaraladı, iki yıl hapis cezasına çarptırıldı. Bu dönemin ününü Romances Sans Paroles (Sözsüz Şarkılar) oldu 1874. Hapisle tövbe eder gibi oldu, kralcı ve tutucu bir tavır edindi, Katolikliğin bağışlayıcı yönetimine sığındı, dinsel duygular edindi; Rimbaud’u silmek, yeniden eşiyle çocuğuna kavuşmak istedi; tasarladığı tek kitabın içeriğini üç ayrı kitabına koydu: Sagesse (Usluluk, Bilgelik) 1880, Jadis et Naguère (Bir Zamanlar) 1884, Parallèlement (Koşutlukta, Yan Yana) 1889.
Hapis çıkışı yeniden İngiltere; Paris’e güçsüz ve dirençsiz döndü, yine içki düşkünlüğü, düzensiz yaşam, geçim için kitapları: Düz yazıyla Les Poetes Maudits (Lânetli Şairler) 1884. Umutsuzca dine sarılış, kendi yeteneğine yabancılaşma, huy değişimi, bir türlü önlenemeyen alkolizm bunalımları, kira odalarından hastane koğuşlarına gidip gelen sağlıksız bir beden içinde değeri gittikçe hırpalanan bir şiir ustalığı. Böylece dinsel duyarlıkları öne çıktı, bu konudaki eserleri çoğaldı: Amour (Aşk) 1888, Femmes (Kadınlar) 1890, Bonheur (Mutluluk) 1891, Liturgies intimes (İçten Törenler) 1892, Odes en Son Honneur (Onun Onuruna Şiirler) 1893, Chair, Dernières Poésies (Tinsellik, Sonuncu Şiirler) 1896, İnveçtives (Sövgüler) 1896 vb. Düzyazıyla: Confessipons, Notes Autobiographiques (İtiraflar, Özyaşamsal Notlar) 1895. Bütün eserleri iki ciltte toplandı: Oeuvres Complètes (öl.s. 1959-1960).
