Claude Chabrol kimdir? Claude Chabrol hayatı, biyografisi, eserleri, filmleri ve sinema kariyeri hakkında bilgi.
Claude Chabrol;(24.6.1930 – 12.9.2010)
Paris’te doğan Chabrol bu kentin üniversitesinde eczacılık ve edebiyat fakültelerinde eğitim gördü. Eğitimini tamamladıktan sonra Twentieth Century Fox şirketinin Paris bürosunda halkla ilişkiler alanında çalıştı. Sinemaya tutkun olan genç Chabrol, 50’li yılların başında “Cahiers du cinema” adlı sinema dergisini çıkartan, aralarında Jean-Luc Godard, François Truffaut, Jacques Rivette ve Eric Rohmer’in de bulunduğu, genç sinema eleştirmenleri grubuna katıldı.
1957/58: “Nouvelle Vaguc”ın (Yeni Dalga) Doğuşu Karısının mirasa konmasıyla eline yüklüce bir miktar para geçen Chabrol, film eleştirmenliğinden film yapımcılığına geçebildi. Le beau Serge (1957/58) ilk uzun metrajlı filmiydi. Ücra bir köyde yaşayan insanların ahlak çöküntüsünü çok etkili bir biçimde işleyen, siyah/beyaz çekilen bu dram “Nouvelle Vague” akımını doğurdu. Bu filmle “Cahiers” dergisi eleştirmenlerinin getirdiği “auteur” kuramı ilk kez hayata geçirilmiş oldu: Senaryoya bağlı yapıtın yerine yönetmenin sübjektif stilini ortaya koyan yapıtın geçmesi isteniyordu. Bu kurama göre yönetmen filmin yaratıcısıydı. Chabrol’un görünürde sağlam burjuva ilişkilerinin arkasında saklanan karanlık uçurumlara karşı duyduğu ilgi, onu kendisine örnek seçtiği Alfred Hitchcock’a yaklaştırıyordu. Sonraki filmlerinde de bu motifi tekrar tekrar kullandı.
1958: Ticari Başarılar Chabrol’un ülkenin başkenti Paris’te hafifmeşrep yaşamları yüzünden sonunda ölüme giden iki üniversite öğrencisinin öyküsünü anlattığı Les Cousins (Yeğenler, 1958) adlı ikinci filmi seyircinin büyük beğenisini kazandı. Chabrol bu filmden kazandığı paralarla kendi yapım şirketini kurdu. Yönetmen sonraki iki filminde de çok şey vaadeden stilini sürdürdü. A double tour (Tehlikeli Rabıtalar, 1959) ve Les bormes femmes (1959/60) adlı filmlerde cinayet işleyen, göze batmayan psikopatlar konu edilmektedir.
1962: Başarı Grafiğinin Düşmesi Parisli kadın katili Landru’nun yaşam öyküsünü dile getiren Landru (Kadın Katili, 1962) filmi, seyirci tarafından tutulmayınca Chabrol para sıkıntısına düştü. Gerçekleştirmek istediği projeleri finanse edecek kimseleri bulamayınca sipariş üzerine çalışmak zorunda kaldı. Bu sıralarda kalite açısından eleştirmenleri hayal kırıklığına uğratan bir dizi casusluk ve gerilim filmi çevirdi.
60’lı Yılların Sonu/70’li Yılların Başı: İyi Bir Dönem Chabrol, 1968′ den sonra çektiği filmlerde -ilk yapıtlarına benzer biçimde- karı-koca, aile, köy gibi kapalı birimler içerisindeki cinayetleri anlatır. Genellikle ikinci eşi Stephane Audran tarafından canlandırılan kadın baş kahramanlar başta olmak üzere, psikolojik bir öngörü ve titizlikle, onları cinayet suçuna götüren motifleri oya gibi işler Chabrol.
1975: Sinema-Televizyon-Sinema 70’li yılların ikinci yansında yeniden parasal sıkıntıya düşen Chabrol, televizyon çalışmalarına yöneldiyse de bu işler kendisini devamlı olarak tatmin etmekten uzaktı. 1982’de Georges Simenon’un romanından sinemaya uyarladığı, kendi karısını öldürdükten sonra önüne geçilmez bir dürtüyle cinayet işlemeyi sürdüren adamın (Michel Serrault) çok parlak bir karakter araştırması olan Les fanlömes du chapelier adlı filmiyle, dikkatleri çeken bir geri dönüş yaptı. 1984-86 yılları arasında, aralarında Poulet au vinaigre (Sirkeli Tavuk) de olmak üzere, Chabrol, Hitchcock tarzında üç tane gerilim filmi çevirdi.
1988’den Sonra: Kadınları Anlatan Filmler Düşman işgali altındaki Fransa’da kürtaj yaparak geçimini sağlayan ve bu nedenle idam edilen bir kadının otantik öyküsünü anlattığı Une affaire de femmes (Bir Kadın Hikâyesi, 1988) adlı filmiyle Chabrol, ünlendiği film dalına, yani kadınları aşırılığa ve suça sürükleyen durumları kılı kırk yararak anlattığı konulara dönmüş oldu.
1993’ten Sonra: Chabrol, 1993’te L’enfer ve L’oeil de Vichy, 1995’de La ceremonie (Seremoni), 1997’de Rien ne va plus (Hırsız ve Çırağı), 1999’da da Au coeur du mensonge adlı filmleri çekti.
