İmrahor Camii nerededir, ne zaman, kim tarafından yaptırılmıştır? İmrahor Camii tarihçesi, mimari yapısı, özelliği hakkında bilgi.
İmrahor Camii
İmrahor Camii; eskiden Studios Manastırı Vaftizci Yahya Kilisesi, 16. yüzyılın başlarında camiye çevrilen Bizans yapısıdır. İstanbul’da Samatya semtinde, İmrahor İlyas Bey Caddesi ile sur arasında yer alır.
Roma konsülü Patricius Studios 453-454’te burada bir manastır ve Vaftizci Yahya adına bir kilise yaptırdı. 9. yüzyılın başında manastır çok önemli bir din okulu, din kitaplarının kopya edilip minyatürlerle bezendiği, yeni ilahilerin bestelendiği bir kültür merkezi haline geldi. 10. yüzyılda kiliseye, Hristiyanlarca Vaftizci Yahya’ya ait olduğu kabul edilen ve bu nedenle kutsal sayılan bir kafatası kemiği parçasıyla bir kol kemiği getirildi. (Bunlar bugün Topkapı Sarayı Müzesi Hazine Dairesi’nde sergilenmektedir.) Manastır ve kilise 1204’teki Latin işgali sırasında terk edildiyse de, daha sonra onarılarak yeniden kullanıldı.
İstanbul’un fethinden sonra bir süre boş kalan ve manastır bölümünün taşları Topkapı Sarayı’nda bir köşkün yapımında kullanılan yapı, 16. yüzyılın başlarında II. Bayezid’in imrahoru İlyas Bey tarafından camiye çevrildi. Narteksin güney ucundaki tuğla minare de bu dönemde yapıldı. 1820 Samatya yangınından ve 1894’teki depremden zarar gören, onarıldıktan sonra yeniden kullanılan İmrahor Camisi 1920’de bir yangın daha geçirdi. Bugün de bu yapıdan geriye sadece dış duvarları kalmıştır.
Kilise, plan şeması bakımından doğu-batı doğrultusunda uzanan bir bazilikadır; iki yan nef ile yaklaşık bunların ikisi genişliğinde bir orta neften oluşur. Nefler birbirinden iki sütun sırası ile ayrılır. Zengin bir işçilikle gerçekleştirilmiş olan mermer mozaik taban döşemesinin 11. yüzyıldan kaldığı sanılmaktadır. İçeride yarım daire planlı olan apsis, yarım altıgen bir niş biçiminde doğu cephesinden dışarıya taşar. Batı cephesinin bütün enini bir narteks kaplar. Narteksin açıldığı atriumdan bugün yalnızca kuzey duvarı ayakta kalmıştır. Bazilikanın da beden duvarlarını ve orta nefini kuzey yan nefinden ayıran sütun sırası ayaktadır, ama çatısı yoktur. Yapının güneyinde manastıra ait bir sarnıçla apsisli küçük bir yapı vardır.
