Aziz Istvan Tacı ya da Macar Kutsal Korona Tacı ile ilgili genel ve kısa bilgilerin yer aldığı sayfamız.
Aziz Istvan Tacı, Macaristan’ın krallık tacı ve ulusal simgesi. Macar halkının büyük bir saygı gösterdiği bu tacı taşımayan bir hükümdar, gerçek anlamda kral olarak tanınmazdı. 11. yüzyıla ait mücevherli bir Bizans baş süsünden yapılmış olan taca, 12. yüzyıl başlarında, sırayla birbirini izleyen sivri ve yuvarlak tepeli altın kaplama plakalardan oluşmuş bir üst kasnak ve çapraz kemerler eklenmiştir. Tacın her iki yanında ve arkasında, kısa zincirlere takılı küçük kolyeler asılıdır. Tepedeki haç eğik bir vida deliğine oturtulduğundan yana yatık durmaktadır. Bu durum, haçın ilk başta tepe yerine, eğimli bir yüzeyde, büyük bir olasılıkla da ön cepheye bakan kemerde yer almasının tasarlandığını göstermektedir.
Aziz Istvan Tacı’nın II. Dünya Savaşı sonrasında ilerleyen Sovyet askerlerinin eline geçmesini önlemek isteyen bir Macar şeref kıtası muhafızı, bu tacı bir ABD askeri birliğine verdi. ABD’nin koruması altında Fort Knox’ta tutulan taç, 1978’de Macaristan’a geri verildi.
Aziz Yakub ayini, en eski Hıristiyan ayini olduğu söylenen ve Antakya (Antiokheia) ayin usulünden doğmuş olan bir Komünyon ayini. Aziz Yakub ayininin değişikliğe uğramış biçimleri Katolik Süryaniler, Monofi-zit Süryaniler (Yakubiler), Maruniler ve Zakynthos ve Kudüs Ortodokslan tarafından uygulanır. Doğudaki Ortodoks ve Katolik kiliselerinin çoğunda, Aziz Yakub ayininin yerini zamanla Bizans’a özgü Aziz İoannes Khrysostomos ayini almıştır.
Aziz Yakub ayininde şöyle bir sıra izlenir: 1) Kitabı Mukaddes’in Eski Ahit ve Yeni Ahit (Havarilerin mektuplan, Resullerin İşleri ve İncil’ler) bölümlerinden parçalar okunması, 2) piskoposun vaazı, 3) katekü-menlerin(*) uğurlanması, 4) inanmışlar için dua, 5) piskoposun banş öpücüğü ve selamı, 6) ellerin yıkanması, 7) şükran duaları (ekmek ve şarabın kutsanması), 8) Komünyon (Rabbin Duası, giriş duası, Sanctus ilahisi, piskoposun kutsal ekmek ve şarabı sunuş duaları, anamnesis [ölülerin anılması], epiklesis [Kutsal Ruh’un anılması], yaşayanlar, ölüler ve kilise için şefaat duaları, Komünyon için açılış dualan, Komünyon alınması ve şükran duası), 9) piskoposun son kutsamalan.
